İyi okumalarr~
Felix'in zihninde bir sürü soru vardı ve ilk sorusu daha düşünmeden dudaklarından dökülmüştü.
"Nasıl öldün?"
Bu çok kabaydı.
"Uh-"
İnsanlara neden öldüklerini soramazsın.
"Evet, anlıyorum."
Ona saatler gibi gelen birkaç dakika boyunca sessizce orada oturduktan sonra tekrar sordu.
"Hala orada mısın?"
Evet.
"Neden beni yanlız bırakmıyorsun?"
Lanet olsun, neden bu kadar kaba olmak zorundasın.
"Kaba davranmıyorum! Sadece şeytanın biri beni nedensizce korkutuyor."
Bunun için minnettar olmalısın.
"Cidden mi?"
Herhangi birine musallat olabilirdim ama hayır, seni seçtim. Bunun için minnettar olsan iyi olur.
"Sana bana musallat olmanı istediğimi falan söylemedim ki."
Seçim şansın olduğunu kim söyledi.
"Bana takıntılı mısın? Benimle sorunun ne?"
O anda Felix'in boynunda, neredeyse onu çığlık attıracak bir acı oluştu.
Kağıt da alevlerle yanıyordu ve Felix'in olayları anlaması ve bir şey yapmazsa evin de yanacağını anlaması tam 3 saniye sürdü.
Banyoya koştu ve içinde diş fırçası ve diş macunu olan bardağı tutup içindekileri yere attıktan sonra olabildiğince hızlı bir şekilde bardağın içine su doldurdu.
Odasına geri geldiğinde suyu yere fırlatmak üzereydi ama kağıdın olduğu yere bakınca kağıdın hala sapasağlam olduğunu gördüğünde elindeki bardak istemsizce yere düştü.
Sonraki birkaç gün Felix kağıdı dolabında sakladı ve Chris'le konuşmayı tekrar denemedi. Ama bir yandan da Chris onun zihninden çıkmıyordu.
O kendini tam Felix uyumak üzereyken gösteriyor ve Felix her seferinde boynunda yakıcı bir acı hissediyordu.
Felix, Chris'le konuştuğu gerçeğini Jisung'tan saklamaya karar verdi çünkü siyah saçlı çocuğun tüm o olanlardan sonra bir daha Chris'le konuşmasına iyi bıkmayacağını biliyordu .
Her şey oldukça katlanılabilirdi ama bir gün Felix uyurken bir çift elin göğüsüne bastırdığını hissetti.
Gözlerini açtı ama kollarımı göremiyor ve hissedemiyordu.
Hareket etmeyi denedi ama yapamadı, tamamen donmuştu. Tüm bedenini kontrol edemiyordu ve Felix çığlık atmaya çalışınca da ağzından hiçbir şey çıkmadı.
Gözlerini her kırptığında belki de öleceğinin belirtisi olan parlak bir ışık görüyordu.
Yaşlar gözlerinde birikmeye ve sonra da yanaklarından dökülmeye başladı.
Tavana baktığında orada kırmızıyla yazılmış kelimeler dikkatini çekti.
Benimle bir daha öyle konuşma.
Cümleyi tekrar ve tekrar okudu ve her okuyuşunda daha fazla korktu.
Felix o gece bir daha uyuyamadı.
******
Önceki bölümü okuyan 35 kişi olduğunu ama votenin 15 olduğunu gören ben: 😱😒
Dayanamayıp art arda bölüm atan ben: 😇😇
Siz: 💞❤️
Vote verip yorum yapmayı unutmayın
Sizi seviyorum
~♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Challenge | ChanLix
Fanfiction"jisung, kalem hareket etti" "Görebiliyorum aptal, hadi ona bir şey sor"
