Asiretin Prensesi

18.Baran Gerceklerin Pesinde

-Ben de dönüsünüzü bekliyor olacagim General Aster Nernois, tabiki prensesimiz ile beraber...

dedi Helen gülümseyerek sonra da Aster karanliga karisarak gözden kayboldu...Helen de basini arkasindaki kapiya yaslayip ellerini gögsünün üzerinde parpaklarini birbirine gecirip birlestirerek gökyüzüne bakti ve

-Tanrim sen onu koru

diye dua etti...Bu sirada ise Baran arabasini sürerken kendi kafasindaki intikam planini devreye sokmak icin aldigi yan koltukda kutunun icinde duran zarif pirlanta kolyeye ara sira göz atarak ufak bir tebessüm canlandiriyordu yüzünde...Nihayet eve vardiginda odaya dogru yöneldi, kapinin yakinlarinda bir tek Helen'i görünce kaslarini hafiften catsada nasilsa adamlarin Aster'in pesinde olduklarini düsünerek bir sey söylemeden iceri girdi...Ama iceri girince öyle bir manzara görmeyi beklemiyordu...

Selene elinde duran koca bir kilifi acmaya ugrasiyordu, tam olarak ne oldugunu anlayamamisti ama bunu önemsemeden yanina gitti.

-Dur bekle, yüzündeki o örtüyle zor acarsin ben hallederim

diyerek kizin kilifin fermuarinin üzerinde duran ellerinin üstüne kendi ellerini koydu. Selene adam her odaya girecegi zaman ona kapiya vurarak haber veren korumalari sayesinde basina ne zaman örtüyü gecirecegini biliyordu bu yüzden hazirliksiz yakalanmamisti ama aniden basina gecirdigi örtü yüzünden kilifi acamiyordu...Bunu farkeden adam da alayla ama bir o kadar da nazikce kizinda elini tutarak acti fermuari bu sirada kiza arkadan biraz fazla yaklasmis ve Selene'yi iki kolunun arasina alip actiklari plastik bir kilifla arasina sikistirarak nefesini kizin örtüyle kaplanmis boynuna dogru salivermisti...

Bu hareket daha önce hic bir erkekle bu kadar yakinlik kurmayan genc kizin kalp atislarini hizlandirmisti bile ama genc kiz bunu belli etme niyetinde degildi...Tamamen actiklarinda ortaya cikan kocaman gümüs renkli ve islemeli bir Arp kesinlikle Baran'nin bekledigi bir sey degildi..

Genc kiz adamin bir anlik saskinligindan faydalanarak onun kollarinin arasindan cikip Arp'i balkona yakin bir yere götürdükten sonra adama dönerek

-Burda kalmasinda bir sakinca var mi?

diye sordu....Baran basini iki yana sallayarak

-Hayir yok, orda kalabilir...Fakat bir sartla o da onu benim icin calarsan

dedi...sonrada yüzünde muzip bir ifade belirip

-Tabi güzel calabiliyorsan

dedi...Selene adamin bu haline biraz hirslanarak biraz da kikirdayarak cevap verdi

-O halde bir deneyelim, bakalim calabiliyormuymusum

dedi...Baran kizin kikirdamasiyla bir an kaskati kesilsede belli etmeden elini öne dogru uzatarak baslamasi icin talimat verdi...

Selene ise daha öncesinde paketinden cikardigi taburesini harp'in yanina getirerek kollarinda dantel detayi ve etek kismi bol ve tüllü olan koyu mavi elbisesinin eteklerini arkaya atip basinda tülü boynuna kadar acarak iki yanindan arkaya dogru birakti...genc adam bir an örtüyü acacak sansada bu olmayinca sinirle bir nefes alip kizin zarif hareketlerini incelemeye basladi...

Selene iki elini Arp'in iki yanina getirip derin bir nefes aldiktan sonra parmaklarini teller üzerinde yavasca hareket ettirmeye basladi...Oraya cikan melodi genc adami saskinliga ugratirken tüm konagi da sarmisti, sakin rahat ve dinlendirici müzigi Baran nerdeyse tüm hücrelerinde hissedebiliyordu, genc kadin bunu o kadar dogal bir sekilde yapiyordu ki Baran nerdeyse Arp'in kizin bir parcasi oldugunu düsünmüstü..Müzigin hizlanip güclendigi yerde balkondan vuran rüzgarinda güclenerek hem kendi yüzüne vurmasi hem de Selene'nin elbisesinin eteklerini hafiften ucurmasi sanki doganin bile bu ani coskuyla karsiladigini düsündürüyordu insana ve bu genc adam icin seyirlik bir manzara olusturuyordu...