Karam /|\ Yarı Texting

5. Bölüm "Bulurum Seni!"

Oo marabalar ciğerlerim 👊🏻

Hikâyeyi yarıda bırakıp gitmeyin sonunu merak edin azıcık, ön bölümleri de kaldırcam yayından şerefsizlik değil mi sjjxsjdjdjdj

Hadi bölüme geçin, ii okumalar...

...

Okul çıkışı eve gittim direkt. Elif'in gereksiz üzüntüsünü yüzüne vura vura evine gönderdim onu. Bir erkek yüzünden kendini ne hâllere sokuyordu! Apartmanıma girdim. Asansörü çağırıp bekledim. 7. katta ne işin var senin asansör yaa!?

Asansör gelince önce sert bir tekme attım, sonra içine binip 3. kata bastım. Kapının önünde geldim, kapıyı çok ses çıkarmadan çaldım. Annem uyuyorsa uyanabilirdi. Kapıyı büyük abim İshak açtı.

"Çok şükür, yüzünü görmeden ölmedik bugün!" dedi alayla. Ayakkabımı çıkarıp içeri girdim. "Çalışıyorsun İshak, sen ayrı çalışıyorsun ben ayrı çalışıyorum." Çantamı da çıkardığım sırada "Saat yedi buçukta işe mi gidilir? Civan nerde?" diye sordum. İshak abim, muhasebede çalışıyordu. Civan abim ise lise 3'e gidiyordu. Ben nitelikli bir lise kazandığım için ondan ayrı bir liseye gitmiştim.

Ceketimi çıkarıp askıya astım. "Odamızda. Elini, yüzünü yıkadıktan sonra odamıza gel." dedi İshak abim. Elimi yüzümü yıkayıp abimlerin yanına gitmek yerine, annemin odasına gittim önce. Uyanıktı... Yanına gittim. Ayakta durup elini tuttum ve "Daha iyi misin?" diye sordum gülümseyerek. Gülümseyip "İyiyim kızım. Fazla abarttınız." dedi yorgun tavrını belli ederek. "Bugün de yemekler senden. Ya da dışarıdan bir şeyler isteyin. Yorulma."

"Yok ya, yaparım bir şeyler." diyip elini bıraktım ve odasından çıktım. odamıza gittim. Civan'ı görünce yine sinir krizleri geçirmezdim umarım. Kapıyı çalmadan fuhuş operasyonuna girer gibi daldım odaya. İki elimle asker selamı verip "Selamün aleyküm." dedim.

"Aleyküm selam."

"Ve aleyküm selam." dedi Civan. Kitap okuduğu için yüzüme bile bakmadı. İshak abim bilgisayarımızda oturuyordu. Üçümüz de bu odada uyurduk. Annem her ne kadar bana ayrı bir oda yapmak istese de abimlerle aynı odada kalmak istediğimi söyledim. Civanla pek anlaşamazdık ama İshakla, Allah var, arkadaş gibiydik.

"Hayırdır İshak? Çağırdın beni. Bu IQ'suz ile aynı odada bulununca bile IQ'm düşüyor."

"Aynı odada uyumuyoruz ya zaten(!)" dedi masada kitabını okurken. Başını kaldırmıyordu kitaptan. Kahvesi de yanındaydı. Gözlüğü, uzun saçlarının arasındaydı. Kafasına takmıştı gözlüğünü. Alnını eline yaslayıp okuyordu kitabını. Saçları alnına düşmüştü biraz. Saçlarını uzatmayı seven biriydi. Ehh yakışıyordu tabi! Benim abime ne yakışmaz!? Ama benim abim Civan olunca işte... İş değişiyor.

Onu boşverip İshak abime odaklandım. Bize göz devirip "Şu benim belgeler vardı, işle alakalı. Bulamıyorum, nerdeler?" dedi.

"Bu bilgisayar'a gir. İshak yaz arama yerine. Çıkanların hepsi senin zaten. Ben gidiyorum." dedim ve cevabını beklemeden mutfağa gittim. Babam gelmemişti daha.

20 dakikadır bir şeyler yapmaya çalışıyordum. Civan da arada bir annemin yanına gidip geliyordu. Annemi, benim sevdiğimden daha çok sevdiğini itiraf etmeliyim. Pideleri fırına koyunca kapı çaldı. Abilerimin ikisinin de açmayacağını bildiğim için babamı bekletmeden kapıyı açtım. Elinde poşetlerle geldi. Poşetleri alıp içlerine baktığımda bunların abur cubur ve çikolata olduklarını gördüm. Bunları oturma odasındaki kitaplığıma sakladım. Abilerim görmemeliydi!