Adam: Sen beni zaten bir yerden tanıyorsun Karan'ım.
Karan: Biliyorum işte, ama nerden?
Adam: Nerden olduğunu öğreneceksin.
Adam: Ve umarım öğrendiğinde benden nefret etmezsin.
Adam: Bu hayatta en çok korktuğum şey sanırım bu.
-Küfür argo bulunur.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elif ile beraber sınıftan çıkıp tuvalete gelmiştik. Şaşırmıştık Asal'ın böyle bir şey yazmasına.
"Nasıl olur ya!? Nerden biliyor!? Sen mi söyledin?"
"Saçmalama Elif! Bilmeyen mi var okulda!?" dedikten sonra Elif'in omzuna vurdum bir tane.
"Bilemez ya! Bilmemesi lazım!" dedikten sonra ellerini ağzına götürdü Elif.
Elif nedense çok şaşkındı. Aslında haklıydı. Çok kişi bilmiyordu o olayı. Ama biliyorlardı da. Karmakarışık bir durumdaydık.
Dalıp gittiğimi fark ettiğinde omzuma elini koyup sırtımı sıvazladı. Ona bakıp kocaman gülümsedim.
"Acısı çok olanın gülüşü de çok güzel olurmuş. Senin gülüşün çok güzel Karan... Gülüşünün güzelliği kadar da acın var ama."
Gülüşüm solarken birbirimize baktık bir süre. Bu kız mı bozacaktı beni anne? Beni anlayabilen biriyken nasıl bana zararı dokunabilir?
"Sağ ol, Elif." diye mırıldandım. Bana dişlerini gösterecek bir biçimde gülümsediğinde aynı şekilde gülümsedim. Sakince "Hadi." diyip kapıyı gösterdi gözleriyle. Önden çıktım tuvaletten. Elif de arkamdan gelip kolunu omzuma attı. Aynını ona yapıp sınıfa doğru sürükledim. Dersler başlamış, koridorlar boşalmıştı. Kapının önünde durup birbirimize baktık. Kollarımızı omuzlarımızdan indirip kimin kapıyı çalacağını düşündük.
"Off tamam hadi ben çalıyorum kapıyı!" diyip kapıyı iki kere tıklattı ve kapıyı açıp kafasını kapıdan içeriye doğru soktu Elif. "Hocam, girebilir miyiz?" diye usulca sordu.
"Girin." dedi Mehmet Hoca. Neyseki dersimiz matematikti ya! Coğrafya olsa okul terasına çıkıp atardım kendimi.
"Hocam, geç kaldığımız için özür dileriz..." dediği zaman Elif, Mehmet Hoca eliyle 'geçin, geçin!' hareketi yaptı.
Bilmem kaç saat sonra okul çıkışı...
"Ya abi ne alakası var!? Hoca kimseye extradan puan vermeyecek! Üstüne bastıra bastıra söyledi adam!"
"Elif, yemin olsun kafana çarpacam şimdi şu elimdeki topla!" diyip kafasına yalandan topla vurur gibi yaptım. Kendini geri çekip Ceyda'nın arkasına sığındı.
"İngilizceci puan verir bence. Yazım hatasından puan kırmam dedi çünkü. E bir de zor bir sınav olacağı için..." diye fikrini belirtti Ali. Hayret ilk kez ciddi bir konuşma yapmıştı.
"Vay be Ali! Demek isteyince ciddi konuşulabiliniyormuş, değil mi!?" diyip alayla kahkaha attım. Enseme bir şaplak atıp "Aynen kanka isteyince oluyormuş!" dedi alayla. Arkadakiler de gülmemize katılınca hep beraber gülerek okul çıkışına doğru gitmeye devam ettik.
