Sakurai Kingdom (The long lost princess)

Chapter 39: fight with mom

"Uyy sis gising na"

"Mmm..."

"Aish! Uyy Aimi gising na kain na."

"Mmm..."

"Ah ayaw mo magising ahh. Humanda ka. *take a deep breath* MOM! SI AIMI AYAW MAGISI-"

Gumising na ako ng tuluyan at tinakpan ang bibig nang kambal ko. Walang hiya to pag narinig talaga yun ni mom naku lagot ako. Bulkan pamandin yun.

"Tumahimik ka na nga. Eto na oh gising na ako."

"Mhnmndjxknsnxks"

"Ano?"

Tanong ko hindi ko kasi maintindihan sinasabi niya eh. Then tinuro niya yung kamay ko na nakatakip parin sa bunganga niya.

Ayy kalimutan ko pala. Tinanggal ko na ang kamay. "Oh sige na umalis ka na susunod ako. Magbibihis lang ako." "Ok. Bilisan mo ahh naghihintay na dun si mom lagot ka sa kanya pag na late ka haha" "ha.ha.ha. ewn ko sau sge na"

Umalis na si Ailee at ako naman ay gunawa na ang morning routine ko and off we go. Gutom na din ako eh.

*dining room*

Pagkadating ko ay nakaupo na sila at parang may hinihintay ay oonga pala ako pala. Nilapitan ko sila at umupo na ako.

"Ok lets eat" dad.

And that's our cue. Kainan na! Hmm sarapng pagkain pagmamayanin haha.

Ilang minuto na ang lumipas ay biglang nagsalita si dad. "Ok,Aimi good luck on to your fight with your mom later."

"Oo nga sana manalo ka. Lagi na lang kasi panalo si mom eh pati ako hindi ko pa yan natatalo sa laban even dad" Ailee.

"Hahaha. Ganun? Grabe mom ang lakas mo pala. Sana nga manalo ako sa labanan mama-" wait. Labanan? Si mom? Ngayon? "WHAT?!"

So...hindi pala panaginip yung sinabi sa akin ni mom kahapon na maglalaban kami! Wahh! Mananalo ba ako?! Tapos sinabi pa nila na malakas si mama not even dad or Ailee can talo talo si mom.  Ohh sorry na conyo ata ako.

Ay basta! I...I'm not ready! "Hey Aimi? You okay?" Natauhan ako nang nagsalita si mom. "Ha? Uhh...w-wala... uhm. Ano nga po pala ulit yung pinaguusapan natin?" Tanong ko.

"Hehe wala kumain ka na lang at deretso tayo sa battle hall mamaya." Mom.

"Ahh o-ok" me

I'm doom.

------
*battle hall*

And as I suspected andito na kami at maglalaban na. Nagpalit pa muna nang damit si mom akala ko matatagalan siya pero gulat ko. Pagkaikot niya ay may flowers na nakapaligid sa kanya. At nang natapos na yun ay namangha ako dahil yung suot niyangpang reyna ay naging suot pang warrior kulay red na may mga flower sa gilid.

"Ok now we start" mom

"Ehh?" Me

Bigla agad sumugod si mom. Ang bilis! Sa hindi ako nakaimik agad ay nasuntok niya ako at natangay ako at napunta ako sa pader. Grabe lakas!

Napaubo ako at may lumabas na dugo. Geez! Pagtingin ko kay mom ay yung kanang kamay niya na pinasuntok sa akin ay nabalutan ng rock. Geez! Kaya pala ganito kalakas ang impact sa akin.

"Aimi! Ayos ka lang?!" Tanong sa akin ni Ailee at lalapit sana siya nang biglang magsalita si mom. "Don't. .nobody will interrupt our battle hanggat hindi pa niya ako natatalo,understood?" Sabi niya. Tumango na lang si Ailee at bumalik sa pwesto niya kanina.

"Tumayo ka Aimi! Lumaban ka! Don't ever loose focus on your enemy." Said her.

Tumakbo na siya papalapit sa akin at susuntukin na sana ako pero mabilis akong nakailag at lumayo sa kanya. Ok, I will take this seriosly.

Umatake na ako. Ginamit ko ang aking ice  spikes ko at nilibot ito kay mom at ikinulong dito then ginamit ko ang aking water power at nilagyan nang tubig kung na saan si mom.

Akala ko panalo na ako pero biglang nasira yung ice prison ko kaya nakalaya na siya. Aatake sana ulit siya nang pinaulanan ko ng sandamakang bato,ice spikes,water balls and wind hurricane. "Ultimate combined elements!"

Pinanood ko siya habang iniilagan ang mga to. Kita ko sa kanyang mga galaw na napaka skilled niya sa laban.  "I told you don't loose your focus on the enemy!" "What!?"

At sa di inaasahan ay nasa likod ko siya and she punch me up kaya natama ako sa barricade na gawa nu mom. Sa lakas ng impak ay nahulog ako ng malakas sa lupa.

Tatayo sana ako pero hindi ako makagalaw. Damn it! Dahil sa lakas ng pagbagsak ko hindi na ako makagalaw! "Stand up." "I-I cant. I can't feel my body" kita naman sa kalagayan ko diba. Aish!

" I said stand up! The fight is not over!" Mom.

"M-Mom... I cant ok..." me

"*sigh* *whisper* alam kong risky ang gagawin ko pero eto na lang ang aking magagawa para lumaban si Aimi." Mom.

Parang may binulong siya pero hindi ko narinig. "Weak" natigilan ako sa sinabi ni mom. "E-What?" Sabi ko. " your weak,you didn't even give your best in this fight. And you didn't use your fire powers" she said. Tss. I didn't use my fire powers because I'm scared of what may happen again if I use that power but... "Don't call me weak! I'm not weak! In this state I saved my friends. So don't call me weak cause im not"

"Oh ganun ba? Kung ganun bakit nasa hospital ang isa sa kaibigan mo? Huh! Alam kong hindi ka mahina pero... kaya mo bang controlin lahat ng powers mo at hindi mo masaktan ang mga nasa paligid mo." Mom.

Natigilan ako sa sinabi niya. She's right about that. But atleast there safe... "for now" sabi ni mom na mas lalong ikinatigil ko dahil naalala ko nanaman yung vision na nakita ko nung nakita ko yung stone sa kwarto ko.

Full of blood...
Many was killed...
A-All of them... because of me...

-----
Third person pov

"For now"

Pagkatapos sabihin yun ni Mailee ay biglang dumidilim ang paligid. Nagulat sila sa nakita. Kita sa aura ni Aimi ang kapangyarihan niyang kadiliman. As the time goes by little by little it's getting darker and darker.

"Ahhh!" "Ailee" napalingon si Mailee sa anak niyang si Ailee na nakahandusay sa sahig at nagulat din siyang may kadiliman din sa aura niya. Pero nasasaktan siya.

"Ailee? You okay?!" King

"D-Dad...it hurts!-Ahhh!" Ailee.

"Ailee!"

Na realize ni Mailee ang sitwasyon. Pag ginagamit ni Aimi ang dark powers niya ay masasaktan si Ailee. So agad agad siyang dumeretso kay Ailee,hinawakan niya ang balikat ni Aimi then may sinabi siya then dun bumalik ang lahat.

The room is brighter now and Ailee is unconscious. Nilapitan ni Mailee ang kanyang anak na walang malay.

Samantala naman si Aimi. Natauhan na siya at nilibot ang buong lugar nang makita niya ang kanyang kapatid na walang malay.

"Ailee!" Tumayo siya at lalapitan na sana si Ailee nang biglang nasasaktan nanaman si Ailee. "No,Aimi don't. Wag ka munang lalapit,nasasaktan ang kapatid mo dahil sayo!" Natigilan si Aimi sa sinabi ng kanyang ina.

I did it...again. isip ni Aimi at napaiyak dahil sa ayaw niyang masaktan ang kanyang kapatid ay umalis ito. Tinatawagan siya ng kanyang magulang pero hindi siya tumigil at umalis na lang ito.

Why?! Bakit lagi na lang ganito?! Lagi kong nasasaktan ang mga malalapit sa akin! Why?!
Isip niya. At nagpakalayo, umalis siya nang palasyo kahit hindi niya alam kung saan siya pupunta basta't makalayo lang sa palasyo.

******
Votement me-ttebayo

Onegai-ttebayo....
:-) :-) :-) :-)