Sakurai Kingdom (The long lost princess)

Chapter 46: Questions?

"Uy, Aimi lagi ka na lang nakatulala dyaan!"

"kaya nga kahapon pa yan nakatulala"

"naku hayaan niyo na yan masaya lang yan nung nagising na si Ivan eh"

"oo nga, grabe nga kung makayakap ilang oras kaya yun halos ipalayo pa nga natin si Aimi kay Ivan pero ayun ayaw kumawala sa yakap."

"oh sana all."

"Hoy! Mga yawa kayo walang ganung naganap magsitigil kayo!" sigaw ko sa kanila sabay naman ang tawa nila. Mga walang hiya hindi naman ganun yung nangyari eh niyakap ko lang siya ng ilang minuto yun lang!

Naiinis man ako sa kanila pero ang iniisip ko lang ngayon ay gising na si Ivan pero ang ipinagtataka ko paano siya nagising? Ang alam ko hindi na siya magigising dahil wala na siyang kapangyarihan.

*flashback*

"thank god your okay" I said. Hindi ko alam kung gaano ko katagal na niyakap si Ivan pero wala na akong pake dun basta ok na siya yun na ang mahalaga.

May tumapik naman sa aking balikat tinignan ko kung sino yun at si Ivan lang pala. Naninibago man ako sa itsura niya dahil hindi na kulay pula at puti ngayon ay parang kakulay na ng buhok niya ang buhok ko pati mata kulay asul at walang nang pula sa kalahati. Anyare?

"yes, Ivan? "

"uhmm... Sino ka? "

Natameme ako sa sinabi niya lumayo ako konti sa kanya. H-Hindi niya ako maalala? "nagbibiro ka lang diba? Naalala mo ako diba? Ako to si Aimi" sabi ko.

"uhh, sorry hindi ko pa rin talaga maalala."

What the hell?! Sa tinagal kong naghintay ito lang ang aabutan ko walang hiya! Ikaw kasi Aimi napakasama mo tuloy nagka amnesia siya nang dahil sa kabobohan mo!

"Aimi,tahan na. Makakasama sayo yan"

"Shhh... Ok lang yan."

Sabi nila pero tuloy tuloy pa rin ang iyak ko. Alam kong makakasama sa akin to pero hindi ko talaga mapigilan. Ivan.

"pfft...hahaha!"

Napatigil ako sa pagtawa ni Ivan. Bakit siya tumatawa? Sa tingin niya ba nakakatawa ang kalagayan ko?!

"A-Anong tinatawa mo dyaan?!"

"W-Wala, hahaha... Nakakatawa lang andali mong mauto! Hahaha! "

"huh? " ano daw? Andali kong mauto? I'm confused. Wait... Hindi kaya-

"walang hiya ka! Tinakot mo ako! Akala ko totoo na eh yun pala niloko mo lang pala ako! Walang hiya! Matulog ka na ulit sana! Hmmp! "

Sabi ko at nagtawanan naman sila sa inasta kong pagtatampo. Sige tawa lang kayo ang saya niyo sobra. Nakaramdam ako na humawak sa pisngi ko, at ito ang kamay ni Ivan.

"oh huwag ka na magtampo, ang cute mo lang pag nagagalit kaya ginawa ko yun pero ang masasabi ko lang... I miss you"

"I I miss you too"

Sabi ko at niyakap ko siya. At nang dahil dun ay hindi na ako kumalas sa yakap na yun at baka kasi maulit ang mangyari at panaginip lang ang nangyari.

*end of flashback*

*sigh*

"Hey, okay ka lang? "

Tinignan ko ang nagsalita, na miss ko talaga siya simula nung araw na wala siya. "ayos lang ako, Sue. I'm just glad your back"

Niyakap ko siya at pinakawalan din. Umalis naman siya naglaro kasama ang mga fairies. Matagal na din akong hindi pumunta dito ahh. Miss na kaya ako nila mom and dad?