Sakurai Kingdom (The long lost princess)

Chapter 8: Curios

Aimi's POV

"What the hell are you doing there?!"

Galit na galit na sabi ni Ivan sa akin. Kitang kita ko sa mga mata niyang pulang pula kaninang hindi pa ako pumapasok sa mga pintuan na mga yun ay medyo light red pa yung kulay nang kanyang mata pero ngayun pulang pula na ang kulay na parang nag aapoy sa galit.

"I-I just... s-sorry out of curiosity naisip ko na pumasok dun at hindi na sana ako papasok dun nang makita kong naka open yung pintuan at sa late na rin nmn na ako ay pumasok na lang ako dun." Sabi ko. At yung galit sa mukha niya ay napalitan nang pagtataka.

"S-Sorry talaga kung hindi ako nagpaalam sayo-" me.

" wait, sabi mo kanina nakabukas na yung pintuan na yan bago ka pa pumasok?" Sabi ni Ivan. Na ikinatango ko na lang. Napamura siya at tumakbo doon sa pintuan na pula. Anyare dun? Aalis na sana ako nang biglang may lumiwanag dun sa pinuntahan ni Ivan. Hindi kaya...

Pumasok ako dun at hinanap si Ivan. Nang mahanap ko siya nakita ko siyang nakasandal sa puno at nakaharap siya isang tao na parang naka cape. Biglang may nahulog sa kanyang bulsa at napunta sa akin yun.

Pinulot ko ito. Isa itong crystal na pula na umiilaw. Binulsa ko muna ito at nang humarap na ako sa kanila na hindi pa nila na meron ako dito. Nakita kong parang naglabas nang kapangyarihan na itim ang kulay yung kaharap ni Ivan. No...

"Ivan!" Biglang napatingin sila sa akin. Nang makita ako nung lalake ay nawala yung itim sa kamay niya kanina at ito ay ngumisi at lumapit sa akin. "Oh look who we have here. How did you even get here? Hmm. Maybe you have fire powers. Hey Ivan *look at Ivan* pwede ko rin ba kunin tong babae? *smirk*" sabi nung lalake kaya napaatras ako.

Hahawakan na sana ako nung lalake pero tinulak ko siya at bigla din lumabas yung kapangyarihan ko sa kanya kaya yung kaliwang braso niya ay nabalutan ng yelo na may tusok tusok kaya dumugo ang kanyang braso.  Bigla din nawala yung yelo or parang natunaw, siguro dahil sa init?

"Haha, ice power huh? Now I'm more curios, pano ka nakakatagal pa dito sa mainit na lugar na ito? Hindi kaya..." hindi niya natapos ang sasabihin niya nang pumunta sa harapan ko si Ivan at nagsalita.

"Huwag mo nang idamay itong babaeng ito, wala siyang kaalam alam dito. Now akin na yung ninakaw mo na hindi naman sayo." Ivan.

"*smirk* I don't think so. *look at me* I'll be back for you." Sabi nung lalake nang biglang may pumapalibot sa kanyang itim na usok at bigla itong naglaho.

He'll be back for me?! What the hell! Ano naman ginawa ko at para babalikan niya pa ako?! Bigla akong hinila palabas ni Ivan. Bigla akong nahimasmasan nang pinitik niya yung noo ko.

"What the hell! Inaano ba kita?!" Me

"Bakit ka dumating dun?! Sana umalis ka na kanina pa!" Ivan.

" eh sa curios ako kung ano yung umilaw bigla dyaan! Hindi ko naman alam na may kalaban pala!" Me

"Aishhhh!" Sabi ni Ivan at ginulo niya ang buhok niya. "Uhh... Ivan ano yung sinasabi mong ninakaw nung lalakeng na hindi naman sa kanya?" Tanong ko. Yea yea curios nanaman ako. Eh sa gusto kong malaman eh.

"Tss. Isa iyong crystal na pula. Bigay sa akin yun ng aking tatay yun daw ang source nang power namin. Kung ito'y nawala o nasa kamay nang kadiliman ay mawawala ang aming kapangyarihan. Sabihin na natin na mawawala na ang apoy sa mundo." Sabi niya. Bigla akong may naalala. Kukunin ko na sana yung napulot ko kanina na nalaglag nung lalake kanina nang magsalita nanaman si Ivan.

"Kaya nang dahil sayo yung plano kong kunin yung crystal dun sa tarantadong iyon nawala na nang dahil sa pakealamerang tulad mo. Tsk" sabi niya at tumalikod siya sa akin. Lahat na ba talaga ako ang may kasalanan? Nilabas ko na yung crystal na sinasabi ni Ivan na akala niya ay nakuha.
Tinapik ko siya sa balikat. Lumingon naman siya sa akin na inis na inis. "What?!" Nanginig ang buong kalamnan ko nang sumigaw siya. Then biglang may naramdaman akong luhang pumapatak na alam kong galing sa akin yun. Tumingin ako sa mga mata nito. Nakita kong inis na inis pa rin siya.

"Ano ba! Kung wala ka namang sasabihin at iiyak ka lang mas mabuti na lang na umalis ka sa harapan ko!" Sigaw ni Ivan. Kinuha ko yung kamay ni Ivan ilalayo na sana niya sa akin yun nang ibigay ko sa kanya yung crystal na sinasabi niya. Binitawan ko na ang kamay niya at tumakbo na paalis. Bigla ko naman narinig na tinawag ako ni Ivan pero tumakbo pa rin ako hanggang sa makaabot ako sa dorm. Pumunta ako sa kwarto ko at nagkulong ako dun habang umiiyak.

Siguro labis na ayaw talaga sa akin ang mundo. S-Sana nga lang eh hindi na lang ako ipinanganak sa mundong ito.

----------

*kinabukasan*

*tok tok*

"Aimi lumabas ka na dyan. Kaninang umaga ka pa nakakulong dyaan. Nag aalala na kami." Sabi ni Lyssia.

"Please Aimi pagusapan naman natin yung nangyari sayo kahapon, please lumabas ka na dyan. Kahapon ka pa nakakulong dyaan at hindi ka pa kumakain." Sabi ni Jess.

Yep. Tama sila,kahapon pa ako nakakulong dito sa kwarto. Simula nang dissmisal nila ay lagi akong dito, hindi pa ako kumakain simula kahapon at ngayong araw. Dinner na ngayon pero ayaw kong lumabas at ayaw kong kumain. Mas maganda na lang na ganito,ang mawala sa mundong ito.

"Ano lumabas na siya?" Rinig ko sa labas na si Chris.

"Hindi pa nga eh. Nag aalala na ako. Hindi pa siya kumakain simula kahapon at kanina tapos hindi nanaman siya kakain ngayon." Lyssia.

" *tok tok* Aimi, ako to si  Andrei. Please lumabas ka na dyan, atleast kumain ka naman nag aalala na talaga kami sayo eh." Andrei.

"Baka naman wala siya dyaan at nasa labas talaga siya." Drew.

"No. Sigurado kaming andyan siya dahil rinig namin siyang humahagulgul simula kahapon at kanina." Jess.

"Etong Ivan naman kasi nagalit agad. Hindi pa naman alam ni Aimi kung anong nangyayari dito sa mundo natin dahil bago pa siya at ikaw naman Ivan inuna mo pa yung galit mo kaysa kay Aimi!" Lyssia.

Hmm. So alam na pala nila. Sinabi siguro ni Ivan.

"Tss. Bakit ko naman uunahin yung babaeng yun? Eh siya rin naman may kasalanan eh. Bakit pa kasi siya pumasok sa hindi naman dapat sa kanya. Tresspasing tawag dun. Nung dumating lang yang babaeng yan sa mundo natin lagi na lang may problema sobra siyang emosyonal. Sana nga hindi na lang siya dumating dito." Nagulat ako sa sinabi ni Ivan.

"Ivan!" Sinigawan ata nila si Ivan. Tss tama naman siya eh. Hindi naman kasi talaga ako karapat rapat dito o kahit sa anong mundo. Nararapat lang talaga sa akin ang mamatay. Napaiyak na lang ako. "Hey guys. Huwag niyo na sana siyang sigawan dahil tama naman siya eh. Hindi talaga ako nararapat sa mundong ito eh *crying* thank you guys sa pakikipagkaibigan sa akin and paalam na sa inyo." Sabi ko sa kanila. Tumayo na ako at may nakita akong gunting sa desk at kinuha ko ito.

"Sh**! Aimi kung anong binabalak mo wag mong gawin!" Lyssia.

"Aimi hindi namin gusto yang sinasabi mo!" Jess.

"Please Aimi buksan mo na yung pinto!" Sabi nila at ginagawa ang makakaya nila para buksan ito. Binalot ko ng makapal na yelo yung pintuan at hindi ito masisira agad. "Sorry" I said itinutok ko yung gunting sa puso ko at akmang sasaksakin ko na sana sarili ko nang biglang may nagsilata.

"Do it if you can *smirk*"

*********

Hmm. Sino kaya yun ano?
Si kamatayan kaya? Malay natin.
Malalaman natin yan sa next chapter.

Vote and comment naman dyan mga tol.
Tnx sa mga bumabasa nito.
Love you all!