The Secret Child

~16~

Een paar dagen waren al voorbij en vandaag gingen we een groepsactiviteit doen zodat er wat aan het teamwork gewerkt kon worden. Het was nog ochtend en ik lach nog in men bed tiktok te kijken. Peter was al een paar uur geleden opgestaan dus ik was al een tijdje alleen in de slaapkamer. Ik keek even op de klok en zag dat het al bijna middag was, ik sprong uit bed en liep naar de kleerkast om snel propere kleren te pakken en nam dan een snelle douche. Na de douche droogde ik mijn haar en kleedde me snel aan. Ik liep naar beneden en op de trap kruiste ik Loki, "goeiemorgen slaapkop" zei hij, "goeiemorgen, Loki" zei ik terug, voor een milliseconde keken we elkaar recht in de ogen aan en ik lachte even. Ik liep verder naar de keuken en ging aan tafel zitten. "Y/n het is al bijna middag, slaapkop" zei mijn vader, "ook goeiemorgen pap" zei ik lachend terug. "Wat gaan we straks eigenlijk doen?" vroeg ik benieuwd, "we gaan naar een klimparcour, dus doe straks stevige schoenen aan" antwoorde Tony. Ik had ondertussen mijn ontbijt al gepakt en was al aan het eten. "Gaat iedereen mee?" vroeg ik, want ik dacht aan Peter die enkele dagen geleden zijn voet had omgeslagen. "Ja iedereen gaat mee, ook Peter" voegde hij eraan toe, ik knikte en stond recht om naar de living te wandelen.

"Heeft iedereen zijn helm goed aan?" vroeg Steve een beetje streng, maar ik wist dat hij het goed bedoelde. "Ja" zei iedereen te samen. "Oké voor we beginnen wil ik de enige regel even zeggen, let op je taalgebruik" zei Steve. Iedereen moest lachen, "typisch hij weer" dacht ik lachend. "Wie wilt er voorop?" vroeg mijn vader, "Ik wil wel" zei Thor. Zogezegd zo gedaan, Thor ging voorop en iedereen ging in een rijtje achter hem. Ik ging achter Peter en Loki was achter mij, hij was ook de laatste. Soms had ik wel eens het gevoel dat de andere hem nog steeds niet geaccepteerd hadden, ze zeggen altijd dat Loki een monster is maar dat is helemaal niet. Hij is zo vriendelijk en zorgzaam. Ik snap echt niet wat ze dan zo erg aan hem vinden. Iedereen maakte zichzelf om de beurt vast aan het touw, dat moest voor extra veiligheid, ookal kon je op deze plek niet meteen al vallen. Iedereen stapte op de eerste houten balken en we begonnen aan het klimparcour. We hadden het iets moeilijker gemaakt want we hadden ons ook aan elkaar gebonden met andere touwen zodat we één grote slinger waren en echt als een team moesten werken. We waren al een stukje verder op het parcour en iedereen had het naar zen zin, zelfs Loki hoorde ik vaak lachen, maar dan vooral als iemand struikelde. "oh shit" hoorde ik Thor ineens roepen, ik leunde een beetje naar links om te zien wat er gebeurt was en zag dat Thor weeral gestruikeld was. En tuurlijk was iedereen aan het lachen, "Dat is hoe het voelt!" riep Loki naar hem. Iedereen moest er hard om lachen omdat Loki daarnet ook even op zijn bek is gegaan. Thor stond alweer recht dus we konden allemaal weer verder gaan. We waren ondertussen al redelijk hoog, zo'n tien meter ongeveer. Ik genoot echt van het uitzicht, want je kon vanaf hier de bergen goed zien. Ik lette niet goed op en struikelde, net op tijd werd ik tegengehouden. Ik werd recht geholpen en keek geschrokken naar Loki, "thx" zei ik, "geen probleem" zei hij terug. "Waarom lacht hij met anderen als ze vallen en niet met mij?" dacht ik. We waren bijna bij het einde, eerst nog de zipline, maar daarvoor moesten we ons van elkaar los maken zodat we om de beurt eraf konden gaan. We maakte de tussentouwen los en klikte om de beurt ons veiligheidstouw aan de zipline. Ik was voorlaatste dus moest wel een tijdje wachten, maar na even wachten was ik al. Ik hing het touw aan de zipline, en trok nog even aan mijn touw om te zien of het stevig was en dan sprong ik. Ik genoot van de wind dat door men haar ging, maar plots hoorde ik een luide knap. Ik viel naar beneden en alles werd zwart.