The Secret Child

~32~

Ik was bang, ik had geen tijd om na te denken want Hela kwam een paar minuten later al terug naar buiten met een grote wolf. "Ze heeft Fenrir ontwaakt", zei Thor. De wolf sprintte op ons af en maakte een grote sprong over ons. Hij liep op de mensen op de regenboogbrug af en verwoeste een deel van de brug waardoor er een paar mensen naar beneden vielen. Thor liep naar Hela die nog bij het kasteel stond en ik en Loki liepen naar de wolf. Uit het  niks kwam er ook een leger met skeletten. Ik en Loki begonnen te vechten tegen de skeletten maar het waren er te veel om alleen te verslaan. De Asgardianen kwamen ons helpen, ze vochten mee. Ik zag veel mensen van de brug vallen of vlak voor mijn ogen sterven, maar ik bleef doorgaan, we mochten deze strijd niet verliezen. De skeletten bleven maar komen. "Y/n gebruik je krachten", riep Loki naar mij. Daar had ik nog niet eens aan gedacht. Ik richtte mijn hand richting een van de skelleten en die viel na nog geen seconde neer. De wolf, we zijn de wolf vergeten. Loki werd langs achter beet genomen en rondgeslingerd door Fenrir. Ik concentreerde  me op de wolf, ik gebruikte alle energie dat ik had. Ik hoorde Fenrir piepen van de pijn, maar hij bleef leven. "Het werkt niet, ik moet iets anders doen, maar ik weet nie wat", dacht ik.  De wolf sprong op me af en ik werd geraakt door een van zijn grote klauwen. "Auw!!!", schreeuwde ik uit. Fenrir had net een diepe snee over mijn hele lichaam. Het begon meteen hevig te bloeden, maar ik kon nu nog niet opgeven. Ik genas mijn grote wonden en vocht verder. Ik keek in het rond en zag een grote stuk rots, ik concentreerde me er zo hard op als ik kon, het begon te trillen. Ik kreeg de steen opgetild en smeet het op de rug van de wolf. De steen was zo zwaar dat de regenboogbrug brak en Fenrir naar beneden viel. "LOKIIII", riep ik. Ik zag hem mee met de wolf vallen. Ik was bang, ik mocht hem nu niet kwijtraken want dan moet ik alleen vechten. Ik liep naar de rand van de afgebroken regenboogbrug. Daar hing Loki met een hand, hij hield zich stevig vast aan de brug. Ik bood hem een hand aan en trok hem omhoog. "Dat was geen klein takje y/n", zei Loki. Net op dat moment hoorde we een enorm harde donder, we keken tegelijk naar het kasteel. Thor had Hela met een bliksem naar beneden gegooid. Ik en Loki vochten verder tegen de dode krijgers die maar bleven komen. Ik werd er boos van. Ik keek naar de skeletten en probeerde nog eens om ze allemaal tegelijk te doden. Ik wist niet wat er gebeurde maar er was een grote knal en plots lagen ze allemaal op de grond. Daar stond Thor, "hadden we nu net onze krachten gecombineerd?", dacht ik. De donder ging door zijn lijf. Het zag er heel cool uit, maar is hij nu een oog kwijt? Thor wandelde naar ons toe, en ja nu hij zo dichtbij stond, zag ik dat hij nog maar een oog had. "Loki, ga terug naar het kasteel en gooi de kroon van Surtur in de eeuwige vlam", zei Thor. "Oke, dat is zelfs voor mij moedig", antwoorde Loki. "Y/n en ik gaan de Asgardianen op het ruimteschip helpen", zei Thor nog. Loki knikte en liep zo snel als hij kon naar het kasteel. Ik hielp de mensen op het schip dat gebracht was door oude vrienden van Thor. Ik wist ook echt niet hoe het daar plots kwam, maar ik deed gewoon wat me gevraagt werd.

Alle mensen waren na enkele minuten op het ruimteschip, maar Loki was er nog niet. "We moeten vertrekken y/n", zei Thor. "Nee, niet zonder Loki", zei ik. Ik concentreerde me, "Loki hoor je me?", ik probeerde Loki te bereiken door gedachten te lezen, maar in plaats van een antwoord te krijgen zag ik een beeld van hoe Loki neerlag op de brandende vloer met een plafond dat op instorten stond. "Ik ga Loki halen", zei ik. Thor wou me tegenhouden, "Wil je je broer nog terug zien, of wil je dat hij sterft?", vroeg ik hem. Thor zweeg, "dacht ik al", zei ik en ik ging het schip al uit. "Vertrek al maar, wij komen wel vertrouw me", zei ik. 

Ik liep zo snel als ik kon terug naar het kasteel terwijl ik Surtur al zag, "shit, ik wil niet te laat zijn, pls nee", dacht ik. Ik liep het brandende kasteel in, op zoek naar Loki, en ik vond hem al snel. "LOKI!", riep ik. Ik knielde naast hem neer, hij leefde nog, maar hij was zwaar gewond. Ik legde mijn hand op zijn rug en zijn wonden stopte als snel met bloeden. "Loki we moeten hier weg, sta recht", zei ik. "Y/n, pak de tesseract en teleporteer naar Thor, laat mij hier achter, ik haal het toch niet", antwoorde Loki zwakjes. Zijn wonden begonnen weer te bloeden. Ik probeerde het te stoppen, maar het lukte niet. "Loki blijf bij me", smeekte ik hem. "Y/n...onthoud.. dat ik van je..", hij stopte met praten. Ik was bang, ik wist niet wat te doen. Ik checkte Loki zijn hartslag, het was nog heel zwakjes. Hij lag bewusteloos op mijn schoot. Ik pakte de tesseract en plots was ik op aarde. Loki lag nog steeds op mijn schoot. "Y/n, jullie hebben het gehaald", zei Thor blij. Ik antwoorde niet, ik concentreerde me zo hard als ik kon op Loki, ik moest hem in leven houden. De tranen gingen over mijn wangen terwijl ik trilde van de kracht die door mijn lijf gierde. Ik gilde van de pijn, ik hoorde Loki diep inademen en alles werd zwart voor mijn ogen.