The Secret Child

~26~

De volgende ochtend werd ik boven op Peter wakker. Ik keek op de klok, het was al tien uur 's ochtends. Ik gaf Pete een kus zodat hij wakker werd en ging van hem af. Ik liep naar de badkamer en ging snel in de douche, op minder dan 5 minuten was ik al klaar. Ik was mijn haren aan het drogen toen Pete ineens achter mij kwam staan en zijn armen om mijn middel heen sloeg. "Goeiemorgen y/n", zei hij met een slaperige blik. Ik legde de haardroger neer en draaide me om. "Goeiemorgen Pete", zei ik en ik gaf hem een kus. Hij gaf me een knuffel en pakte dan zijn kleren. Ik kamde mijn haar verder terwijl Peter zich omkleedde bij zijn bed. Ik kleedde mezelf ook aan en liep dan terug naar Pete, ik kon geen seconde zonder hem. Ik sprong op zijn rug en we gingen naar beneden. We gingen bij de rest aan de ontbijttafel zitten en namen elk een croissant, of zoals Pete het zegt een quacksant. 

We hadden lekker ontbeten en nu zaten we in de zetel te wachten tot iedereen klaar was om te vertrekken. We gingen weer een activiteit doen, maar enkel mijn ouders wisten wat we gingen doen, voor alle anderen was het dus een verassing. Steve en Bucky kwamen als eerst naar beneden, daarna kwamen Nat en Banner, Thor en Loki en dan ten slotte mijn ouders. "Heeft iedereen een jas bij?", vroeg mijn papa. "Ja", riep iedereen. "nee..." zei Peter. "Pak er dan snel een want we gaan direct vertrekken." zei mijn mama. Iedereen verdeelde zich al per auto, maar ik bleef even wachten op Peter. Ik zag dat hij zijn jas had en hij liep snel de trap af, "Pete doe voorzichtig sewwes struikel je nog", Mijn zin was nog niet af en hij viel van de trap. "ow gaat het?", vroeg ik toen ik al naar hem toe liep. "Jaja", zei hij en hij kroop snel recht. "Kom y/n de anderen zijn vast aan het wachten. ", zei hij. Hij trok me aan mijn hand verder. We gingen in de auto en vertrokken. Dit was de laatste activiteit van deze vakantie want morgen gingen we al naar huis, dat maakte deze uitstap leuker. "Y/n ik zie ik zie wat jij niet ziet", zei Pete. "Uhm, de struikjes?", "nee, raad nog is", zei Peter. "De wolken?", vroeg ik, "nope, dat is het ook niet", zei hij lachend. "De bomen??", dat was echt mijn laatste gok. "Nee dat ook niet, het was een hertje", zei hij lachend. "Wat, heb jij een hertje gezien en je zegt mij dat niet?!", zei ik speels boos.

De rit duurde bijna 2 uur, maar we waren nu eindelijk aangekomen bij een mooi bos. "Kom allemaal even hier", riep mijn vader. Iedereen kwam voor hem staan. "Zoals jullie zien zijn we bij een mooi bos...met bomen en blaadjes.... Wat ik wil zeggen is, we gaan wandelen en af en toe zijn er kleine obstakels. Ik ga ons nu even aanmelden, wacht hier", zei pap. Hij liep naar de receptie, en wij bleven staan zoals hij vroeg. "heb je er zin in y/n?", vroeg Peter enthousiast. "jaaa", zei ik ook blij. Pete wou me een kus geven, maar ik stapte snel achteruit, "Pete niet nu, Pap mag het niet zien, anders word hij weer kwaad", fluisterde ik. Mijn vader deed het teken dat we naar hem moesten komen. "Oké guys, we kunnen beginnen, volg mij", zei hij toen iedereen weer bij hem stond. Iedereen liep in een groep achter hem aan. Ik en Peter liepen helemaal vanachter. Pete pakte mijn hand, en zo liepen we achter de rest aan. "Hier is het eerste obstakel, dus oppassen", zei pap. Ik zag nog niet wat het was, want iedereen was zo veel groter dan mij. Maar dan ineens zag ik het wel. Het was een wiebelbrugje boven een klein riviertje. "Dat was nog niet zo moeilijk", zei ik, "nee inderdaad", antwoorde Peter. We hielden weer elkaars handen vast, ik keek hem even aan en ging expres trager lopen. Ik zag dat mijn veter los was dus stopte ik en wou die binden. "Y/n ik bind jou veters wel", zei hij glimlachend. "Ow wat een gentlemen", zei ik lachend. Hij stond weer recht en gaf me een kus. We liepen daarna snel terug naar de groep en daar was ook het volgende obstakel. We moesten een klein muurtje opklimmen met touwen dat er al hingen. Iedereen ging er weeral moeiteloos overheen.

Het parcour was na bijna een hele namiddag wandelen afgelopen. We stonden allemaal bovenaan de berg, helemaal uitgeput. Er stond een Caféetje waar je gezellig iets kon drinken en er was een prachtig uitzicht over het hele bos en de riviertjes die erdoor stroomde. Het was al donker dus je kon ook de lichten van de kleine huisjes in de verte zien.  Ik pakte mijn gsm en maakte een foto. Iedereen was al het caféetje ingewandeld en zaten al iets te drinken. "Y/n kom je ook", vroeg Peter die terug naar buiten kwam. "jaja, ik kom ook, ik was even een foto aan het maken van het mooie uitzicht", zei ik. "Wow ja, nu je het zegt, het is hier prachtig", zei hij. Pete pakte zijn gsm, "Cheeseee", zei hij, Ik keek verbaasd naar de camera en dat zorgde voor een grappige foto. "oh nee opnieuw", zei ik lachend. "Haha oké oké", zei hij. "Cheeeeesee", zeiden we tegelijk. Dit keer was het wel een mooie foto. We bleven nog even genieten van het uitzicht en de zonsondergang. Peter sloeg zijn arm om mij heen en gaf mij een kus, ik draaide me naar hem toe en kuste hem terug. "Parker! Ik vroeg om y/n te halen, niet om met haar te kussen!", zei mijn vader kwaad. "S-sorry meneer Stark, het was niet de bedoeling", zei Pete bang. Ik zag dat hij echt verschoten was, "sorry pap, dit is mijn schuld", zei ik. "Zorg dat dit niet meer gebeurt, en Parker, blijf van mijn dochter af". Mijn vader draaide zich om en we volgde hem naar binnen. "Wat willen jullie drinken?", vroeg Steve. "Ik wil wel een fuze tea", zei ik, "voor mij cola, als dat kan", zei Peter. "Komt in orde", zei Steve met een glimlach.

Na een tijdje awkward aan de tafel te zitten besloten we om te vertrekken. Ik stapte zwijgend in de auto, ik en peter waren nog steeds geschrokken van mijn vader zijn reactie. Heel de rit naar huis waren we zeiden we geen woord.