017
Hug
I'm just laying on my bed while listening to my brother and Genevieve's argument. I will be discharged this afternoon and they're still busy packing up my things.
"Ako na kase sabi diyan eh!"
"You idi*t! You don't even know how to fold clothes."
I shook my head to their childish attitude. Kung magkakatulayan ang dalawang 'to, siguradong wala pang isang araw ay wasak na ang pamamahay nila. Parang kanina lang kung magtitigan sila ng may pagnanasa tapos ngayon ay puro na sila away.
"You okay?"
Mula kanina ay hindi ako iniwan ni Cross sa tabi ko, enough to make me a bit uncomfortable. Paano ba naman kase, naaalala ko 'yong bwisit kong panaginip at 'yong sinabi ni Elle na sinend niya na raw sa kanya. Arrghh! That girl is really a b*tch. I'm still glad though Cross isn't bringing up that topic.
"Gusto ko ng umuwi," walang emosyon kong sabi. Bigla naman niyang hinawakan ang buhok ko at hinaplos iyon pababa. I was surprised to what he did but somehow, it calms me. Para ba itong magic na nawala lahat ng pangamba ko dahil nandito lang siya sa tabi ko.
I still can't process the things I've known this day. Mula sa pagbabalik ng memorya ko hanggang sa pagiging anak daw ako ni Tita Selena? But how come? I want to know every bit of information from them, especially my parents. But like what the doctor says earlier, I must rest first. I don't want to be admitted here in the hospital again if I put in my stubbornness.
"We'll be staying at the rest house for now." Napatingin ako bigla sa kanya nang banggitin niya ang rest house.
"W-what?" Nagtatakang tingin ang pinukaw nito sa 'kin dahil sa itsura ko. Pilit ko mang kalimutan ang panaginip na 'yon ay mas lalong nagrereplay ang kahihiyang nangyari sa isipan ko.
"I said, we'll stay at the rest house. Any problem?" He wiggled his brows while mocking at me. T-teka... Binanggit ko rin ba ang rest house kay Arielle? Humanda talaga sa 'kin ang babaeng 'yon!
Sasagot pa sana ako kay Cross nang bigla may tumamang bagay sa mukha ko.
"Oh ayan! Pakelamera ka kase!"
Pinulot ko ang nahulog na panty ko at oo panty talaga! Tinignan ko nang masama si kuya at nagkibit-balikat lang ito sa 'kin. Walanghiya talaga.
"Sorry, Carina hehe..." Gustuhin ko mang sigawan silang dalawa dahil sa kalokohang pinaggagawa nila ay parang mismo katawan ko ay sumuko na sa dalawang 'to.
"Can you please leave us for a while?" Cross said and irritation was visible to his voice.
Kung pwede lang sakalin ang kapatid kong halimaw ay kanina ko pa ginawa. Kase naman agad itong lumapit sa 'min at tinitigan nang masama si Cross. Ang kapal talaga ng pagmumukha neto. "Baket ha? Anong gagawin mo sa mukhang tiyanak kong kapatid?" Napailing nalang ako sa pinagsasabi niya.
He's already 27 years old for fvcking sake but he still acts like a 7 year old kid! Tinaas pa nito ang kamao niya at pinagsusuntok sa ere na parang nanghahamon ng boxing. Siraulo talaga.
"She needs to rest," Cross said in a monotone voice.
"Huwag mo kong daanin sa pagiging cool mo, bro. Baka mang tsansing ka lang sa kapatid ko ah."
Hiyang-hiya na ako sa pinaggagawa ni kuya kaya naman ako na ang nagsalita. "Kuya kong mukhang gorilla, napakaingay mo kaya pwede bang umalis ka muna? Gusto kong matulog tsaka isama mo na rin si Genevieve." Agad naman nagreact si Genevieve nang marinig nito ang pangalan niya. Tinuro-turo pa niya ang kanyang sarili para maniguro kung siya talaga ang tinutukoy ko. As if naman may iba pa diba?

YOU ARE READING
Met By Accident
RomanceCarina Garcia is a damsel in distress or a woman who's a magnet of accidents. Then suddenly, on her way to work, a sudden collision of cars echoed the city and results to severe damage of two people. Fortunately, she wasn't harmed physically but the...