Etrafımda kimse var mı diye kontrol etmek için kafamı kaldırdım. Ve gördüğüm şeyle avazımın çıktığı kadar bağırmaya başladım.
''Lütfen yardım edin'' diye haykırıyordum. Boş sokakta sesim yankılanıyor sabahın erken saatlerinde ''Kimse yok mu?'' diye...
"Bu hikaye, hayatın bir hiç olduğunu düşünen fakat yüreğinde yankılanan ses uğruna asla vazgeçmeyenlerin mücadelesi..."
Acıyı acıyla bastırmak nedir bilir misin?
Sende yaşadın mı bunu daha önce? Ben her gün yaşıyorum. Gittikçe çoğalıyor acılarım ama mücadelem bitmiyor. Her acıyı başka bir acıyla unutturuyorum kendime...
Sen de yalnızsın değil mi? Etrafında bir sürü insan var ama hiçbiri gerçek değil gibi...
Hayattan bıktın, insanlardan soğudun, sahte yüzler yordu seni de... Bir şey daha var "kafanın içindekiler" seni en çok yıpratanda bu zaten. Kafanın içinde dönen düşünceler. Bazen ne yaptığımı bilmeyen birine dönüşüyorum. Bu sende de oluyor mu?
Sende kendini tanıyamaz hale geliyor musun?
Yoksa sende mi kim olduğunu bilmiyorsun. Tıpkı benim gibi... Kafanızın içindekileri kontrol etmeyi bıraktığınızda hayatınız darmaduman olmaya başlıyordu. Aslında şöyle bir nokta vardı ki bazen hayatınızın darmaduman olmasına gerek yoktu, zaten hayatınız darmadumandı.
Ama her şeye rağmen hayat devam ediyordu ve biz güçlü olmak zorundaydık. Her ne olursa olsun yaşamaya devam ediyorduk öyle değil mi
Dünyanın bir yerinde birileri mutlu mesut yaşarken bir yerinde başkaları mahvoluyordu. Fakat yine de hayat devam ediyordu. Hayat hiç kimse için durmuyordu, durmazdı, duramazdı...
KİTAPTAN ALINTILAR
''Seni bir felaketten esirgeyip, bir umuda emanet ettim.''
''Hayat mı... Biz kedisiyle hiç tanışmadık çünkü o beni hiç sevmedi, bende hep ona karşı önyargılı oldum.''
''Vazgeçmek yoktu asla vazgeçmeyecektim. Her zaman mücadele edecektim çünkü biliyordum her zorlukla ardından bir kolaylık vardı.''
''Sadece gözlerimi kapattığımda değil, gözlerim açıkken bile savaştığım kabuslarım vardı...''
''Bu hayatta bazı tesadüfler vardır hem felaketimiz olabiliyor hem de cennetimiz...''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
HERKESE MERHABA
Öncelikle girdiğim bu yolda yanımda olduğunuz için teşekür ederim. Umuyorum ki satırlarımı sever kitabımı keyifle okursunuz. Ve sonuna kadar yanımda olursunuz.
Yazmak için çok bekledim çok düşündüm ve sonunda kararımı verdim. Artık satırlarımı birileriyle paylaşmanın zamanı gelmişti.
İnsanların kalbine dokunabilmek, satırlarımla onlara iyi gelmek, birilerini mutlu etmeyi istiyorum. Bu yüzden yazmaya başladım. Anlaşılmak istiyorum.
Buruk'ta sizi bekleyen birçok şey var. Biraz ilerleyince anlayacaksınız.
Şunu unutmayın ki ben ve kitabım sizinle arkadaş olacağız.
Bu yolculuğumuzda neler olacak bilmiyorum. Ama aşırı heyecanlıyım.
Giriş kısmıyla ilgili düşüncelerinizi merakla bekliyor olacağım.
En kısa zamanda 1. bölümde görüşmek üzere...
''Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmazsanız sevinirim. Düşünceleriniz değerli benim için.''
