Sınırsız / ASKIDA

24. Bölüm : İsyan Ve Lexa

Mavi ışıklar bir yanıp bir sönerken kaşlarım en derinden çatıldı. Mavi ışık demek isyan var demekti.

"Laura, Sarp! Hızla onları gizli sığınaklardan birine götürün ve sakın çıkmayın!"

Dedikten sonra Dima ve Ari'ye döndüm.

"Gidelim!"

Kapıya doğru adım atacakken Ace konuştu.

"Biz de savaşacağız!"

Kaşlarım havaya kalktı.

"Bu gerçek bir savaş, Ace! Tarikattaki dövüşlerinize benzemez! Kaç insan öldürdünüz? Bunu yapabilir misiniz? Acımadan karşınıza çıkan birini vurabilir misiniz? Karşınızdaki kişi tanıdığınız olsa bile onu öldürebilir misin?"

Kapıya doğru bir-iki adım attım.

" Yapabilirseniz gelin. Eğleniriz. "

Dima, Ari ve Collins peşimden çıkarken çok değil, birkaç saniye sonra diğerlerinin ayak sesleri bile geldi. Araz dahil...

Gitmiyordu.

Bu nedensizce beni sevindirdi. Eksilmek istemiyordum.

Keşke burada olsaydın, Raven. Savaşmayı severdin sen. Ustalıkla savurduğun kırbacın düşmanının boğazına sarıldığı zaman bundan haz alırdın. Korkmaz ve risk almayı severdin. Şimdi nerdesin?

Ace'in bakışları üzerimdeydi. Konuşmayacağını bildiğim için özgürce düşünüyordum. Oyun olmadan, sır olmadan...

Meydana çıktığımız zaman acemilerin acele ile sığınaklara gönderildiğini gördüm. Arka taraftan çıkıp ön tarafa geçerken bir kurşun hemen önümden geçti.

Bir kol hızla beni geriye çekerken istemsizce Dima'nın göğsüne yaslandım.

"Özür dilerim."

Dedim çekinerek. Ne yapacağımı bilemiyorum ki! Eskisi gibi yaklaşsam ne olurdu? Ona şimdi farklı mı davranmalıydım? Kahretsin! Neden bu kadar acemiydim?

Kes bunları düşünmeyi de savaşa odaklan! Kan istiyoruz! Dedi acımasız Aria.

Ona gözlerimi devirip belimdeki iki silahı aldım. Ardından hızla ortaya çıkıp ateş etmeye başladım. Diğerleri de bariyerleri arkasına geçerken bende birinin ardına eğildim hemen.

Bariyer fikri benden çıkmıştı. Siper almak daha kolay oluyordu böyle.

O sırada Lexa'nın Collins'e silah doğrulttuğunu gördüm.

"LEXA, DUR!"

Diye bağırdım. Bizimkilerin bakışları hızla bana dönerken Lexa bana baktı.

"Aria Abla?"

Dedi bana bakarak.

"Ölmesi gerekiyor, Aria Abla!"

Dediğinde kafamı iki yana salladım. Silahımı ona doğrulttuğum zaman afalladı.

"Dur, Lexa!"

Dedim sert bir sesle.

"Yoksa seni vururum!"

"Hayır, abla. Sen beni vurmazsın."

Dedi kendinden emin bir şekilde. Collins farkında değildi bile.

"Lexa... Collins'i vurmayacaksın."

Dedim otoriter bir sesle. Vurmaya kalkışırsa onu vuracaktım. Başka çarem yoktu. Sevdiğim kişiler daha fazla zarar görmeyecekti. Hem Lexa neden ihanet etmişti ki?