35. Bölüm : Uyan, Aria!

272 65 17
                                    

Veeeee kazanaaaan ============== ======>>>>>>>>>>>>>>>> Dima-Aria

************

Bir yerde koşuyorum. Yetişmem lazım! Yetişmezsem ölecek! Onu kaybedemem. Bu kadar güçlü olmam.

"Aria! Uyan!"

Hızlı olmalıyım!

Gözyaşlarım yanaklarımdan hızla akarken geç kalacağımı fark etmiştim.

Onu öldüreceklerdi.

"Kabus görüyorsun! Uyanmalısın!"

Karşımdalar... Dima diz çöktürülmüş ve kafasına dayalı bir silah var.

Siktir! Siktir! Siktir!

"Aria! Güzelim, uyan!"

Gözlerime içine bakıyorlar ve tetiği çekiyorlar. Ardından gelen acı çığlığım ile bilincim kendini kapatıyor.

Nefese gözlerimi açıp yerimden fırlamaya çalışırken üstümdeki Dima'yı fark ettim.

O da benim gibi nefes nefese kalmıştı. Omuzlarımdan beni yatağa bastırıyordu. Yanağındaki tırnak izlerini gördüğüm zaman nasıl o kadar vahşileştiğimi sorguladım.

"Bir kabus..."

Dedi yavaşça. Kalp ritmimi düzene sokmaya çalışıyordum ama o üstümde durup yüzlerinizi bu kadar yakınken zor geliyordu.

"Bir kabus..."

Diye tekrar kendimi inandırmak istercesine. Dudaklarını alnıma bastırıp kendini yatağın diğer tarafına attı.

Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım ve ellerimle terden yüzüme yapışmış saçlarımı geriye ittim.

Yavaşça ona döndüm. Kafasının ortasında bir delik yoktu. Gergin bedenim bunun farkındalığı ile gevşerken elim alnının ortasına gitti.

Parmaklarım orada usulca dolaştı.

"İyisin."

Dedim fısıltıyla. Beni hafifçe onayladı başıyla.

"İyiyim."

Dedi o da fısıldayarak. Parmaklarım yanağındaki tırnak izlerim kaydı. Kabus görürken fazla debelenmiştim anlaşılan.

Ona doğru yaklaştım ve dudaklarım
usulca tırnaklarım açtığı ize dokundu. Gözleri kapanırken benimki de kapandı.

Kalbim hala deli gibi atıyordu.

Ama bu kez korkudan değildi.

Sikeyim!

Bu hız hiçte hayra alamet değildi.

Gözlerimi açıp hafifçe geri çekildim. Ama çok uzaklaşmadım. O da gözlerini yavaşça açtı.

"Özür dilerim."

Dedim tekrar fısıltıyla. Sakin sesim yüksek çıksa tüm an bozulacaktı.

"Dileme."

Dedi o da fısıldayarak. Yüksek sesle konuşsak gerçek dünyaya dönecek gibiydik.

"Aria... Seni öpsem... Benden nefret eder misin?"

Şaşkınlıkla ona baktım. Dima'dan nefret etmek mi? Ne olursa olsun ondan nefret edemezdim.

"Senden nefret edecek olsaydım bu beni ilk öptüğün zaman olurdu zaten, Dima."

Dedim ama öpebilrisin, demedim. Bunun farkındaydı. Yalnızca ne olursa ondan nefret edemeyeceğimi dile getirmiştim.

Sınırsız / ASKIDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin