HAYALİM İÇİN HER ŞEY (2. nesil)

21

Pelin ile sohbetimize devam ederken içeri bir anda babam girdi.

"Pelin dışarı çıkar mısın Nehir ile konuşmam gerek."

Pelin hiç ikiletmeyerek dışarı çıkmıştı.

"baba daha sonra konuşsaydık? Şu an ar-"
"Artık Bartu ile görüşme."

Babamın söylediği şeyleri idrak etmeye çalışıyordum.

"Bir dakika ne?"
"Duydun. Bir daha hiçbir Güner ile gmrüşmeni istemiyorum."
"Baba ne yaptın 5 litre çilekli süt falan mı içtin?"
"Nehir beni zorlama. Senin iyiliğin i-"

Artık dayanamamış ve ayağa kalkmıştım.

"Baba benim iğliğim için bu söylememiş ol."
"Nehir beni sinirlendiriyorsun."
"Tamam baba. Peki neden yani?"
"Açılışa düzenlenen saldırıyı Derya planlamış."
"Yani? Bartu'nun bununla ne alakası var?"
"Kızım Bartu ile arkadaşlığın başladığından beri başına gelmeyen kalmadı. Beni de anla."

Ellerimi saçlarımdan geçirerek sinirimi bastırmaya çalışıyordum.

"BABA DERYA HANIMDAN BANA NE! BA-NA-NE! BARTU İLE NE ALAKASI VAR!"
"Nehir Yıldırım ses tonuna dikkat et!"
"ETMİYORUM!"

Yanağımda hissettiğim ağır sızıyla kafam sola düşmüştü. Elim sızlayan yanağıma giderken dolu gözlerle babama bakmıştım.

"Ö-özür dilerim... B-b-bi-bir anda oldu..."

Gözlerimden yaşlar dökülürken. Babama bakmıştım.

"Ne bu tokat ne de bağırışların beni korkutmuyor... Deniz Bey..."
"Deniz Bey?"
"Şu an babam olarak benimle konuşmuyorsun yanılıypr muyum? Benimle ünlü Ceo Deniz Yıldırım olarak konuşuyorsun. Bartu ile yaşananlar umrunda olmazdı... Çünkü bana zarar gelmemişti ama bu yaşanan şeyler haberlere düşünce Deniz yıldırım adı kirlenmiş oldu. Şu anki tek korkun diğer ortakların işi bitirmesi değil mi?"
" Ha-"
"Neyse Deniz Bey... Bu tokadı hayatım boyunca unutmayacağım..."

Arkamda duran hazır çantamı koluma alıp odamdan çıktım. Hol girişnde duran Pelin'i kolundan tutarak peşimden sürükledim. Onu kendi arabama sürükleyip içeri soktum. Şoförden arabanın anahtarını aldım.

"Babama bir şey söylersen..."
"Ne babası tam olarak nehir hanım?

Arabanın sürücü koltuğuna geçtim ve arabayı çalıştırdım.

" Nehir? "
"..."
"Nehir iyi misin?"
"Pelin işin var mı?"
"Hayır. Ne işim olabilir ki benim?"
"O zaman lütfen sessiz ol ve gideceğimiz yere kadar konuşma."

#

Arabayı Yeliz'in kulübesine çekmiştim.

"Aşağı in."

İkimiz de kulübenin içine girip masa ve sandalye çıkarmıştık. Öylece oturuyorduk.

"Nehir... Ne oldu? Lütfen anlatır mısın?"
"Babam... Çok saçmaladı kavga ettik... Bana tokat attı."

Elini ağzına götürürken bana sarılmıştı.

"Nehir... Bana güven...lütfen..."
"Bunu neden şimdi söyledin ki?"
"Biliyorum bana güvenmen zor... Geçmişte yaşadığımız şeyler bunu daha da zorluyor ama bana lütfen güven... Çünkü benim sana güvenmekten başka çarem yok. Senin dışında kimse beni olduğum gibi kabul etniyor. Bir tek sen beni kabul ediyorsun ... Ne olursa olsun haklı veya haksız hiç fark etmez seni her zaman olduğun gibi kabul edeceğim. Buna söz veriyorum."

Dediği şeyler bu güne tuz biber oluyorken göz yaşlarımu tutamayıp ona daha sıkı sarılmıştım.

"Teşekkür ederim. Yalvarırım beni kabul et ve koru... Çünkü ben kendimi artık koruyamayacak kadar yoruldum ve bunaldım... Lütfen beni koru..."

Bana sarılırken kendimi kaybetmiş bir şekilde ağlıyordum.

Bartu'dan

"Oğlum hile yapmasana!"
"Ya hile yapmıyorum ki!"

Can ve Murat birşeyler oynuyordu. Ben ise Arda'nın yakınmasını dinliyordum.

"Oy ben nerelere gide-e-e-em o-o-oy Pelin ile imkansız aşkımız oldu-u-u-u..."

Artık dayanamayıp kafasına vurmuştum.

"Kes lan ağıt takmayı! Sesin de güzel değil kulaklarım çürüdü!"

Elime telfonu alıp öylesine geziniyordum. Bir anda kapı açılınca ödüm götüme kaçtı.

"Bartu!"

İçeri giren Deniz Bey'di

"Buyrun Deniz Bey?"
"Artık Nehir ile görüşmeni yasaklıyorum!"
"Pardon ne?"
"Nehir ile artık görüşemezsin!"
"Siz kimsiniz acaba?"
"Babasıyım oğlum!"
"Hayır yani... Bir saniye anlayamıyorum neden?
" Derya Hanım silahlı saldırıyı düzenleyen kişi olduğu ortaya çıktı. Sadece bu da değil. Kızıma zarar veriyorsun."

Yanda oyun oynayan murat ve can olaya dahil olmuştu.

" Deniz Bey siz iyi misiniz? Bartu ona kendi kız kardeşinden ayırmıyor bile?"
"Murat sen karışma."
"Deniz Bey eğer kardeşime  sözlerinizle zarar verdiğiniz bir konuysa karışırım."

Hala olayları idrak etmeye çalışırken Deniz bey daha da dibime girmişti.

"Eğer o anneni veya seni kızımın etrafında görürsem... Emin ol ki babanı kendi ellerimle bitiririm."

Diyip gitmişti.

Neden nefes alamıyordum... Sanki biri akciğerlerimi sivilce sıkar gibi sıkıyordu. Çocuklar beni dürterken hepsinin elini itmiştim.

"Beni birkaç saat aramayın..."