HAYALİM İÇİN HER ŞEY (2. nesil)

6

"Çok yoruldum!"

Kafamı arkaya atıp Can'in bacaklarına yaslamıştım. Can elindeki telefonda bir şeylere bakıyordu. Tam neye baktığını soracakken Helin'in, benim ve Can'ın telefonu titredi.

ÇAKMA FBI'LAR

Bartu: Gelin

Murat:Ne oldu?

Bartu: Gelin diyorsam gelin bir kere de

Arda: Damat diyorsam damat bir kere de aaaa

Can: Bu espriden sonra gideceğim tek yer tahtalı köydür

Murat: Keskinlikle kardeşim

Bartu: LAN GELİN DİYORSAM GELİN!

Bence gidelim yoksa sonumuz fena

Helin: Abi nereye gelelim?

Bartu: Arka bahçedeki çimlerin arasına

Murat: Geliyoruuuz

Helin ve Can ile baraber ayağa kalkıp dediği yere gitmiştik.

"Geldik."

Bartu bizi süzmüştü

"Beraber miydiniz siz?"

Can kafasını sallamıştı "Onların sınıfı kantine daha yakın tost falan aldım sonra bizim sınıfa çıkmaya üşendim dedim ki mini dürümlerim bu sınıftaydı gideyim de oturayım."

Kafasını sallamıştı "Tamam."

Bizim arkamızdan Murat ve Arda da gelmişti.

"Hello cici bacılarım ve çok sıkıntılı kardeşlerim!"

"Neden çağırdın bizi uyuyacaktım."

Bartu eliyle yerde duran muzlu sütleri gösterdi.

"Bir kıyak geçeyim dedim. Kötü mü olmuş?"

Can, Helin ve Beni itip muzlu sütlerin yanına gitti.

"Rüyaysa uyandırmayın!"

"Kantinden gelirken sen zaten 4 tane içmemiş miydin Can?"

"Beleş her yemeğe midem açıktır."

Kıkırdayıp Can'ın yanına oturmuştuk.

Muzlu sütümü içerken telefonum çaldı.

"Alo?"

"Nehir?"

"Evet?"

"Tanımadın mı beni lan! Ayıp ettin şu an kırıldım."

Birkaç saniye sonra aydınlanma yaşadım.

"Berk?"

"Buyur."

"Sensin dimi?"