HAYALİM İÇİN HER ŞEY (2. nesil)

28

2 ay sonra

Okullar açılmıştı. Tekrar ve tekrardan saat 7 de kalkmaya başlamıştım. Okula doğru giderken de bi yandan bizim grupla yazışıyordum.

Çakma fbılar

Bartu:
Helin yerleştin dimi evine?

Helen:
Evet yerleştim

Umarım çok mutlu olursun
Her ne kadar çok fazla vakit geçiremezisek de umarım bizi unutmazsın?

Helen:
Yok be
Unutmam

Can:
Bacıms bana ordan böyle ünlü yemekler fln varsa göndersene? Ecnebi ülkelerinin yemekleri de güzel oluyo diyolar

Helen:
Getiririm tabii ki lafı olmaz

Murat:
Bebek iyi mi?
Yani uçuştan sonra bir sıkıntı olmadı dimi?

Helen:
Yok olmadı

Pelin:
Doğumun ne zaman?

Helen:
Tam bilmiyorum ama yani yakın

Çıcıklar ben okula gelmiş durumdayım fazla geç kalmayın

Arabadan inip üçüzlere döndüm

"Kemdinize dikkat edin. Ölmemeye çalışın, zaten bu yaz tatili stresten geberdim bi de sizle uğraşmayayım tamam mı?"

Hepsi kafasını olumlu anlamda sallayınca sınıfa çıktım. Ben girdiğimde içeride bir çocuğun oturduğunu gördüm. Normalde çantamı bırakıp bahçeye inecekken çocuk benimle konuştu.

" Merhaba, ben Bartu. "
" Ne? "

Çocuğun bartu ile aynı isime sahip olması kafamı karıştırmıştı.

"Ay özür dilerim ben De Nehir."
"Ben bu okula yeni geldim de beni gezdirebilir misin?"
"Şimdi mi? Sabahın sekizinde mi?"
"Yani..."
"Şey ben değil de okul başkanı gezdirse olur mu? Bu işlerle o ilgileniyor çünkü."
"Tabii ki."

Gülümseyip sınıftan ayrılmıştım.

Ben merdivenlerden inerken pelin, berk ve tunahan üçlüsü merdivenlerden çıkıyordu.

"ANA PELİN!"
"Aa nehir? Sanki 3 asırdır görüşmüyomuşuz gibi niye tepkii veriyosun?
"neler oldu neler kızım hadi aşağıya!"
"Vallah mı?"

Kafamı sallayınca Pelin Tunahan'a çantasını fırlatmıştı.

"Ne yapıyosun abla ya!"
"Ablanın dedikodu mesaisi başladı kuzum. Sen atarsın çantamı bi yere."

Tunahan göz devirirken biz de hızlıca her zaman oturduğumuz banka oturduk.

"Ne oldu?"
"Daha demin bizim sınıfa girdim. Baktım yeni bi çoçuk neyse işte dedi merhaba ben Bartu."
"Bartu mu oha?"
"Aynen oha da oha! Neyse işte ben de nehir dedim sonra tutturdu okulu gezdir diye."
"Deseydin ki bi sevgilim var benim ceza evinden yeni çıktı 3883 adam öldürdü çoğunu şiş-"

Pelin nefes almadan konuşurken kafasına vurmuştum.

"Pelin mal mal konuşma allah aşkına! Çocuk sanki çıkma teklif etti!"
"Hayırdır kim kime çıkma teklif ediyor?"

Arkadan duyulan Bartu'nun sesiyle kalbime inmişti.

"Kimse kimseye. Yeni bir çocuk gelmiş de onu çekiştiriyoduk."
"İyi adı ne?"
"Bartu."
"Ne oldu?"
"Bartu."
"Efendim nehir ne oldu?"
"Bartu ismi."
"Evet benim ismim bartu nehir ne oldu?"
"Ya mal mısın rol mü yapıyon! Çocuğun adı Bartu!"
"He... Yakışıklı mı?"
"Yani... Ortalama."
"İyi. Ben açım gidip bir şeyler yiycem."
"Tamam. Canlar nerde?"
"Can kantine saldırıyor murat ve arda da onun yanında. Siz de gelsenize."
"Gelelim."

Ayağa kalkıp çocukların yanına gitmiştik.

"Abi yavaş ye öleceksin!"
"Yoğk beğn ölmeğm! Hağticeğ ablağ banağ ikip tosğt dağa!"

Kendimi muratın yanına atmıştım .
"Ee neler yapıyorsunuz?"

Murat eli Can'ın ensesindeyken konuşmuştu.
"Bir ayıyı yerken gebermekten korumaya çlışıyorum."

Kıkırdarken Bartu da yanıma oturmuştu.
"Çok güzelsin yine."
"Biliyorum."
"Nehir bir kere de odun olma be gülüm?"
"Ne diyem bartu?"
"Öv beni."
"Saçlarını mı kestirdin sen? Çok yakışmış."

Bartu gülüp yanağıma öpücük kondurmuştu. O sırada kapıdan biri bağırmıştı.

"Nabersiniz gençlik? "

Bur rüzgardı. Bartu biraz doğrulup, Rüzgar ile göz göze gelmişti. ben de doğrulmuştum.

"Nehir?"
"Ne var?"
"Çok güzelleşmişsin."
"Biliyorum. Ama sana acı bir haberim var hala aynısın."
"Olsun ne yapalım. En azından bütün yıl boyunca senin gibi güzel bir kız ile aynı okulda okuyacağım dimi?"

Bartu aniden ayağa kalkmıştı.
"Koçum sen hayırdır?"
"Ne oldu Bartu konuşuyoruz işte."
"Konuşmanın da bir adabı var Rüzgar!"
"Bana diyorsun ama asıl sen hayırdır? Sen kim oluyorsun da benim Nehir ile konuşmama karışıyorsun."
"Sevilisiyim oğlum sevgilisi!"
"Nehir?"

Herkes bana bakarken bir anda airkilmiştim.

"Ne? Ha! Evet! Bartu sevgilim!"

Bartu ve Rüzgar tekrar kavgaya döndüğünde pelinin kolunu cimcikledim.

"Ben neye bartu benim sevgilim dedim lan?"
"Boşver. Doğru bişeye dedin ama!"
"He iyi."

Biz fısıldaşırken yanımızdan yumruk sesi geldi. Hemen yerimden kalıp bartu'nun önüne geçtim.

#

Müdürün odasından çıkarken merdivenlere oturmuştuk.

"Harika ya! İlk günden müdürlük olduk!"
"Rüzgar sana yazıyordu ne yapsaydım nehir?"
"Bartu onu umursamasaydın emin ol ki onun için daha büyük bir ceza olurdu! Şimdi sen ona yüz vermişisin gibi oldu!"
"Nehir ben senin sevgilinim dimi?"
"Evet bartu?"
"O zaman karışırım."
"Bartu saçmalama! Fazla abartıyorsun şu an!"

Bartu sinirle ayağa kalkmıştı.

"ABARTMIYORUM NEHİR YILDIRIM!"
"ABARTIYORSUN BARTU GÜNER!"

Arda ayağa kalkıp bizi oturtmuş ve bir anda bartu'nun yüzüne buzu yapıştırmıştı. Bartu hafif inlerken bu sefer can ayağa kalkmıştı.

"Valla yeter ha! Bi tımarhanenin kapısına gidip mekanın sahibi geri döndü diyesim geldi. Hayır yani bizi kabul de ederler. Barınız da orda!"