HAYALİM İÇİN HER ŞEY (2. nesil)

24

-5 GÜN SONRA NEHİR'DEN-

Babamın mesajı üzerine beklemeye başlamıştık.

"Ne açıklama yapcak acaba Deniz Amca?"
"Bi bilsem Pelin. Babamdan her şeyi bekliyorum."

Tabletteki sayfayı sürekli yeniliyordum. En sonunda yeni bir haber düşmüştü sayfaya.

"Geldi! Geldi! Geldi! Vallaha da billaha da geldi!"

Sayfada yazılanları sesli bir şekilde okumaya başlamıştım.

"Son dakika haberi, ünlü CEO Deniz Yıldırım bir güncelleme paylaştı. Güncellemesinde şunlar yazıyordu.
'Özür dilerim. Hem kızımdan hem de Bartu' dan. Lütfen geri gelin."

Haberin devamını okumadan yanımda oturan pelin'e sarılmıştım.

Deniz'den, açıklamadan  önce

Sinirden kafayı yemek üzereydim. Yaklaşık 2, 3 gündür bu olay yüzünden Dolunay ile kavga ediyorduk ve dayanma gücüm kalmamıştı. Ev kapısını açtığım anda üçüzler yanıma damladı.

"Ablam geldi mi?" diye sordu okay.
"Gelseydi babamın yanında olurdu." diye devam ettirdi konuşmayı orkun.
"Gelmedi ve sen inat etmeye devam ettikçe gelmeyecek de!" dedi Ozan

İçime dolan suçluluk duygusuyla kafamı kaldırdım ve bir çift gözle karşılaştım.

"Anne?"
"Baktım Dolunay Hanım atölyesinden çıkmıyor çıktım geldim. Bu çocukların başında birisinin beklemesi lazım. So-"
"Anne zaten her şey çok karışıkken sen de mi geldin. Ayrıca çocuklara bakacak onca görevli var."

Annem yüzünün önüne düşen iki tutam saçı kulağının arkasına attı ve koltuklardan birine doğru ilerlerken mırışdandı.

"Kız çocuk her zaman beladır demiştim."

Dediği şeyle sinirlerim zıplarken annemin kolundan tuttum.

"Anne ne dediğinin farkında mısın sen! O senin torunun ve benim de kızım!"

Annemin masmavi gözleri laciverte dönerken dalga geçercesine kıkırdamıştı.

"Yeliz gibi oturup evleneceği adamı bekleseydi bunlar başına gelmezdi! O aynı yeliz gibi bu ailenin utancı! Anladın mı beni! Ne senin karın ne de senin kızın benüm gözümde hiç bir değer yo-"

Annem cümlesini tamamlayamadan merdivenlerden topuklu ayakkabı sesi geldi.

" Sizin gözünüzde pek bir değerimin  olmasına gerek yok. Çünkü bir çok insanın gözünde en iyi ressam seçildim. Ha eğer kızıma gelirsek... Kızımı ağzını açıp kendini savunamayacak bir kız olarak yetiştirmedim. Ya da bir prenses olarak. Neden biliyor musunuz? "

Dolunay'ın istemsizce annemin üsizerine gidip, gözlerini daha da anneme dikiyordu.

" Sizin gibi parasından başka bir şeyi olmayan insanlara ezilmesin diye! Kızım bir çok ünlü iş adamının gözünde geleceğin iş kadını görülüyor. En çok gurur duyması gereken kişilerden biri olmanız gerekirken kızımdan utanmanız gerçekten kahlaha atmama sebep oluyor... "

Annem, Dolunay'ı hiç dinlememiş gibi sırıttı.

" Annen gibi boşsun. Zaten küçük yaşta dul kalan bir kadının kızından ne beklerdim ki. Ayrıca... Annene çok benziyorsun sadece lafta güçlüsünüz. Gerçekte sıfır. Kızın kayboldu ortadan ama umrunda değil. O kadın ölmekle o kadar iyi etmiş ki. Eğer benim kızım oldaydın sana bakınca utanırdım. "