HAYALİM İÇİN HER ŞEY (2. nesil)

13

"Can rahat dur bir ya!"

Kafasına papyon bağlamış can peşimi bırakmıyordu.

"Ööö ben bir öcüyüüm!"

Murat, elindeki takım elbiseyle kabinden çıkarken Can'ın kafasına vurmayı da unutmamıştı. Can aldığı darbeyle yere yapışmıştı.

"Ölüyordum lan! Bi da bana dokunma ölmek için daha az yemek yedim!"

"Geber."

Murat, elindeki takım elbiseyi çalışanlardan birine vermişti ben de seçtiğim elbiseyle kabine girip üzerimi değiştirmiştim. Kabinden çıkıp kendime baktım. Kırmızı balon kollu bir elbiseydi, tam bileğimde biten boyuyla güzel gözüküyordu.

"Güzel olmuş cici bacım!"

Murat ıslık çalarak beni atrafımda döndürdü.

"Ben hayatımda böyle güzel elbise taşıyan bi kız daha görmedim!"

O sırada yan kabinde papyonuyla boğuşan Bartu çıktı. Bartu papyonu genişletiyor arkasındaki personel ise sıkıyordu. En son dayanamamış olacak ki personele döndü.
"Abi Allah rızasi için takmasam bu kelebeği?"
Çalışan gülmüştü
"Fuat Bey kesinlikle taksın demişti."

Bana döndü.
"Nehir bişe de!"

Çalışana dönüp gülümsedim
"İçi lastikli papyonlarınızdan olan var mı? Eminim ki onda daha rahat edecektir?"

Personel gülümseyip gitmişti.
Arda, Murat ve Can birbiriyle dalaşırken kendimi koltuğa atmıştım. Ne bitmez bir gündü.

"Güzel olmuş."

"Ne?"

"Elbise güzel olmuş... Ama..."

"Ama?"

"Değiştir bence."

"Neden? Hani güzel olmuştu."

"Tamam değiştir işte."

"Ama güzel olmuş..."

"Çok güzel olduğu için değiştir zaten. Çok güzel olmuş."kıkırdamıştım.

" Bana ne. Güzel oldu. "

×

Arabadan ilk bizimkiler inmiş ve ikili bir şekilde sağıma ve soluma geçmişti ardından ben de inince. İki yanımda duran Bartu ve Arda'nın koluna girdim. İçeri girerken herkes bir sürü soru sordu. İçeriye girdiğimizde gerçekten içerisi sakindi. Fazla insan yoktu. Annemler, Ardaların ailesi, Muratların ailesi, Canların ailesi ve fuat amcalar aynı masadaydı. Biz de yanlarına gidip herkesle selamlaştık.

×

Sohbet güzel ilerliyordu o ana kadar.

"Merhaba babacığım?"
Bu emrenin sesiydi. Fuat bey sinirle Bartu'ya doğru tıslamıştı.
"Bartu şunları buradan götür. Kötü bir gece olsun istemiyorum" demişti. Bartu kafasını sallayıp ayağa kalkınca peşinden ben de kalkmış ve onu takip etmiştim.

Onun sinirli olmasını beklerken sakin olması beni şaşırtmıştı.

"Emre, bu akşam uygun bir zaman değil. Belli ki önemli birşey için burada toplandık. Lütfen zamanı değil. Adam gibi davranamıyorsun anlıyorum ama bari bir profesyonel gibi davran ve masana geç."

Emre sinirlense de onu haklı bulduğu için kendi masasına geçmişti.

" Bartu sen geç ben bir lavaboya gideyim? "

" Tamam geç kalma. "

Hızlı adımlarla lavaboya gittiğimde peşimden gelen bir çift ayak sesi vardı. Ben aynanın karşısına geçip saçımı düzeltirken peşimdeki kişi kapıyı kitlemişti.