ABİLERİMLE DÜNYAM "TAMAMLANDI"

22. Bölüm

Sabah kapının kırılacakmış gibi çalınmasıyla korkuyla gözlerimi açtım. Benle birlikte de poyraz gözlerini açtı. Çatık kaşlarıyla ne olduğunu düşünüyor olmalıydı. Kapı sonunda abilerim tarafından açılmış olmalı ki o ses durdu. Ama ardından abilerimin bağırma sesleri geldi. Korkuyla poyraza dönüp

-Poyraz noluyor aşağıda sence. Ben korkuyorum.

Poyraz beni kollarıyla sıkıca sarıp yanağıma bir öpücük kondurdu.

-Şşt sakin ol güzelim. Önemli bir şey değildir. Biz burada kalalım abilerimiz gelene kadar.

Ona kafa sallayıp kapıya döndüm. Kapının arkasından rüzgar abimin

-Onu almanıza izin vermem

Diye kükremesini duydum. Korkuyla poyraza biraz daha sokuldum. O da endişeyle beni biraz daha kendine çekti. Birden odamızın kapısı pat diye açıldı. Baktığımda ise o geçenki adam vardı. Yatakta poyraza sarılmış beni görünce

-Kızım.

Diye bana adımladı. O adam babamdı benim doğru ya. O bana yaklaştıkça korkuyla poyraza daha da sokuldum. Poyraz çatık kaşlarıyla

- Ne işin var burada. Defol.

Diye dişlerinin arasından tısladı. Adam bendeki bakışlarını poyraza çevirip sertçe baktı ve

-Kes sesini sen. Buraya kızımı almaya geldim.

Korkuyla ben onlara bakarken kapıda abilerim gözüktü. Adamlar abilerimi zorla tutmaya çalışıyordu. Resmen bir abime dört kişi müdahale ediyordu. Rüzgar abim kükreyerek

-BIRAKIN LAN BENİ. KİMSE KIZIMI BENDEN ALAMAZ.

Babam denilen adam ona sertçe bakıp dişlerinin arasından

-O. Benim. Kızım.

Dedi ve bana uzanmak için eğildi. Korkuyla poyrazın sırtına yapıştım. Poyraz da bana bir bakış atıp sertçe önümüzdeki adama döndü. Dişlerinin arasından

-İkizimi beni geçmeden alamazsın

Diyip bana güven verici bir şekilde gülümseyip tam adamın karşısına dikildi. Babam denilen adam da ona alayla bakıp geriye doğru

-ÇOCUKLARR

Diye seslendi. Hemen ardından da birkaç adam daha odaya doluştu. Bu beni daha da korkuturken yatağa daha da sinip deniz abime baktım. O zaten çaresizce bana bakıyordu. Benim ona baktığımı görünce ağzını oynatarak

-Korkma

Dedi. Kafamı sallayıp abime

-Korkmuyorum

Diye ağzımı oynattım. Bana bakıp zar zor gülümsedi. Ardından bir ses gelince hızla kafamı oraya çevirince poyrazında adamlar tarafından tutulduğunu gördüm. Bu beni abime ne kadar aksini söylesem de daha da korkuttu. Şimdi abilerim deli gibi çırpınıp bana ulaşmaya çalışıyordu. O karşımdaki adamda onlara alayla sırıtıp bana doğru geldi. Tam bana dokunacaktı ki

-DOKUNMA BANA

Diye bağırdım. Adam sinirle nefes verip bir kez daha bana dokunmayı denedi. Çiğlik atıp

-SANA DOKUNMA DEDİM

Diye bağırdım.

Ayaz abim
-Dokunmasana lan ona.

Bu kez boynunda damar çıkmıştı sinirden karşımdaki adamın. Aynı rüzgar abim gibiydi. Hemen arkasına dönüp adamlarından bir şey aldı. Ama ben ne olduğunu görememiştim. Ama abilerim görmüş olacak ki deli gibi çırpınıp tehdit ediyorlardı karşımdaki adamı. Neler oluyordu hiçbir şey anlamıyordum. Korkuyla rüzgar abime dönüp baktım. Abim ona baktığımı görünce bana dönüp