ABİLERİMLE DÜNYAM "TAMAMLANDI"

36. Bölüm

Yavaş yavaş gözlerimi açmaya başladığımda etraftan kavga sesleri duyuyordum. Kaşlarımı çatıp kafamı yavaşça oraya çevirdim. Bir hastane odasında olmalıydık. Yanımda üç yatak daha vardı ve bizimkiler oradaydı. Ama sorun şuydu ki uyanmış ve abilerime bağırıyorlardı. Noluyordu. Kimse uyandığımı bile fark etmemişti. Ben de varlığımı hatırlatmak amacıyla öksürüp

-Burada neler oluyor böyle

Diye sordum. Herkesin bakışı bana dönerken ayaz abim hemen yanima koşup

-Bir şey yok bebeğim. Iyi misin sen

Diyince kafa salladım. Ama arkadan erenin alaylı sesi duyuldu.

-Lafı değiştirmeye çalışman hiçbir şey değiştirmiyor. Böyle düşüncesizce hareket etmeniz çok saçmaydı lan. Anlatsanıza şimdi ne yaptığınızı

Diyince ayaz abim ona sinir ve pişmanlıkla dönerken içimdeki merakı daha fazla gizleyemedim ve

-Noluyor burada eren

Diye sordum. Eren sinirle ayaz abime bakmaya devam ederken araya onur girdi.

- Şu oluyor mavi kekim o boktan şakayı abilerin düzenlemiş. Hem de tüm hafta boyunca buna çalışmışlar

Diyince başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Bu kadar ileriye gidemezlerdi değil mi. Rüzgar abim telaşla hemen araya girip

- Bebeğim böyle olacağını gerçekten bilemedik

Demesiyle hemen onu susturup hepsinin yüzüne hayal kırıklığıyla baktım. Poyrazın gözleri dolu doluydu. Ama o da ses çıkarmamış ve onlara uymuştu. Kısık sesle

-Gerçekten bu kadar ileriye gittiniz mi. Gerçekten bunu yaptınız mı

Dememle kimseden ses çıkmadı. Bulut abim pişman bir sesle konuşmaya başladı.

-Bak bebeğim gerçekten özür dileriz ama siz de bize şaka yapmıştınız.

Demesiyle sinirle bağırdım

-HAYIR BİZ SİZE BÖYLE BİR ŞAKA YAPMADIK. BİZİM ŞAKAMIZDA GERÇEĞİ FARK ETMENİZ İÇİN AZICIK BEYNINİZİ KULLANMANIZ YETERDİ.

Poyraz tam araya girecekti ki tek elimle susturdum onu

- DAHA BİTMEDİ. ULAN BEN SEBEBİNİ BİLE BİLMEDEN HABIRE KAÇIRILIP ZARAR GORDÜM. SİZE YANSITMASAM DA ETKİLENMİŞTİM TAMAM MI. BENIM DE HİSLERİM VAR VE BEN DE KORKUYORUM. O BOKTAN ŞAKANIZLA KENDİMİ O DELİYLE YİNE BİR ARADA HİSSETTİM BEN

Diye bağırıp ağlamaya başladım. Abilerim yıkılmış gibi görünüyorlardı ama bu kez o kadar kolay değil. Rüzgar abim tam yanıma geliyordu ki

-GELMEE

Diye bagirmamla ellerini yumruk yapıp durdu. Birden beni üç beden sıkı sıkı sardı. Bunlar can onur erendi. Sıkı sıkı sarılıp sanki biz burdayiz diyorlardı. Can ger çekilip yavaşça göz yaşlarımı silmeye çalıştı ve şefkatli ses tonuyla

-Ağlama. Akmasın o incilerin

Diyince daha çok ağladım. Ardından sertçe kapının çarpma sesi geldi. Odada artık yanlizdik. Onur da benle birlikte ağlamaya başlayıp

-Ağlama kurban olduğum ya. Ağlama mavi kekim

Demesiyle titrek sesimle

-Ama sen de ağlıyorsun

Dedim bunun üstüne üçü de güldü. Eren göz yaşlarımı silip

-Bakma o duygusal balığa sen. Sen hep gül güzelim