34. Bölüm

11.8K 715 398
                                    

Medya: Öylesine şarkı koydum. Dinleyin;)

Rüzgardan Devam:

Allahım kafayı yicem şimdi. Nerde bu şebek topluluğu. Nereye götürdüler de bulamadım gitti. Koltuğa kendimi atıp, başımı ellerim arasına alıp düşünmeye başladım. Gözümün önüne kızım geliyordu her defasında. Aklıma gelen anıyla gülümsedim

(Mavi 2 yaşında)

Dün çok yorulmuştum bir şekilde. Eve gelir gelmez bebeğimi kollarıma aldığım gibi uyumuştum. Gözümü yüzüme gelen güneş ışığıyla açınca homurďandim. Ama aklıma sonradan dank eden şeyle telaşla doğruĺdum yatakta. Kızım yoktu yanımda. Ben onun neşeli sesiyle gözümü yeni güne açmayı beklerken sikik bir güneş ışığı uyandırmıştı beni. Telaşla yattığım yataktan kalkıp yorganı yere attım. Belki oradadır ve görememişimdir dedim ama yoktu. Lânet olsun neredeydi benim minik kızım. Telaşla merdivenlere yönelttim adımımı. Telaşla gözümü yerlerde gezdirirken bir yandan da kızıma sesleniyordum. Sesimin titremesine engel olamıyordum. Kalbim çok hızlı atıyordu tam da şuan. Siktir siktir neredesin kızım. Ben telaşla salona girerken denizi görmemle telaşla yanına adımlarken de

-Deniz bebeğim yok. Nerede gördün

Diye sormamla deniz göz devirip

-Çorabını aramıyorsun abi. Nerede gördün ne ya.

Diye söylenmesiyle sinirle

- LAN KIZIM YOK DİYORUM

Diyince bana gıcıkça sırıtıp

-Minik abisiyle beraber takılıyorlar arka bahçede

Demesiyle kafayı yiyecektim. İkisi de daha çok küçüktü. Nasıl yanlız kalırlardı. Telaşla arka bahçeye koştum. Oraya varmamla gördüklerimle yüzümdeki telaşlı ifade kaybolup yerini bir gülümsemeye bıraktı. Bebeğimin elinden tutmuş bir adet toprak ve abisine gülücüklerle bir şey anlatan kızım. Daha tam konuşamıyordu o yüzden ağızından saçma sapan sesler geliyordu. Beni görmesiyle maviş gözleri daha da açılmıştı. Abisinin elini bırakıp çığlık çığlığa bana geliyordu kızım. Ama sonra bir taş parçasına takılmasıyla yere düştü bebeğim. O dudağını büzmüş bana bakarken telaşla hemen yanına koştum. Kollarını açmış beni beklerken dediği şeyle dondum.

-Ba baa baba

Bana baba demişti kızım. Ah be küçüğüm daha baba nedir anne nedir bile bilmiyorduki. Bu hem içimi burkmuş hem de göğsümü kabartmıştı. Hızla geri yanına koşup onu kucağıma aldım.

ABİLERİMLE DÜNYAM "TAMAMLANDI"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin