"SAÇMALIK."diye bağırdı Akın.
Söylememeliydim işte. Henüz tam iyileşmemişken ona bunu söylememeliydim.
"Rüyanda gördüğün bir kıza aşık olmak mı ? Bu delilik Ozan farkında mısın?"
Akın'ın odasından çıkıp hızla odama gittim. Resimi kaptığım gibi Akın...
"Ay'ın tüm güzelliği yüzünde. Yıldızlar kıskanıyor seni Peri kızı.."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 29
Araba evimin önünde durunca gülümsedim. Nasıl da özlemişim evimi. Kapıyı açıp bir hışımla indim arabadan. Derin bir nefes çekip mutlulukla gülümsedim.
Merdivenleri sakince çıkınca hemen alt komşum olan Hatun teyzenin kapısı açıldı. Beni görünce eli ile ağzını kapatıp ağlamaya başladı.
"Yavrum benim,şu düştüğün hallere bak. Elleri kırılsın onların elleri. Kıyamam sana ben. Hemen eve çık ben bir şeyler hazırlayıp geliyorum sana."
Ah tabi,Ayça Yüsra ile son konuşmasında yaralandığımı anlatmıştı. Yüsra da muhtemelen ağzından kaçırmış olmalı.
Akın'ın kolundan çıkıp Hatun teyzenin ellerini ellerimin arasına aldım. "Korkma teyzem korkma. Geçti gitti işte. Kimse yıkamaz beni. Öyle kolay değil."
Hatun teyze usulca başını sallarken bakışlarım yanındaki Yüsra'ya döndü. Ne yapacağımı,ne söyleyeceğimi bilmiyordum o konuda. Fakat Yüsra gözlerini tamamen Akın'a kilitlemişti. Muhtemelen pişmanlık duyuyordu yaptığından dolayı. Ya da bilmediğim bir başka şey. Hatun teyze bize hemen geleceğini söyleyip yukarı yolladı.
"Akın."dedi Yüsra tereddüt dolu bir sesle. Kolumda olan Akın'ın bedeninin kaskatı kesildiğini hissettim. Yavaşça arkasını döndü ve "Efendim."dedi.
"Beş dakika sonra aşağıda seni bekliyor olacağım. Konuşmamız gereken bir konu var. Yarım kalmış bir konu."
Akın bir müddet Yüsra'ya bakmayı sürdürdü. Ardından hiçbir şey söylemeyip yürümeye devam etti.
Ayça bize kapıyı açıp geri çekildi. Ben de Akın'ın kolundan çıktım. Bu kadar büyütülmesene gerek yoktu. Yürüyebiliyordum ve gayet sağlıklıydım. Hep beraber salona geçip koltuklara oturduk. Ben yavaşça koltuğa oturup rahatlamanın keyfini çıkarmıştım. Ayça doğruca mutfağa yönelmiş,Akın ise büyük koltuğa atlayıp uzanmıştı hemen.
"Kahve yapacağım,isteyen var mı?"diye soran Ayça'ya elimi kaldırarak cevap verdim.
Akın "Beni de say."dedi.
"Akın."dedim sessizliği bozarak.
Akın başını telefondan kaldırıp bana döndü. Düşünceli olduğu gözlerinden kolaylıkla okunurken "Efendim kardeşim."diye yanıtladı beni.
"Hadi geç olmadan in. Kızı bekletme daha fazla." Akın bana bakmayı sürdürüp "Abi,gitmek istemiyorum ki."deyince Ayça mutfaktan atılıp "İstiyorsun istiyorsun. Hadi elini yüzünü yıka da in."dedi.
Akın bir dakika düşünüp omuz silkti ve banyoya yöneldi.
Umarım her şey güzel giderdi.
Akın'dan..
Banyoya yönelip yüzümü soğuk su ile yıkadım. Gitmeyi,onu dinlemeyi deli gibi istiyordum. Ama bir o kadar da korkuyordum. Bir şeyler değişecek miydi ? Hiç sanmıyorum. Ve beni korkutan şey de bu. Her şeyin bu akışta devam etmesi. Kapıya doğru yöneldim ve dışarı çıktım. Derin bir nefes çekip gözlerini kapattım.
"Bir mucize olsun tanrım,lütfen."
Merdivenleri hızla inip kapının önüne çıktım. Yüsra kapının önünde oturmuş bekliyordu. Ayak seslerini duymuş olacak ki kalkıp bana doğru döndü.
"Gelmişsin."dedi gözleri dolu dolu. Omuz silkip "Yüzleşelim bakalım gerçeklerle. Kaybedecek bir şeyim yok."dedim.
Mahçupça başını eğdi.
Şu an ne kadar güzel olduğunu bir bilsen..
"Yürüyelim mi biraz?" Başımı sallayıp onu onayladım. Yaklaşık on dakikalık bir yürüme faslının ardından sessiz sakin bir parka gelmiştik. Bulduğumuz ilk banka oturduk ve sessizce oturmaya devam ettik.
Bakışlarımı yüzüne çevirdiğimde gözlerini ayaklarına kenetlemişti.
"Daha küçüktüm onu gördüğümde." Söze başladığında ses tonu bile kalbimin deli gibi çarpmasına yetmişti.
"Lütfen,lütfen canım çok yanmasın."
"Ben daha liseye gidiyordum onu gördüğümde. O da benden bir yaş büyüktü. İlk taşındığı anda içimde ona karşı bir şeyler oluşmuştu. Bilmiyorum ,belki hiç aşık olmadığımdan dolayı,belki de başka bir şey bilmiyorum. Aradan üç yıl geçti. Dolu dolu üç yıl hem de. Gerçekten çok sevmiş,kendimi ona çok bağlamıştım. Onun da hayatında kimse olmamıştı. Bu bile deli gibi umutlanmama yetmişti. Sonra.."
Bir hışımla yerimden kalktım.
"Yeter artık,dinlemeyeceğim. Beni buraya ona ne kadar aşık olduğunu anlatmak için mi çağırdın? Gelmem bile hataydı."
Sinirle arkamı dönüp yürümeye başladım.
"Ama artık ona değil,bir başkasına aşığım."
Olduğum yere adeta çivilendim. Şimdi de bana bir başkasına olan hislerini mi anlatacaktı gerçekten? Bu kadarı fazlaydı. Çok fazla.
Sinirle yürümeye devam ettim.
"Ben sana aşığım Akın Baytar. Sana deli gibi aşığım. Ve bunu kabullenmekte zorlanan ahmağın tekiyim."
Bu bir rüya olmalı. Evet evet bu kesinlikle bir rüya. Tereddütle ona doğru döndüm. Karşımda her zaman dik duran Yüsra'yı değil de pes etmiş yaşlı gözlü bir Yüsra'yı gördüm.
Bana doğru yaklaştı. Aramızdaki mesafe neredeyse sıfırdı.
"Benimle ilgilenişin,bana bu dünya üzerindeki en güzel şeymişim gibi bakışın,beni sevişin.. Daha bir çok şey sayabilirim. Hepsi beni o kadar etkiledi ki. Bir bakmışım ben sende kaybolmuşum. Eğer anlattıklarımın tamamını dinlemiş olsan Ozan'a karşı hislerimin öldüğünü de söyleyecektim sana. Uzun zaman oldu artık ona karşı bir şey hissetmeyeli. Sadece bunu kabullenmek zordu. Ama en zoru sana aşık olduğumu kabullenmek oldu."
İşaret parmağını göğsüme vurup "İster inan ister inanma Akın ama ben seni seviyorum."dedi gözyaşları arasından.
"Bir mucize oldu."
Ne diyeceğimi ,ne yapacağımı bilmiyordum. Çünkü kendimi hazırladığım yüzleşme kesinlikle böyle değildi. Yüsra'yı kollarımın arasına çekip sıkıca sarıldım. O da vakit kaybetmeden sardı o küçük kollarını belime. Gözlerimden akan yaşları kontrol edemiyordum. Sanırım onlar da mutluluk için akacaklarını düşünmüyorlardı.
Geri çekilip Yüsra'nın küçük yüzünü ellerimin arasına aldım.
"Sana bu dünya üzerindeki en güzel şeymişsin gibi bakmamın sebebi gerçekten bu dünya üzerindeki,hatta bu evren üzerindeki en güzel şey olman. Seni çok seviyorum Yüsra,çok."
Derin bir nefes alıp güzel dudaklarının üstüne bir buse kondurdum.
Hikayem mutlu başlamıştı,hem de çok mutlu. Başlangıç sayfasında ise salya sümük ağlamış iki aşığın hayat dolu gülücükleri yazılmıştı.
••••
Hepinize merhabalaaar. Şimdi diyeceksiniz ki ne oluyor biz bu bölümü okuduk diye. Fakat geçen bölümle aralarında çok fazla mantık hatası vardı ve ben de düzeltmek zorunda kaldım. Bundan bir önceki bölümü okursanız büyük çaplı değişiklikler olduğunu göreceksiniz. Evet arkadaşlar şaka bir yana sona geldik. Bundan sonra yayınlayacağım bölüm final bölümü olacak. Bu beni hem üzüyor hem sevindiriyor. Neyse ki Rüya 2 olacak ve bu maceraya beraber devam edebileceğiz. Yarın muhtemelen bölüm elimizde olur. Sizi çok seviyorum.
