"Gözlerinin gün aydınlığında parlaması yanlış!Gözlerin gecenin karanlığında yıldızları kıskandırmaya yetecek kadar parlamalı..."
Onur Toraman
Bölüm 2
'Bu çok fazla ciddi oldu'
Kendi kendime konuşmayı sonlandırıp üstümdeki ceketi çıkardım ve askıya astım. Böylesi çok daha iyi olmuştu.
Bu akşamki buluşma için hazırlanıyordum. Ve ne türlü kıyafet giyeceğime karar vermek oldukça zordu.
Sonunda siyah kumaş pantolon ve beyaz ceketimi giymekte karar kıldım. Mayıs'ın ortalarında olduğumuz için üstüme bir şey almaya gerek yoktu. Telefonumun melodisi odamı doldururken arayan kişiye baktım. Numarası bende kayıtlı değildi. Tereddütle açıp konuşmaya başladım.
"Alo?"
"Selam Ozan,ben hazırım. Adresi sana mesaj olarak attım. Ama uzun süre cevap vermeyince görmediğini düşündüm. Bir problem yok değil mi ?"
Ahizeden gelen naif sesin sahibinin Ayça olduğunu anlayınca hızla telefona baktım. Evet gerçekten yazmıştı fakat sessizde olan telefonum duymamı engellemişti.
"Hayır bir sorun yok Ayça. On beş dakikaya orda olacağım."
"Bekliyorum. Görüşürüz."
Telefonu kapatıp cebime attım. Ardından komidinin üstünde duran anahtarımı alıp dışarı çıktım.
Arabaya binmek bu günden sonra fobim olacaktı neredeyse. Dikiz aynasından korka korka arkaya baktım. Neyse ki zihnim bu seferlik benimle oyun oynamıyordu.
Radyonun sesini açıp yüksek sesli müziğin düşüncelerimi dağıtmasına yardımcı oldum.
Nasıl olsa bir rüya...
•••
Yaklaşık on beş dakika sonra orta düzeyli bir apartmanın önünde durdum. Apartman kapısının önünde olan Ayça en başta ben olduğuma karar verememiş olacak ki tereddütle arabaya bakıyordu. Kapımı açıp arabadan indim. Beni görünce çatılı kaşları düzeldi ve yerini güzel bir gülümseme aldı.
Bana doğru zarif adımlarla yürürken gerçekten de ne kadar asil bir kız olduğuna kanaat getirdim. Uzun koyu kahve saçları karakterinin bir parçasıymış gibi omuzlarından düşüyordu. Mor,saten kumaşlı elbisesi ona özel dikilmiş gibiydi. Yanıma ulaştığında iki yanağımı da öpüp selamlaştı. Binmesi için kapısını açtım ve ardından kendi koltuğuma geçtim. Arabayı çalıştırmadan önce son kez ona bakmak için bakışlarımı ona çevirdim. O da daha önce farkedemediğim mavi gözleri ile beni izliyordu.
"Nasılsın bakalım ?"dedim sohbet açmaya çalışırken. Gülümseyip güzel dişlerini gözler önüne serdi.
"Hiç bu kadar iyi olduğumu hatırlamıyorum."
Gülümsemesi bana da sıçradı ve arabayı çalıştırdım.
"Kahve öncesi kesinlikle bir yemek yememiz şart. Ben kurt gibi açım çünkü."
Kahkahası arabanın içini doldururken bakışlarım tekrar ona kaydı.
"Sana seve seve eşlik edebilirim."
Aklıma gelen şeye güldüm. O da merak etmiş olacak ki meraklı bakışlarını bana çevirdi.
Onu daha fazla meraklandırmayıp aklımdan geçen şeyi söyledim.
"Merak ettim de acaba o sırf diyet uğruna asla tat alamadığı ama gösterişi uğruna salata yiyen kızlardan mısın?"
Bakışları önce ciddileşti. Bu beni korkutsa da sonradan yüzüne yayılan sırıtması korkumun bir kısmını alıp götürdü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüya (Kitap Oldu)
Teen Fiction"SAÇMALIK."diye bağırdı Akın. Söylememeliydim işte. Henüz tam iyileşmemişken ona bunu söylememeliydim. "Rüyanda gördüğün bir kıza aşık olmak mı ? Bu delilik Ozan farkında mısın?" Akın'ın odasından çıkıp hızla odama gittim. Resimi kaptığım gibi Akın...
