İstenmeyen Duygular

329 22 20
                                    

"Nereye dönsek özleyecek bi' yer vardı hep bilirim."

Bölüm 16

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm 16

"Hayır bari haber verseydin de kızı görünce öyle kalakalmasaydım."

Akın telefonunu bırakıp bana döndü.
"Haberin olsa sürpriz olmazdı kanka."
Gözlerimi devirdim ve çizimimi tamamlamaya devam ettim.

"Hava bugün çok güzel. Cuma günü de böyle olursa yaparız bir piknik değil mi?"

Elimdeki kalemi bırakıp "Offf özlemişim pikniği be. Yapalım tabi ki."dedim.

Ayça gülümseyip " Arkadaşlarınızı da davet edin. Çok daha eğlenceli olur."dedi ve elindeki çikolatasını ısırdı.

Sonra çikolatadan benim de ısırmam için uzattı. Küçük bir ısırık aldım ve konuşmak için ağzımdakinin bitmesini bekledim.

"Ben seve seve davet ederim. Umarım gelir."

Ayça Akın'a dönüp "Yüsra da geliyor değil mi"dedi.

Akın Ayça'ya garip bir bakış attı.
Bir süre sessiz kaldıktan sonra ayağa kalktı ve "Yüsra gelmiyor."dedi ve yanımızdan uzaklaştı.

Ayça şaşkınlıkla bana bakıp "Ne dedim şimdi ben?"diye sordu.

Alt dudağımı büzüp "Hiçbir şey."dedim.

Akın'dan..Parti gecesi...

"Senin bu kadar içebileceğini tahmin etmemiştim ki."

Yüsra başını dik tutmakta zorlanıyor,araba hareket ettikçe bedeni de dengesiz bir şekilde hareket ediyordu.

Sonunda dayanamayıp başını omuzuma yasladım ve elimi de başında tutmaya devam ettim.

Sonuçta başı kayabilir ve boynu acıyabilirdi. Tedbirli olmak şart.

Yaklaşık on beş dakika sonra apartmanın önüne gelmiştik. Taksiciye parasını ödeyip zor da olsa Yüsra'yı arabadan çıkardım.

Partinin başlarında her şey çok güzel giderken Yüsra bir anda içmeye başladı. Bir kaç bardaktan ibaret olacağını sanıp müdahale etmedim ama o dur durak bilmedi. Ve şu an neredeyse baygın bir halde kucağımdaydı.

İyi ki ben alkol kullanmıyordum ki onu idare edebiliyordum.

Apartman merdivenlerini çıkmak neredeyse bir işkence olmuştu.
Yüsra'nın  çantasını karıştırdım ve zor da olsa anahtarı buldum. Bu kadınlar bu kadar eşyayı ne diye yanlarında taşıyorlardı hala anlamış değilim.

Sessiz olmaya çalışarak kapıyı açtım. Zaten Hatun teyze bu saatte çoktan uyumuş olurdu. Neyse ki uykusu da çok ağırdı. Hatta çok çok ağır. Yanında top patlasa duymayacağına kalıbımı basardım.

Rüya (Kitap Oldu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin