နှလုံးသားမှရင်ဖွင့်သံ[Complete]

အပိုင္း(၃၀)

      အားခြၽမ္တစ္ေယာက္ မေန႔က လွဲေနရင္း ဘယ္လိုက ဘယ္လိုစၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားလဲမသိ။ သူႏိုးလာေတာ့အေတာ္ေလးမိုးလင္းေနၿပီ။ မေန႔က ၾကာပြတ္ဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ ပင္ပန္းၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အပ်င္းေၾကာဆန္႔လိုက္ၿပီး အားခြၽမ္က ကုတင္ထက္မွထလာသည္။ သူေဘးပတ္ပတ္လည္ကို ၾကည့္လိုက္သည့္တိုင္ ေဟာင္ရန္အားမေတြ႔ေခ်။

ခဏၾကာေတာ့ ေဟာင္ရန္ဟာ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္အား ယူလာၿပီး အခန္းထဲဝင္လာသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူႏွင့္အားခြၽမ္မွာ အၾကည့္ခ်င္းဆံုမိသြားသည္။ သို႔ေပမယ့္ ေဟာင္ရန္က အၾကည့္ခ်င္းလႊဲလိုက္ကာ စားပြဲခံုေပၚသို႔ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္အား တင္လိုက္သည္။

"ဒီေန႔ေတာ့ ဆန္ျပဳတ္ပဲစားထားလိုက္ပါ...အားနည္းေနတယ္ဆိုတာသိေပမယ့္ အစာအမာေတြစားရင္ပိုဆိုးလိမ့္မယ္"

ေဟာင္ရန္က ဆိုလိုက္ေလသည္။ ခဏၾကာေတာ့ သူကဆက္၍

"စားၿပီးရင္ မင္းရဲ႕ေဂဟာကိုအတူသြားမယ္...မင္းဟာ အဲ့အလုပ္ကို ဒီေန႔ကစၿပီးမလုပ္ရေတာ့ဘူး"

ဟူ၍ ဆုိလိုက္ေလသည္။ ျပတ္သားလွသည့္ စကားသံတို႔ေၾကာင့္ ေဟာင္ရန္၏မ်က္လံုးတို႔ ျပဴးက်ယ္သြားေလသည္။

မလုပ္ရဘူးတဲ့လား...

အကယ္၍ သူဟာထိုအလုပ္မလုပ္ရင္ ဘာအလုပ္လုပ္ရမွာလဲ??

ထိုအေၾကာင္းအရာေတြကို အားခြၽမ္ေတြးေနမိသည္။ ေဟာင္ရန္ကလည္း အားခြၽမ္၏စိတ္တို႔အား သိေနသည့္အလား သက္ျပင္းသက္လိုက္မိသည္။

"ခြၽမ္အာ ဘာမွလုပ္စရာမလိုဘူး...ကိုယ္က ႐ွာေကြၽးမွာပါ"

"ဟက္..."

အားခြၽမ္ ဟက္ခနဲရယ္လိုက္သည္။

ဒါဟာႂကြယ္ဝခ်မ္းသာသူေတြ ေျပာေနၾကစကားတစ္ခုပဲ။ သူတို႔က႐ွာေကြၽးမယ္၊ သူတို႔ကဂ႐ုစိုက္မယ္၊သစၥာ႐ွိမယ္ ဆ္ုိသည့္စကားေတြဟာ အားခြၽမ္အတြက္ေတာ့ ၾကားပါမ်ားေတာ့ ႐ိုးအီလာေလၿပီ။ တကယ္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္က ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ေယာက်ာ္းေတြအားလံုးဟာ အတူတူပါပဲေလ။

ေ႐ွ႕ေနာက္စကားမညီသည္သာမက ေပးၿပီးသားကတိကို ေဖာက္ဖ်တ္တတ္ေလသည္။ အိမ္မွာဇနီးမယား႐ွိလ်က္ႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ၾကသည္။ ထားလိုက္ေတာ့...အျခားလူေတြ၏ မေကာင္းေၾကာင္းသူမစဥ္းစားခ်င္ေတာ့။ ေျပာေၾကးဆိုရင္ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း မေကာင္းသည့္လူပဲမဟုတ္လား။