Η γυναίκα με τα χίλια πρόσωπα 2. Οι μάσκες πέφτουν.

Κεφάλαιο 28

Ο Απόλλωνας πρώτα του έριξε στα μούτρα τις δυο σαμπάνιες που κρατούσε και έπειτα έπεσε πάνω του σαν τρελός και άρχισε να τον γρονθοκοπεί στο πρόσωπο με μανία. Ο άντρας που δεν περίμενε κάτι τέτοιο, δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Μόλις τον κοπάνησε μερικές καλές μπουνιές στα μούτρα ο άντρας που έκανε την δεξίωση τον πλησίασε. Ο Απόλλωνας κοίταξε τριγύρω του και είδε πως όλοι τον κοιτούσαν. Έκανε πίσω, αρνήθηκε να μιλήσει σε οποιονδήποτε και πήγε στις τουαλέτες να βρει την Μαρία. Την βρήκε στις γυναικείες τουαλέτες να κλαίει και αμέσως την άρπαξε στην αγκαλιά του. Άφησε τα δάκρυα της να ποτίσουν το σακάκι του, έπειτα την κοίταξε στα μάτια και τότε κατάλαβε. Εκείνη ήξερε ήδη πόσο 'σάπιος' ήταν ο κόσμος που ο Απόλλωνας ζούσε τόσο καιρό.

<<Συγνώμη...>> της ψιθύρισε και σκούπισε τα δάκρυα της.

<<Τι συμβαίνει;>> τον ρώτησε.

<<Δεν έχουμε χρόνο. Πάμε να φύγουμε. Θα σου εξηγήσω μετά>> της τράβηξε απαλά μαζί του και έφυγαν από το μαγαζί με γοργό βήμα. Μόλις βγήκαν έξω και τους δρόσισε τα πρόσωπα καθαρός αέρας, ένιωσαν και οι δυο ανακούφιση. Μπήκαν στο αμάξι και έφυγαν μακριά από εκεί.

Καθώς ο Απόλλωνας οδηγούσε, μοιράστηκαν μεταξύ τους μια πολύ όμορφη και γαλήνια σιωπή. Η ανακούφιση τους που είχαν φύγει από εκεί μέσα ήταν τόσο μεγάλη, που σχεδόν μπορούσαν να την αγγίζουν. Η Μαρία ήταν αυτή που έσπασε πρώτη την σιωπή.

<<Απόλλωνα...>> είπε, σχεδόν ψιθυριστά. <<Δεν ξέρω τι έγινε εκεί πίσω και φύγαμε έτσι, αλλά πρέπει να μιλήσουμε>>.

Ο άντρας δεν απάντησε, καθώς ακόμα προσπαθούσε να συνέλθει. Αλλά η Μαρία συνέχισε να του μιλάει με μια απαλή φωνή που ήταν σαν να τον ικέτευε να την καταλάβει.

<<Δεν... δεν μπορώ να το ξανά περάσω αυτό>> του είπε. <<Άντεξα πολλά ως τώρα, σε όλη την ζωή μου αλλά αυτό δεν το αντέχω. Δεν ξέρω... Κουραστικά; Εξαντλήθηκε η υπομονή μου;>> άφησε μια παύση και πήρε μια ανάσα. <<Δεν είμαι για σένα. Αξίζεις μια γυναίκα πολύ καλύτερη που να μπορεί να σταθεί πλάι σου>>. Τα καυτά δάκρυα έσταξαν από τα μάτια της και τον κοίταξε, χωρίς να προσπαθήσει να τα κρύψει. <<Σ' αγαπώ όσο δεν μπορείς να φανταστείς... Αλλά δεν είναι ο κόσμος σου για μένα. Δεν θα μπορέσω να σε ξανά ακολουθήσω σε κάτι τέτοιο... Οπότε... αν δεν με θέλεις για γυναίκα σου, επειδή δεν μπορώ να σταθώ επάξια δίπλα σου, μπορώ να το καταλάβω>>.