H.K-0.5(Gerçek)

181 22 108
                                    

ON BİRİNCİ SINIF

Bugün, diğer günlerin aksine hayattan bıkkın bir şekilde uyanmıştım. Banyoya ilerleyip işlerimi hallettim ardından uyuşuk adımlarla üstümü giymeye başlamıştım. O sırada kapıyı çalımış ve araladığı yerden kafasını uzatmıştı.

Bora" Hazır mısın bebeitom?"

"Saçımı toplayıp geliyorum."

Bora" Tamamdır, seni kapının önünde bekliyorum."

Ona sadece kafa sallamakla yetinmiş ve masamdan tarağımı alıp aynanın karşısına geçmiştim. Saçlarımı tararken aklımda olan şey matematik ödeviydi. Daha fazla oyalanmayarak saçlarımı özensizce bağladım. Çantamı da alıp evden çıktım. Kapının önünde bekleyen Bora yanımda yürümeye başlarken konuştu. 

"Neyin var? Bugün hiç iyi görünmüyorsun."

"Bora sanki bugün her şey üstüme üstüme geliyor. Ders başarım bir anda düştü, Ödevleri yapamadım, askeri mülakatlara hazırlık programım aksadı, bir yandan geçmişin hatıraları ve o, her şey birikip bir çığ gibi üstüme geliyor." 

Bora anlattıklarımı sakince dinlemişti ve ardından tek kolunu omzuma atarak konuşmaya başladı.

"Kötü dönemlerinin olması gayet normal. Sende bir insansın Alev. Merak etme dersleri toparlarsın inişli çıkışlı zamanlarının olması normal hem ben sana takıldığın konuda da yardımcı olurum. Askeri mülakat programında biraz aksasın sorun olmaz. Bak her şeye çözümüm var. Ben eski Alev i görmek istiyorum. (bir anda durunca bende durmak zorunda kalmış ve ona dönmüştüm, o ise beni omuzlarımdan tutarak sallamaya başladı) Eski Alev eğer geldiysen gıdakla."

Ben onun elinden kurtulurken konuştum.

"Gıdakla ne lan? Gittikçe manyamaya başladın oğlum sen. Bir hastaneye mi götürsek seni."

"Eski Alev geri geldiğine göre sana sorunumu anlatayım. Alev ne olur Esin i ara. Dün akşam konuşurken beni engelledi. Sabah bir baktım hala kaldırmamış engeli."

"Ne yaptın da engelledi yine seni?"

Bora" Gerçekten bir şey yapmadım."

Ona inanmayan gözlerle bakarak, inanayım mı gerçekten bakışlarımı attım.

Bora bıkkınca nefesini vererek konuştu" Off tamam söylüyorum. Hikayeme Esin'in fotoğrafını koyup işte yar yazdım ve yanına da kar koyup işte kar yazdım."

Tek kaşımı kaldırıp ona döndüm" Başka? "

Elini ensesine atarak derince bir nefes üfledi" Arkadaşlarından bir şey rica ettim onlarda kabul etti. "

"Ne rica ettin Bora?"

İyice utanarak" Esin'in evinin önünden kurtlar vadisi müziği açtırıp 'Bora, Esin i çok seviyor' diye arkadaşlarıma bagrıttırmış olabilirim."

Olduğum yerde dizlerimi tutarak gülmeye başladım. Gözlerimden yaşlar akana kadar gülerken zar zor konuştum." T-tamam akşam arayacağım. "

Bora" Yeter artık gülme." diye bana sitem ederken ben kendimi zar zor sakinleştirip yanında yürümeye başladım.

Bora ya, Esin in sosyal medyasını vermiştim ve konuşmaya başlamışlardı. Yaklaşık bir ay öncede çıkmaya başlamışlardı. Bora, Esin i gerçekten seviyordu. Bunu hal ve hareketlerinden çok net bir şekilde anlayabiliyordum.

Okula yaklaştığımızda derince nefesimi dışarıya verdim. Yanımda duran Bora destek verircesine omuzumu sıkarken yavaş adımlarla ilerledim. Bugün matematik projesini teslim edecektik ve ben çıkardığım işten hiç memnun değildim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 22, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

HANÇERİN HİKAYESİ (ARA VERİLDİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin