ANKA'NIN DOĞUŞU

9.BÖLÜM

"Öyle bir yerdeyim ki; ne gitmesi mümkün, ne kalması mümkün olan. Vazgeçmekle direnmek arasında, akla karanın tam ortasındayım... kaybetmenin arifesinde, yeni bir hayatın eşiğindeyim... kalsam canım yanacak, gitsem hayatım..."

...

"Ne! Neco ne diyor bu yılan ne hamilesi!"

Doğruca Fatoş'un gözlerine baktım bir anlık sinirle söylediği sözler benim işime yaramıştı gülümseyerek anneme döndüm;

"Doğru duydun sultanım. Torun geliyor, Fatoş hamile benden!"

"Ne diyorsun oğlum sen ne ara oldu bu, yalan söyleme bu engerek seni kandırmış!"

"Doğru olduğunu benden iyi bilemezsin anne!"

Fatoş o sırada üstüme atladı,

"Ne diyorsun oğlum sen! Ben senden hamile değilim!

"Unuttun herhalde canımın içi istersen o geceyi bir hatırlatayım sana."

Diyerek kolundan tutup odaya sürükledim odaya vardığımızda Fatoş tüm gücüyle bana tokat attı bu tokadı bekliyordum ama yine de canım acıdı bu fiziksel olan acı değildi canım acımıştı benden çocuğu olması düşüncesine bile katlanamıyordu beni perişan eden de buydu.

...

Neco beni iyice delirtmeye başlamıştı bunu nasıl yapardı bana sormadan çocuğun kendisinden olduğunu nasıl söylerdi! Bu kadar düşebileceğini asla düşünmemiştim ama benim aptallığımdı içinde biraz olsun insanlık var sanmıştım. Odaya girdiğimizde ona bu kızgınlıkla sert bir tokat attım ve nefret dolu gözlerimle konuşmaya başladım;

"Ya sen kafayı mı yedin? Bunu nasıl dersin! Bu çocuğun babası var Neco kabullen artık! Hem sen kendini ne sanıyorsun senin demenle bu çocuğun senden olacağını falan mı?"

"Demek benden çocuğun olmasını bu derece istemiyorsun Fatoş öyle mi?"

"Evet öyle! Senden çocuğum olması düşüncesine bile katlanamıyorum. Hem ne olacaktı ne bekliyordun sen bu çocuğu kabul edince ben kollarına mı koşacaktım! Sen benim babamı öldürdün Neco! Hayatımdan Çocukluğumu çaldın! Sen benden 'baba' kelimesini çaldın. Geçmişimi, koruyucumu, gözlerimdeki gülümsemeyi çaldın! Bak gözlerime!"

Bunları derken ağlıyordum, sinirle iki kolundan tuttum kendime çektim gözlerime bakmasını sağladım,

"Bak dedim gözlerime! Eserinle gurur duyuyor musun! Babamı çaldığın yetmezmiş gibi abimlere zarar verdin beni tehdit ettin, zorla evlendin. Şimdi de tek dalım olan bebeğimi benden çalmaya kalkıyorsun! Ben çocuğumu sizin kirli ellerinize veremem! Duydun mu beni? Şimdi git o yediğin boku düzelt!"

Neco sözlerimden sonra arkasını döndü birkaç dakika bekledi sonra sakin bir sesle konuşmaya başladı;

"Bak Fatoş bu yaptıklarımın affı yok biliyorum sana beni affet de demiyorum! Beni çekip vursan yeridir bunu da kabul ediyorum! Ama lütfen benden aile olabilme şansımı alma lütfen! Ben hayatım da ilk kez bir şeyi düzgün yapmak istiyorum! Fatoş ben artık mutlu olmak istiyorum! Hani dedin ya sen benim gözlerimdeki mutluluğu aldın, şimdi sen benim gözlerime bak benim gözlerim hiçbir zaman gülmedi sen diyorsun ki babam varken benim gözlerimin içi gülüyordu ama benim babam varken de gözlerimin içi gülmüyordu ben hep sorumsuz, beceriksiz mutlu olmayı hak etmeyen bir adamdım ama şimdi mutlu olmak istiyorum. İnan bana dünyanın en iyi babası olacağım asla pişman etmeyeceğim seni! Asla!"