ANKA'NIN DOĞUŞU

2.BÖLÜM

Şarkı Neco'dan Fatoş'a 🤧

...

Yüreğinin bütün yaratıcı müziği anahtarı kaybolmuş bir müzik kutusu gibi ölmüştü.
~Stefan Zwing~

...

Kendime geldiğimde hastanede yatıyordum, Ramo abim başımdaydı yaşadıklarım gerçekti,gerçekten babam ölmüştü yani! Ağlamaya başladım, ama sesim çıkmıyordu abim korkmuş olacak ki doktorları çağırmıştı doktorlar benimle konuşmaya çalışıyorlardı ama tepki veremiyordum sadece tek bir noktaya karşıya bakıyordum,hemşire iğne yaparken bile canımın acıdığını gösterecek tek bir tepki bile vermemiştim, doktorlar abime bunun psikolojim ile ilgili olduğunu söyleyip psikologa yönlendirdiler gelen psikolog benimle bir hafta boyunca uğraştı bir ilerleme kaydedemeyince beni psikiyatriye yönlendirdi psikiyatrist ne kadar uğraşırsa uğraşsın beni konuşturamamıştı en sonunda hastaneye yatırmaya karar vermişlerdi ben hastaneye yatarken abim sadece;

"Özür dilerim."

Demişti günlerim,aylarım,yıllarım sessizlikle geçiyordu.
Kendimi toplamam çok zor olmuştu iki yıl boyunca hastanede kalmıştım babamın ölmesi,abimlerin yaralanması ve bunları yapanın resmiyette kocam ama gerçekte sadece düşmanım olan Neco'nun planı olması beni derinden yaralamıştı korkak bildiğim Neco nerdeyse ailemi dağıtıyordu. Hatta belki dağıtmıştı...
Ona ilk kez yalvaran gözlerle bakmıştım gözlerim ilk kez Neco'ya 'yapma' demişti ama o bunu anlamamıştı gözlerimin önünde babamı vurmuştu, onu öldürmüştü! Onu bu yaptığına pişman edecektim! Kan dökülmüştü bir kere hem de benim hayatımdaki en değerli kişinin babamın! İki yıl içinde Neco ortadan kaybolmuştu sanki yaşayan bir ölüydü ben hastanedeyken avukatını göndermiş ve boşanmıştık evliliğimizin ikinci günü senden ölsem boşanmam! Ben senin geleceğinim  diyen adam sadece avukatını göndererek benden boşanmıştı(!) çünkü yaptıklarından sonra onu öldürüreceğimi iyi biliyordu! Ve her zaman yaptığı gibi kaçmayı seçmişti(!) onu bulup bu yaptıklarını bedelini ödetmeden bana rahat bir uyku yoktu! Benim hastanede yattığım sırada Hasan abim birkaç ay yoğun bakımda kalmıştı çünkü Neco bir tek babamı öldürmekle kalmayıp Hasan abimi de ağır yaralamıştı Ramo abimse hafif yaralanmayla kurtulmuştu bunları hepsini biliyordum, abim her gün ziyaretime geliyordu anlatıyordu saatlerce çocukluğumuzu, annemi, Hasan abimi, Afet yengemi, Neriman yengem ve çocukları...
Sonra konu babama geliyordu o zaman sadece susuyordu hiçbir şey demiyordu dili,kalbi âdeta lal oluyordu bense sadece o zamanlar bir tepki veriyordum.Sonra özür diliyor ve gidiyordu, Afet yengem de  sürekli geliyordu bazı zamanlar çocukları ve Neriman yengemi de getiriyordu bana mahallede olanları anlatıyordu heyecanla, sonra annemin yaptıklarını anlatıyordu annem babam ölünce iyice aklını kaybetmişti hep geçmiş zamanda yaşıyor gibiydi artık eh tabii yaşadıkları kolay değildi! Aşık olduğu adam ölmüştü annem babamın eline kıymık batsa perişan olurdu hiç kıyamazdı ona babam da anneme gözlerine hüzünün gölgesi düşse dünyayı yakardı bu zamana kadar onların aşkına parlayan gözlerle bakmıştım, hep onların sahip olduğu gibi bir aşka sahip olmak istedim. Ama nerden bilebilirdim ki  babamın eline kıymık batınca bile dünyayı karartacak annemin dünyasının kararacağını hem de bir pislik yüzünden, günlerim böyle geçip gidiyordu herkes gelip gidiyor ziyaret ediyordu bir kişi hariç o kişi tabii ki Boz'du bana destek olsun diye hep onu beklemiştim belki onu görürsem düzelirim sanmıştım ama o Afet yengeme; 'Ben Fatoş'u böyle görmeye dayanamam' diyerek gelmemişti hiç, hak veriyordum Boz'a çünkü o bana kıyamazdı acı çekmemi görmeye dayanamazdı o bana aynı babamın anneme aşkı gibi aşıktı beni iyileştirmeye iten ilk sebep buydu diğeri Neco'dan alacağım intikam yani bir elime aşkı diğer elime nefreti vermişlerdi yürüdüğüm yol ise diken kaplı bir yoldu ikisinide elimden düşürmeden yolun sonuna ulaşıcaktım yolun sonuna geldiğimde sağ elimdeki aşkı, çiçek bahçeme ekip sol elimdeki nefreti çorak bir toprağa atıp yakacaktım! Uzun uğraşlar sonucu tamamen kendimi toplamıştım sonunda hastaneden ilk çıktığım gün abimlerin yanına gitmiştim çünkü kaybedecek vaktim yoktu hemen o iti bulup cezasını vermeliydim! Babamı benden ayırmasının ve hayatımdan çaldığı iki yılın bedelini ödemeliydi! Abimler beni görünce çok şaşırmışlardı Hasan abim koşup hemen bana sıkıca sarıldı çok özlemiştim onu ben de sıkıca sarıldım abim bana;