ANKA'NIN DOĞUŞU

1.BÖLÜM

Bölüm şarkısı 🤍

...
"Yaramın nerede olduğunu bilmiyorum. Yalnız bir yerlerim acıyor. Çok acıyor..." 🍂
...

Ben Fatma Yıldırım! Ah! Pardon ben artık Fatma Kaya'dım iki yıl önce zorla kan dökülmesin,düşmanlık bitsin diye aile büyükleri tarafından Necati Yıldırım ile evlendirilmiştim tam işkence gibi geçen aylardan sonra o lanet evde yaşamaya alışmıştım ki...
Necati nam-ı değer Neco, kan dökmüştü hem de en olmayacak kişinin babamın öyle bir plan kurmuştu ki kimse ne olduğunu anlamdan kan gölünün ortasında bulmuştu kendini o alçak öyle hazırlanmıştı ki abimler karşılık bile vermeye fırsat bulamamıştı! Canımı öyle yakmıştı ki o gün öyle paramparça olmuştum ki bir daha kimse parçalarımı bir araya getiremezdi! O gün mahallede abimin küçük oğlunun sünnet düğünü vardı herkes çok mutluydu. Babam,annem,halam,amcam,yengemler,
abimler, Sibel,Süleyman dede, ben,Boz, her yer bayram yeriydi her şeyi unutup nefes aldığım gündü, hatta Neco bile sevimli gelmişti gözüme çünkü hiç aksilik çıkarmadan getirmişti beni, aslında o zaman şüphelenmeliydim Neco'dan hiç sorun çıkarmadan benimle geldiği için şüphelenmeliydim ama aptal kafam mahalleye gideceğim için o kadar mutluyum ki şüphelenmemiştim! Mahallede her zaman ki gibi güvenlik üst düzeydeydi en azından ben öyle sanıyordum! Neco o umursamaz gülümsemesi ile mahallenin önüne geldiğimizde pencereyi açtı ve bücüre;

"Oğlum hâlâ mı ya ?! Bir alışın artık ben de bu mahalleden sayılırım, eniştenizim sonuçta! Hadi Fatoş yengenizi bekletmeyelim daha fazla açın kapıyı!"

"Oğlum bak!"

O sırada bücüre bakış attım çünkü herhangi bir olayın çıkmasını istemiyordum hemen abimlerin yanına gitmek istiyordum uzun zaman olmuştu onları görmeyeli bücür 'tamam' dercesine kafasını salladı ve

"Tamam açın kapıyı!"

"Ha şöyle! Açın yolumuzu."

Sinirlenmiştim Neco'yu dürttüm artık yeter dercesine,

"Tamam lan uzatma işte açtılar! Sus da gidelim!"

"Tamam, niye kızıyorsun çiçeğim sadece kim enişteleri tekrar hatırlatmak istedim!"

"O ne lan öyle çiçeğim felan gevşek gevşek !Düzgün konuş benimle alırım ayağımın altına! Bugün keyfimi bozma bak Neco! Uzun zaman sonra göreceğim bizimkileri, gerçi bugün bozamazsın da neyse!"

"Tamam tamam karıcığım sen ne dersen o."

Bunları söylerken alayla gülüyordu kendime hakim olmamı zorlaştırmak için elinden geleni yapıyordu ama başarmayacaktı arabadan indiğimizde Boz'u gördüm Boz bana bakmıyordu Neco'ya bakıyordu ama sanki avına bakan avcı gibiydi nefretle,kinle bakıyordu sonra kafasını bana çevirdi yüzü hemen yumuşamıştı çiçek bahçesi görmüş gibiydi ben de ona aynı şekilde baktım ne çok özlemiştim onu görmediğim sürede gerçi görmesem bile telefondan sesini duyuyordum ama yetmiyordu sesini duymak, görmek ona kavuşmak istiyordum gözlerimin dolmasına engel olamadım ve

"Boz!"

Diyerek ona koştum, kimse umrumda değildi! Zaten herkes benim Boz'u sevdiğimi biliyordu Boz hemen kollarını belime sardı ve beni sıkıca kucakladı,

"Fatoş'um çok özledim!"

"Ben de çok özledim Boz! Seni göremezsem nefes alamam sandım ama gördüm işte!"