အပိုင်း ၂၄

656 70 2
                                    

Unicode

               " Hyuckie ! !! "

               " ဘယ်သူလဲ !?? "

               " ငါလေ !!? Kim JungWoo !! မတွေ့ရတာတောင် ကြာပြီပဲ ၊ အဲ့တာကြောင့် မေ့သွားတယ်လို့တော့ မပြောနဲ့နော် "

              ပါးပျော့သည့် ဆံပင်အုပ်အုပ်လေးတွေကို သပ်တင်ပြီး ကျွန်တော့်ကို တရင်းတနှီး စကားပြောနေပေမယ့် ကျွန်တော်က ထိုသူအား သိမ‌နေ ။

            " ဘာဖြစ်တာလဲ !? "

           သူ့နောက်ပါမလာလို့ SungChan က ပြန်လှည့်လာပြီး ကျွန်တော်တို့ အနားရောက်လာသည် ။

         " အသိ အစ်ကိုထင်တယ် ငါ့ကို နှုတ်ဆက်တာ "

         " Yahh ..DongHyuckie !? ငါလေ !! "

          " တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်တော်တို့ အရေးကြီးနေလို့ ခွင့်ပြုပါအုံး "

          SungChan က ထိုအစ်ကိုအား နှုတ်ဆက်ကာ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲခေါ်သွားသည် ။ ထိုအစ်ကိုကတော့ အံ့ဩသလို ဘာမှမပြောနိုင်ပဲ အဲ့နေရာမှာတင် ရပ်ကျန်ခဲ့၏ ။

         " ဘယ်သူလဲ !? ငါနဲ့သိတာလား "

         " အင်း သိတယ် ၊ ဒါပေမယ့် စကားပြောလို့ မဖြစ်ဘူး မခေါ်နဲ့ "

          " ဘာလို့လဲ !? "

          " ဒီတိုင်း !!? မပြောနဲ့ဆို မပြောလို့ မရဘူးလား "

          " ဘာလို့လဲ !? ဘာလို့ မပြော !! "

          " ကျွန်တော် အစ်ကို့ကို ချစ်လို့ သိပြီလား !! အဲ့တာကြောင့် တခြားသူတွေနဲ့ စကားမပြောစေချင်ဘူး !! အစ်ကို့ကို သဝန်တိုတယ် !!! "

          ကျွန်တော် အတင်းမေးနေလို့ စိတ်ရှုပ်ကာ စကားတွေ ထွက်လာသည့်ပုံ ရှိသည် ။ ပြီးမှ တစ်ဖက်ကို လှည့်ကာ ရှက်သွား၏ ။ ပြောလိုက်တာက အသံကျယ်သွားသည့်အပြင် သူဆွဲခေါ်လာသည့် နေရာက အသီးတွေရောင်းတန်း ဖြစ်ကာ အသီး‌ရွေးနေသည့် အဒေါ်ကြီးတွေ ရှိလေသည် ။ အဒေါ်ကြီးတွေက အသီးပဲ ဆက်ရွေးရတော့မလို ကျွန်တော်‌တို့ ရှေ့ကပဲ ထွက်သွားရတော့မလို နေရခက်ကုန်သည် ။

            " သိပြီလား !? အဲ့တာကြောင့် ကျွန်တော်ကလွဲပြီး တခြားအကြောင်းအရာတွေကို အာရုံမစိုက်ပါနဲ့ "

Melancholy [ Completed ]Where stories live. Discover now