ថេហ្យុង សំណព្វចិត្ត💜 (ចប់)

Taehyung សំណព្វចិត្ត : ភាគទី🔞

     ព្រឹកថ្ងៃថ្មី ជុងហ្គុក ភ្ញាក់ពីគេងលឿនដូចរាល់ដង តែព្រឹកនេះគឺប្លែកអារម្មណ៍ពីព្រោះភ្ញាក់មកមាន ថេហ្យុង នៅគេងអោបនាយ ។ យប់មិញនាយមិនដឹង ថាខ្លួនគេងលក់ពីពេលណាផង ។ ជុងហ្គុក ញ៉ោចស្នាមញញឹមយ៉ាងស្រស់នៅពេលព្រឹក នាយអោនថើបថ្ងាសប្រពន្ធតែឈ្មោះរបស់នាយមួយខ្សឺត មុននិងងើបទៅរៀបចំខ្លួន ថ្ងៃនេះទៅធ្វើការវិញ ហើយ ។ នាយរៀបចំខ្លួនរួចស្រេចទើបទៅដាស់គេអោយភ្ញាក់ពីគេង ។
" ថេហ៍...ភ្ញាក់ឡើង "
" ហឹម... "
" ភ្ញាក់ឡើង ម៉ាក់ចាំបាយនៅខាងក្រោម "
" អឹម! " នាយតូចងើបអង្គុយងក់ក្បាលតិចៗមិនទាន់ អស់ងងុយនៅឡើយ ។ ក្នុងបន្ទប់ទឹក ជុងហ្គុក បានត្រៀមរួចរាល់សម្រាប់គេហើយ ។ មើលចុះនាយដូច ជាភរិយាម្នាក់យ៉ាងអញ្ចឹង ។ ជុងហ្គុក នៅអង្គុយចាំ ថេហ្យុង ដើម្បីចុះទៅជាមួយគ្នា ។
" អរុណសួរស្តី អ្នកទាំងអស់គ្នា "
" ចុះមកហើយហេស! ញាំបាយមោះ "
" បាទម៉ាក់ "
" ចាំខ្ញុំជួយ " ថេហ្យុង ជួយរៀបចំចានរៀបដាក់លើតុ អោយម៉ាក់ក្មេកអង្គុយចាំវិញ ។
" ជុងហ្គុក! ឯងទៅធ្វើការវិញហើយឬ? "
" បាទ! បងប្រុសចង់ទៅណាមែនទេ? "
" អត់ទេ! តែឯងគួរតែសម្រាកក្រេបទឹកឃ្មុំសិន "
" ក្រេបទឹកឃ្មុំស្អី "
" មិនក្រេបទឹកឃ្មុំពេលណាទើបបងមានក្មួយ? "
" ហ៊ើយ... "
" ញាំបាយកុំមាត់ច្រើន " លោកចន
" បាទប៉ា "
" ថ្ងៃនេះម៉ាក់ឯងធ្វើម្ហូប " លោកចន
" ពិសេសណាស់ម៉ាក់ " ជុងហ្គុក
" ពិសេសអីទៅ ធ្វើម្ហូបអោយប្តីនិងកូនញាំជាក្តីសុខ របស់ម៉ាក់ " មើលចុះគាត់និយាយដូចម៉ាក់ ថេហ្យុង ណាស់វាធ្វើអោយ ថេហ្យុង រអាសខ្លួនដែលត្រូវភ្ញាក់មកញាំស្រាប់បែបនេះ ។
" ស្មានថាម៉ាក់ផ្គាប់ចិត្តកូនប្រសារ " ជុងស៊ុក
" ធម្មតាតែម៉ាក់ទំនេរម៉ាក់ធ្វើហើយ "
" បាទ "
" ថេហ្យុងហា៎ "
" បាទម៉ាក់? "
" ជូនម៉ាក់ទៅផ្សារបន្តិចណា "
" បាទប៉ុន្តែ...ខ្ញុំសុំទៅផ្ទះយករបស់បន្តិច "
" អឹម!! "
     ការញាំអាហារបានបញ្ចប់ម្នាក់ៗចេញបំពេញ ការ ងាររៀងៗខ្លួន ថេហ្យុង បានជិះម៉ូតូមកផ្ទះ ជីមីន មិនទាន់ទៅវិញនៅឡើយថាទៅថ្ងៃនេះតែមើលទៅ គ្មានអ្នកណាជូនទៅទេ ។
" ម៉ាក់! "
" មកល្អហើយ ម៉ាក់មានរឿងចង់និយាយផង "
" បាទ ចុះ ជីមីន? "
" កំពុងរៀបចំឥវ៉ាន់ "
" តើគេទៅវិញជាមួយអ្នកណា? "
" លឺថាមិត្តភក្តិរបស់ ជុងហ្គុក ជូនទៅ "
" ជាលោកមីន ទេដឹង? តែម៉ាក់មានរឿងអី? "
" តើរស់នៅទីនោះយ៉ាងមិចដែរ? មានគេងដល់ថ្ងៃប្តីដាស់ឬអត់? "
" គឺពិតមែនហើយម៉ាក់ គាត់និងដាស់ខ្ញុំ "
" ហៃយ៉ា...ធ្វើអញ្ចឹងទៅកើត? កូនត្រូវភ្ញាក់ពីព្រឹក យកចិត្តម៉ាក់ក្មេក "
" កូនភ្ញាក់មិនរួចទេម៉ាក់ "
" ដាក់ម៉ោងរោទ៍ "
" ម៉ាក់ "
" ធ្វើដូច អ៊ុនយ៉ុង ទៅមើល "
" កូនធ្វើមិនកើត "
" ត្រូវរៀនណាអូន មិនអញ្ចឹងកូនច្បាស់ជាត្រូវមើលទឹកមុខម្ចាស់ផ្ទះរស់នៅរងនូូវសម្តីទេសដៀលពីម៉ាក់ ក្មេក កូនប្រុសក៏ដោយតែកូនជាប្រពន្ធយកចិត្តម៉ាក់ក្មេកបន្តិចទៅ "
" កូននិងព្យាយាម "
" តែកូនមកធ្វើអី? "
" មកយកថ្នាំ កូនភ្លេចលេបវាពីរបីថ្ងៃហើយ សំណាងដែលមិនមានអី កូនទៅយកសិន ប្រញាប់កូនត្រូវជូន ម៉ាក់ក្មេកកូនទៅផ្សារ "
" អឹម ទៅចុះ "
     ថេហ្យុង ឡើងទៅបន្ទប់យកថ្នាំនិងសួរនាំ ជីមីន ហើយក៏លាគ្នាអោយហើយផង ជីមីន សន្យាថានិង ឧស្សាហ៍មកលេង ។ ក្រោយចេញពីផ្ទះទៅ ថេហ្យុង ត្រលប់ទៅវិញជូនម៉ាក់ក្មេកទៅផ្សារប្រហែលជាង មួយម៉ោងទើបមកវិញ ។ គេសម្រេចចិត្តថានិងជួយ រៀបចំអាហារថ្ងៃត្រង់ គេមិនធ្វើម្ហូបទេគ្រាន់តែជួយ រៀបចំបន្លែរ ។
" អុំ! ឡើងទៅលើប្រមូលខោអាវទៅបោក "
" ចាំខ្ញុំប្រមូលក៏បានដែរម៉ាក់ "
" ម៉ាក់មិនចង់យកកូនគេមកប្រើទេ កូនមិនបាច់ធ្វើនោះទេ "
" មិនអីនោះទេ ខោអាវប្តីសោះ ខ្ញុំប្រមូលទៅបោកកក់ខ្លួនឯងបាន "
" បែបនោះល្អណាស់ ប្តីស្រលាញ់ប្រពន្ធចេះធ្វើការងារផ្ទះ តែសម្រាប់កូនមិនធ្វើអីក៏ ជុងហ្គុក ស្រលាញ់ដែរ "
" ហិហិ... " គេសើចតិចៗ ដឹងច្បាស់ណាស់ថានេះជា សម្តីចាក់ដោតតែអោយធ្វើម៉េច? មានតែកែខ្លួនឯង បើមិនចង់លឺពាក្យអស់នេះ ។ ថេហ្យុង ឡើងទៅប្រមូលខោអាវទៅដាក់ម៉ាសុីនបោកកក់រួច ហើយគេត្រូវយកបាយទៅអោយ ជុងហ្គុក នៅឃ្លាំងទៀត ។

      នៅឃ្លាំងដល់ម៉ោងញាំបាយថ្ងៃម្នាក់ៗចេញទៅ រកអីញាំអស់ហើយសូម្បីតែ ខារី ។ ជុងហ្គុក នៅតែម្នាក់ឯងនៅពេលដែល ថេហ្យុង មកដល់ក៏មាន មនុស្សស្រីម្នាក់យួរថង់អាហារចូលទៅលឿនស្លេវ កាត់មុខរបស់គេ ។
" ជុងហ្គុក... " ស្រីរូបស្រស់សម្លេងស្រួយស្រេះស្រែកហៅឈ្មោះប្តីគេ ។
" យូរ៉ា "
" នឹកលោកខ្លាំងណាស់ " នាងដើរទៅអោបដៃរបស់នាយ រួចបន្ត ។
" ខ្ញុំទៅលេងនៅសេអ៊ូលជាងមួយខែទើបនិងមកវិញ នឹកលោកមែនទែន "
" លែងខ្ញុំសិន "
" ហេម... " នាយតូចដើរចូលមក ។
" ថេហ៍! "
" អ្នកណាហ្នឹង? "
" ឯងនិងហើយជាអ្នកណា? "
" អរ...ខ្ញុំជាភរិយារបស់ ជុងហ្គុក " ព្រោះចាំបាន ជុងស៊ុក ប្រាប់ថា ជុងហ្គុក មានស្រីមករកដល់កន្លែង អីបែបនេះ ។
" ជុងហ្គុក ពិតទេ? "
" ពិត! ថេហ្យុង ជាភរិយាខ្ញុំ ជួយលែងដៃផង "
" ប្រុសនិង? " នាងមិនលែងដៃ ជុងហ្គុក នោះទេ ។
" ប្រុសហើយថី? ប្រុសស្អាតគេយកប្រុសអញ្ចឹងហើយ "
" ស្អាតមែនហើយ តែយើងស្អាតជាង "
" បើនាងស្អាតជាងខ្ញុំគេយកនាងហើយ យកខ្ញុំធ្វើអី?"
" អា... "
" ចេញទៅណាទៅៗ ខ្ញុំត្រូវការអោយស្វាមីខ្ញុំញាំ បាយ អានេះស្អី? បាយទិញពីផ្សារ? គាត់មិនញាំទេ យកទៅវិញទៅ "
" ផ្ញើរទុកសិនចុះ " នាងរហ័សដើរទៅវិញ យ៉ាងលឿន ថេហ្យុង តាមសម្លក់ទាល់តែផុតពីភ្នែក ។
" ស្រីតាមដលើកន្លែង "
" ស្រីតាម មិនមែនហៅស្រីមកឯណា? "
" ញាំបាយទៅ "
" អូនញាំជាមួយគ្នាទេ? "
" ញាំ " ថេហ្យុង រៀបចំអាហារញាំជាមួយ ជុងហ្គុក ។ នៅមានរឿងដែលគេចង់និយាយគឺរឿងធ្វើការនៅ ទីនេះដែរ គេមិនចង់រៀបការដើម្បីដេកសុីនោះទេ តែគេមិនហ៊ាននិយាយ ។
" អឺ...លោក គឺ... "
" យ៉ាងម៉េច? "
" អត់មានអីទេ "
" មានអីក៏និយាយមក "
" ចាំទៅនិយាយនៅផ្ទះ "
" ក៏បាន តែអូនជិះអីមក? "
" ជិះឡានមក "
" អរ... "
     ក្រោយញាំហើយ ថេហ្យុង ក៏មកវិញ ។
ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមកនេះ ថេហ្យុង ឧស្សាហ៍ចេញ ក្រៅណាស់ ហើយមនុស្សប្រុសម្នាក់ដែលជា សង្សាររបស់ អុីនជូ ក៏ចូលចិត្តមករកទៀត ជុងហ្គុក ខឹងប្រចណ្ឌណាស់តែមិនហ៊ាននិយាយ ។ ថេហ្យុង ចេញក្រៅព្រោះជួយមិត្តរបស់គេនាងជិតរៀបការ ហើយ ដែលមុនគេរៀបការនាងក៏បានជួយគេដែរ អីបែបនិង ។ ខារី វិញចូលចិត្តស្និតស្នាលនិង ជុងហ្គុក មិនឈប់ ថេហ្យុង ទៅរកថ្ងៃណាក៏ឃើញនៅជាមួយ នាងវាគួរអោយខឹងណាស់បើដូច ជីមីន និយាយនោះ រៀបការបានមួយអាទិត្យប្តីប្រពន្ធលែងមើលមុខគ្នា ទៅហើយ អញ្ចឹងមានតែប៉ាម៉ាក់ជួយទៀត?
      ថ្ងៃនេះពួកគេទៅញាំបាយផ្ទះ ថេហ្យុង ប៉ាម៉ាក់ ជុងហ្គុក ជូន ជុងស៊ុក ទៅពេទ្យសម្រាកទីនោះបីបួន ថ្ងៃទើបមកវិញ អញ្ចឹងពួកគេនៅតែពីរនាក់ទេ ។ ក្រោយមកពីផ្ទះ ថេហ្យុង វិញពួកគេអត់និយាយរកគ្នាអត់បានគេងអោបគ្នាប៉ុន្មានថ្ងៃហើយ តឹងទ្រូងណាស់ តើគួរចាប់ផ្តើមបែបណា? តាមផ្លូវដើរមកវិញ ថេហ្យុង រអ៊ូថាក្តៅក្នុងម្នាក់ឯងទម្រាំមកដល់ផ្ទះវិញ ឡើងទៅងូតទឹកតែម្តង ។ តែហេតុអីងូតទឹកទៅកាន់តែក្តៅ? នាយតូចចេញពីបន្ទប់ទឹកវិញ ក្រឡេកទៅចំ ជុងហ្គុក មុខឡើងក្រហមដូចមនុស្សស្រវឹង ប្រលេះលេវអាវចំហរទាំងដែលម៉ាសុីនត្រជាក់បើកឡើងត្រជាក់ខ្លាំង តើនាយកើតអីដែរ?
" ជុងហ្គុក... លោក... "
" ថេហ៍... បងពេលនេះ...បងមិនដឹងកើតអីទេតែបង ត្រូវការអូនណា ថេហ៍ អឹម... " និយាយមិនទាន់ចប់ ផងក៏ត្រូវ ថេហ្យុង ចាប់បឺតមាត់នាយមុនទៅហើយ ។ តើគេកើតអី? លេបថ្នាំហើយមិចក៏មានអារម្មណ៍ បែបនេះដែរ?
      ជុងហ្គុកថើបផ្តោះផ្តងរុលអណ្តាតប្រឡែងគ្នា ទៅវិញទៅមក ដៃនាយស្រាយចំណងអាវឃ្លុំរបស់ ថេហ្យុង ចេញទាញវាទម្លាក់ចុះ នាយថើបប្រដេញ មកលើថ្ពាល់ចុះមកកញ្ចឹងករក្លិនក្រអូបបង្កើនចំណង់ នាយកាន់តែខ្លាំង ។ ថេហ្យុង ក៏កំពុងបណ្តោយខ្លួន អោយនាយដែរ ក្នុងខ្លួនគេក្តៅដូចភ្លើង ខួរក្បាល របស់គេប្រាប់ថាចង់ធ្វើវា តើមកអីហេតុអី? បើមិនបានធ្វើវាច្បាស់ជាស្ទះស្លាប់មិនខានទេ ។
ជុងហ្គុក ទាញអាវឃ្មុំពីខ្លួន ថេហ្យុង បោះវាទៅម្ខាង រួចផ្តួលរាងកាយអាក្រាតមួយនេះទៅលើគ្រែ ។
" អូនស្អាតណាស់ ថេហ៍..." ជុងហ្គុក សឹងតែជ្រាល ឈាមនៅពេលឃើញរូបរាងកាយតូចស្រលូន បង្ហាញពេញៗភ្នែកបែបនេះ អ្នកណាទ្រាំបាន?  ជុងហ្គុក ចាប់កន្ទ្រាកអាវខ្លួនឯងចេញរហែកអស់ ពេលនេះនាយមិនខ្វល់ជាមួយខោអាវទេ ។
" លឿនឡើង ជុង... " អ្នកគេងលើគ្រែកំពុងតឿន អ្នកដែរឈរចាត់ការសម្លៀកបំពាក់ខ្លួនឯង នេះហើយ។ ជុងហ្គុក ទាញខោចេញនៅសល់ខោតូច បិទបាំងអាច្រម៉ក់ដែលខឹងចង់ផ្ទុះនោះ នាយឡើងមក ទ្រោមថើបបំបោះអង្អែលប្រពន្ធរបស់ខ្លួនសិន ។
     នាយថើបកញ្ចឹងករពីឆ្វេងទៅស្តាំឆ្លាស់គ្នា ក្លិន សាច់ក្រអូបរបស់គេធ្វើអោយនាយអត់មិនបាននិង ខាំបោះត្រាជាម្ចាស់លើរាងកាយមួយនេះនោះទេ ។
" អឹស... " ថេហ្យុង ស្រែកឡើងពេល ជុងហ្គុក ខាំស្មាររបស់គេ ឆ្មេញរបស់នាយហាក់ដូចជាចង្គោម យ៉ាងអញ្ចឹងប៉ុន្តែវាមិនឈឺណាស់ណាទេ ។ ដៃម្ខាងរបស់ ជុងហ្គុក កំពុងច្របាច់ឈ្លីលើចុងស្រួចរបស់ រាងតូច បបូរមាត់ថើបប្រដេញចុះមកសាច់ករដល់ ស្មារចុះដល់សាច់ទ្រូងពើកៗគួរអោយខ្នាញ់ ។
" អា៎ៗ... " សម្លេងថ្ងូរដោយភាពស្រៀវស្រើបនៅ ពេលអណ្តាតសើមក្រលាស់ក្រឡឹមលើ Cherry របស់គេ ។
" ជុងហ្គុក... " សម្លេងស្រទន់ហៅនាយអោយបញ្ឈប់សកម្មភាពសិន ។ នាយងើបមុខឡើងមើល ប្រពន្ធរបស់ខ្លួន ។
" ហឹម? "
" ឆាប់ឡើង ទ្រាំលែងបានហើយ "
" ត្រៀមណា " ជុងហ្គុក ងើបបញ្ឈរខ្លួនទាញខោតូចចេញបង្ហាញអោយឃើញរបស់ដែលកំពុងខឹងឡើងបែកសរសៃបើទំហំវិញ សុំលេបទឹកមាត់មួយសិន ។ មើលមកនាយសុភាពតែនាយធ្លាប់មានប្រវត្តិដេកជាមួយមនុស្សស្រីពីនោះកាលនាយទៅសេអ៊ូលដំបូងៗជាមួយ ជុងស៊ុក ។
     ជុងហ្គុក ញ៉ែកជើងទាំងពីររបស់ ថេហ្យុង ចេញពីគ្នាបង្ហាញរន្ធស្នេហ៍តូចចង្អៀតពណ៌ផ្កាឈូកព្រឿងៗ គួរអោយចង់នែបនិត្យប៉ុន្តែពេលនេះគឺទ្រាំលែងបានហើយត្រូវតែដាក់ចូលសិន ។
" បងដាក់ចូលហើយ... "
" អឺ...ឈប់សិន ជុងហ្គុក " ថេហ្យុង ស្ទាក់ស្ទើព្រោះ ខ្លាចនិងទំហំមិនសុីគ្នាសោះ ។
" ទ្រាំណា " ជុងហ្គុក អោនចំកោងខ្នងមកថើបបបូរមាត់ផ្កាឈូករបស់ ថេហ្យុង ថាជាថ្មី ថើបឡើង យូរដល់ ថេហ្យុង ភ្លេចខ្លួននាយក៏ស៊កភាពរឹងមាំរបស់ នាយចូលច្រកតូចនោះ ។
" អឹម... " ព្រោះតែចង់ស្រែកដោយការឈឺចាប់នៅផ្នែកខាងក្រោមតែ ជុងហ្គុក ក្រសោបមុខថើបជាប់មិនលែង ។ អាចថាមិនឈឺណាស់ណាទេព្រោះតែជាតិថ្នាំខ្លាំងដែលកាត់បន្ថយការឈឺចាប់នៅពេលដំបូងរបស់ពួកគេ ។
" ណែនណាស់ "
" ឈឺ... "
" បើឈឺខ្លាំងបងឈប់ "
" បើឈប់ខ្ញុំស្លាប់មិនខានទេ "
" អញ្ចឹងមានតែទ្រាំ បងនិងថ្នម " ជុងហ្គុក ចាប់ចង្កេះ ទប់កម្រើកចង្កេះចេញចូលមួយៗនាយស្ទើតែស្ទះស្លាប់ហើយ ។
" អាស...ហុឹកៗ "
" កុំយំបានទេ? "
" ឈឺ... "
" បើអញ្ចឹងបងឈប់ថ្នមហើយ " ជុងហ្គុក ទ្រាំលែងបានហើយបើថ្នមហើយនៅតែឈឺនោះពេលណាបានស្រួល?
" ជុង...អាសៗ អឹស...មួយៗ "
" បងសុំទោស តែបងទ្រាំមិនបានទេ "
" អាៗ...អាស..." សម្លេងផ្លាស់ប្តូរពីឈឺចាប់មកលាឡំ ជាមួយភាពសុខស្រួលនៅពេលនាយអុកយកៗលឿនមិនសំចៃ ។ សម្លេងថ្ងូរហៅឈ្មោះនៅតែបន្តពីមួយទឹកទៅមួយទឹក ពីមួយក្បាច់ទៅមួយ ក្បាច់រហូតដល់មានអារម្មណ៍ថាអស់ជាតិក្តៅនៅខ្លួន តែតណ្ហា ជុងហ្គុក មិនទាន់អស់ទើបនាយនៅតែបន្ត រហូតដល់ ថេហ្យុង ស្ងាត់មាត់ទើបនាយព្រមឈប់ សឹងតែពាក់កណ្តាលយប់ទៅហើយ ។ មិនថាស្អែក ទៅជាយ៉ាងណាទេតែយប់នេះនាយសុំគេងអោបគេសិនហើយ ។ 🌚🔞

To be continue...