Tutku (+18)

51. bölüm

Okumaya başladığınız tarihi ve saati yazın bakalım...

Berk'e dönüp yüzüne baktım sadece ağzımdan çıkacak kelimelere bakıyordu.

-benim çok uykum var
-tamam sorumu cevapla uyuruz
-cevap vermek istemiyorum şuan
-peki nasıl istersen, ama yüzündeki maskeyle uyuyamassın dimi?
-doğru

Yatakta uzanır şekildeydim, Berk kolunu başımın yanına doğru koyup yüzümdeki soyulabilen maskeyi temizlemeye başladı. Gözlerini gözlerime sabitlemesi beni etkiliyordu ama ben şimdi bu adama nasıl bağıracaktım ki?

Yüzümdeki maskeyi temizleyip anlımdan öptü, gözümü kapatıp derin bir nefes aldım.

-şimdi uyuyabilirsin

Yatakta kıvrılıp yattım. Banyo'ya gidip yüzündeki maskesini çıkartıp yanıma geldi,  arkama geçip sarıldı. Sarılması beni rahatlatıyordu aslında sanki onca şey hiç yaşanmamış gibi hissediyordum.

-sarılsam canın yanar mı?
-hayır

Arkamdan daha da sarıldı, eskisi gibi kendimi güvende hissettim bu sefer, bir yandan canım acıyor ama ben hayla onunlaydım. Hani birisine el uzatırsanız ama hep o eli geri çevirir ama siz ona el uzatmaya devam edersiniz aynı öyle bir şeydi, Biliyorum Berk'in hayatı herkes gibi sakin bir hayat olmicakti ve ben bunu bile bile onunlaydım.

Yatakta Berk'e dönüp ona baktım, oda bana bakmaya devam etti. Elimi yüzüne koydum. O özlediğim tenine dokundum. Kalbim attı yine o an, korkuyordum ona karşı bir daha eskisi gibi olmazsam diye ama kalbim her zamanki gibi atıyordu.

Yanağını okşadım. Elim kirli sakallarına gitti, özlemiştim.

-özür dilerim seni üzdüğüm için beni affedebilcek misin?
-konuşmak istemiyorum

Tekrardan arkamı döndüm gözümden yaş aktı, onu bu kadar kolay affedemezdim eğer affedersem kendime olan sinirim artardı. Elimle gözyaşımı sildim.

-beklerim ben
-neyi
-beni affettiğin günü
-çok beklersin o zaman
-beklerim ben sen yeterki affet

Belimdeki elini ittirdim, yine sinirlenmiştim ona benim yaşadığım onca şeye rağmen davrandığı şekil bana sanki sesini yükseltmişte bende ona küsmüştüm, aynı bu şekilde gibi davranıyordu. Tekrardan sinirlenmemek için gözlerimi yumdum.

Berk'in ağzından

Yataktan kalkıp hamra'nın üstünü örttüm. Diğer odaya gidip Cenk'i aradım.

Cenk aranıyor...

-efendim abi
-nerdesin
-depodayız abi
-tamam o it herife ben gelene kadar iyi bakın kendi ellerimle öldürücem onu
-tamam abi sen merak etme

Telefonu kapatıp kendimi koltuğa attım, uzun zamandır depoya gitmemiştim, daha doğrusu hamra hayatıma girdiğinden beri uğraşmıyordum. Biliyorum hamra şuan çok sinirli bana karşı ama elimden gelenin hepsini yapıcam onu kaybetmem gibi bir durum söz konusu dahi olamaz . Hamra'ya rahatsızlık vermemek için koltukta yattım.

~~~

Hamra'nın ağzından

Gözlerimi yanımdaki boşlukla açtım. Berk'e baktım ama etrafta gözükmüyordu, ayağa kalktım. Sırtım daha iyiydi düne göre tabi ki bileğimde, gözüm direk koltuğa çarptı. Berk dün koltukta mı uyumuştu?

-sen dün koltukta mı uyudun?
-evet
-neden
-rahat uyuman için
-peki

Başımı diğer tarafa döndürdüğümde gözlerime inanmadığım için gözlerimi kapatıp tekrardan açtım. Berk'in bu kadar marifeti vardıda ben mi bilmiyordum.