Multi: Leyla
Bölüm şarkısı: Sena Şener- Ölsem
●
Aras'ın yürümesiyle, tuttuğu kolum yüzünden ben de yürümek zorunda kalmıştım. Kızın tam önünde durduk. Çizdiği erkek suretine o kadar dalmıştı ki bizi fark etmemişti bile. Ya da bizi kale almıyordu.
Tahminimce yirmili yaşının başlarındaydı. Beyaz teni, ay gibi parlıyordu. Kimdi bu kız, Aras beni niye buraya getirmişti?
Bizi takmadan işine devam ederken, Onu Aras'ın sesi böldü.
" Ben geldim. Hoş geldin demek yok mu?" sesinde yalancı bir sitem vardı.
Kızın duraksayan elleri aşağı inerken fırçadan bir damla boya yeri buldu, bakışları beni teğet geçip Aras'ı buldu. İfadesiz yüzünde tek bir mimik oynamadı. Gördüğüm yeşil gözleri ne kadar Aras'ın gözlerine benzemese de Aras ile olan benzerlikleri, bana kardeşi olduklarını sezdirmişti.
Soluduğum gergin havayı Aras'ın hareketi bir nebzede olsa da dağıttı.
Kızın elindeki boya fırçasını umursamadan ,kıza sıkıca sarıldı ve başına küçük bir buse kondurdu. " Bana kızmakta çok haklısın ama seni çok özledim. Neden bana olan kızgınlığını erteleyip hasret gidermiyoruz."
Uzun süre ayrı kalmışlar gibi konuşuyordu.
Kız kendini Aras'ın kollarından geri çekip başını salladı belli belirsiz. Aras'ın bu harekete içten gülüşü beni afallatmıştı. " Yine aynı şeyi çizmişsin. Bıkmadın mı?" dedi Aras bakışlarını portreye çevirirken. Sesinden anladığım kadarıyla O kesinlikle bu durumdan bıkmıştı.
Bakışlarım yarısı çizilmiş portreye kaydı. Çok yetenekli olmalıydı. Yarım olmasına rağmen mükemmel bir çalışmaydı.
Aras'ın hala bizi tanıştırmadığını fark etmemle yalandan genzimi temizledim. Bakışların bana dönmesiyle şirince gülümsedim.
"Merhaba."
Bana cevap vermeden bakışları Aras'ı buldu.
" Arkadaşım. Seninle çok tanışmak istedi." Bundan benim neden haberim yok?
"Nesli gelsene. Leyla'yla tanış." Derken kolunu bana uzatmıştı. Kız kardeşiydi. Tahminim doğru çıkmıştı.
İki adımlık mesafeyi kapatıp Leyla'nın karşısına geçtim. Ve tekrar " Merhaba." Dedim elimi uzatarak. Önce uzattığım elime sonra da bana baktı ifadesiz suratıyla. Dudaklarımı büzüp elimi geri çektim.
" Tanıştığıma çok sevindim Leyla." Dedim tekrar gülümseyerek.
Bu kız neden hiç konuşmuyor!
" Çok yeteneklisin." Dedim tekrar konuşmaya çalışarak, hayranlıkla bakışlarımı çizimine çıkardım.
Yine herhangi bir tepki almamamla Aras'a baktım. Merakla ikimize bakıyordu.
Leyla oturduğu tabureden kalkıp odanın sağındaki masaya yürüdü. Eline aldığı defterden boş bir sayfa açtıktan sonra kalemlikten bir kalem alıp yazdı. Ne kadar tuhaf bir kızdı.
Kısa süre sonra bir şeyler karaladığı kağıdı defterden yırttı ve gelip Aras'a verdi. Merakla Onu izlerken hareketleri beni kuşkulandırıyordu.
Kağıtta yazılanı okuyan Aras'a baktım. " Sevgilin mi?" gözlerim şaşkınlıkla büyüdü.
Şaşkınlığım bizi sevgili sanmasında değildi. Asıl şaşkınlığım Leyla'nın konuşamamasındandı!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARMAKLIK (Askıya Alındı)
Ficção Geral"Hatırlıyor musun , bana aşk nedir diye sormuştun? O zamanlar bilmiyordum. Şimdi çok iyi biliyorum. Aşk sensin. " deyip gülümsedi ve yaklaşıp yanağımdan , alnımdan , dudağımdan tek tek öptü. "Benim aşkım" diye fısıldadı kulağıma. Neydi bu içimde...
