PARMAKLIK (Askıya Alındı)

3-Çılgınca Bir Şey

Multimedia: Merve Güven 

Bölüm şarkısı: Demet Akalın- Aşk

●

Gözlerimi saatlerdir , yaptığım gibi tekrar Aras'a diktim. Koyu kahve saçlarını dağınık bırakmıştı. Üzerinde lacivert bir kazak ve bacaklarını saran siyah bir pantolon giymişti. Gözlerimi kısarak boyunu süzdüm , 1.80 civarı olmalıydı. Bu arsızın hala doktor olduğuna inanasım gelmiyordu. Fakat inanmak istemesem de işini özenle yapıyordu. Aşıyı yapmadan önce çocuklarla konuşmuş korkularını söküp almıştı.

Kafayı yiyeceğim bu tipten olsa olsa sokak serserisi olurdu.

"Evet prenses hanım sıra sizde." Dedi gülümseyerek yanımda korkuyla oturan Bilge'ye.

Bilge korkuyla belime sarıldı küçük elleriyle." Ben olmak istemiyorum."

Elini tutup önüne eğildim." Bebeğim olman gerekiyor , bu seni hastalıktan koruyacak."

" Aynen öyle hem senin cesaretli öğretmenin de aşı olacak." Dedi Aras.

Ne! Konu nerden bana geldi.

Hırsla Aras'a baktım. Omuz silkti. " Değil mi öğretmen hanım?" dedi pişkince.

İyi de ben iğneden korkardım. Allah'ım sana geliyorum.

"Gerçekten siz de olacak mısınız öğretmenim?" dedi Bilge , büyük bir şaşkınlıkla.

Derin bir nefes aldım. Korkunun ecele faydası yok. Öğretmenlik fedakarlık ister Nesli!

Başımı salladım." Evet güzelim ben de olacağım. Senden ricam elimi tutar mısın?" Çünkü buna gerçekten ihtiyacım olacak.

Bilge hevesle başını salladı.

" O halde önce öğretmen hanımı sonra da prenses hanımı alıyoruz." Dedi Aras.

"Bence önce Bilge'yi alalım." Dedim bir ihtimal kurtulma umuduyla.

Korkak olmaktan nefret ediyorum!

"Olmaz!" Gözlerimi devirdim.

Daha fazla uzatmayarak gidip Aras'ın yanındaki sandalyeye oturdum. Halime bakıp güldü. Çünkü şu an derin nefesler alıp veriyordum.

Sandalyesini yanıma biraz daha yakınlaştırdı. Kolumu sıyırıp elindeki lastikle sıktı. Başını bana yaklaştırıp konuştu.

" Korkma acımayacak. Kasma kendini."

"Korkmuyorum!" Güldü.

"Belli."

" Aslında haklısın korkuyorum ama iğneden değil , beni felç bırakmandan korkuyorum!" dedim kıstığım gözlerimle.

" Beni kışkırtma bilerek acıtırım." Dedi koluma pamuktaki sıvıyı sürerken.

Gözlerim şaşkınlıkla büyüdü. " Beklerim senden!"

"Benimle konuşman hoşuma gitse de bunun yerine gözlerini kapatmaya ne dersin!"

Gözlerimi hızla sımsıkı kapattım. Koluma sivri bir şeyin değmesiyle nefes almayı bıraktım. Fakat iğne beklediğim gibi kolumu delmemişti.

" Gözlerini açabilirsin bitti."

Gözlerimi hızla açtım. Nasıl biter yapmamıştı ki.

"Yapmadın" dedim anlamayan gözlerle.

Güldü." Elimin bu kadar hafif olduğunu bilmiyordum doğrusu."

Gözlerimi kıstım. Kendince benimle oynuyordu. Sandalyeden kalkacakken kolumu tuttu.