14. BÖLÜM

8.7K 426 4.2K
                                    


Selam!

Bölümü oyladıysanız başlayabilirsiniz')

Keyifli okumalar! 🌵

Uzuvlarımın sızladığını hissediyordum. Halsizlik tüm bedenimde kol gezinirken göz kapaklarımı titreştirerek araladım ve sıcacık olan yatağıma biraz daha sokuldum.

Başımı hafif bir açıyla yan tarafıma döndürdüm. Yüzüme vuran gün ışığı beni rahatsız ettiğinde homurdanarak gözlerimi kıstım. Hava aydınlanmıştı. Bir an önce kalkıp kahvaltıyı hazırlamalıydım.

Ayrıca bugün işlerimi erken bitirebilirsem kuaför'e gitmeyi düşünüyordum. Omuzlarımdan aşağıya dökülen saçlarımın uçlarını avucuma aldığımda bana tıpkı çalı süpürgesini anımsattıklarını fark ettim.

Bakıma ihtiyaçları vardı. Kırıklarını aldırmaya aynı zamanda boyunu da kısaltamaya en sonunda karar verebilmiştim.

Hayal meyal hatırlıyordum. Bir keresinde annem şöyle demişti; Bir insanın ruhu saç tellerinin arasında gizlidir.

O zamanlar henüz küçük bir kızdım. Bu söz çok hoşuma gitmişti. Hatta o gün bugündür saçlarıma makas ucu bile değdirmemiştim. Ama şimdi büyüdüm. O cümledeki derinliği artık daha net anlayabiliyorum.

Artık ruhum saçlarıma ağır geliyor anne, onlara kıymaktan başka çarem kalmadı.

Uzun uzun gerindikten sonra avucumu ağzıma kapatıp hafifçe esnedim. Yorganın ucunu tutup üzerimden sıyırdım ve oturma pozisyonuna geldim.

Sargılı ayağıma çatıkça baktım. Sakar bir insan olduğumu biliyordum fakat tüm uğursuzlukların da inatla gelip sürekli beni bulması sinirlerimi bozuyordu. Belki de daha dikkatli olmam gerekirdi.

Göğsümü kabartan bir nefesi ciğerlerime çektim. Ayak parmaklarımı oynatmaya çalıştığımda herhangi bir acı hissetmedim. Buna dayanaraktan ellerimle yataktan destek alıp önce sağlam olan ayağımı yere bastım.

Ardından diğer ayağımı da halıya basıp parmak uçlarında durdum.

Ağrısı düne göre biraz daha dinmişti. Ama yine de çok zorlamak istemeyip seke seke lavabonun yolunu tuttum.

Elimi yüzümü yıkadığımda içim soğuk sudan dolayı ürperdi. Havluyu hızlıca alıp kurulandım ve üzerimi değiştirmek için odama geri döndüm.

Pijamalarımı yatağa oturup çıkarttım. Bol yünlü bir kazağı başımdan geçirdiğimde saçlarım sürtünmenin etkisiyle elektriklendi. Altıma da gri bir pantalon giydiğimde komodinin üzerindeki telefonumun alarmı çaldı.

Bu bir ilkti sanırım. Kendimle gurur duymam gerekirdi bence. Normalde hiçbir zaman alarm saatimden önce uyanamazdım.

Telefonu elime aldım ve alarmı kapatıp pantalonumun arka cebine tıkıştırdım. Yavaşça ayaklandığımda aksak adımlarla mutfağa doğru ilerledim.

Henüz ne Emir ne de kardeşi uyanmamıştı. Bu iyiydi çünkü kahvaltıyı hazırlamaya zamanım var demekti.

Mutfaktaki cam kırıkları temizlenmişti. Kan izleri de silinmişti. Emir yapmış olmalıydı. Çocuğa gece gece iş çıkarmıştım.

Vakit kaybetmemek adına ocağa hemen çay suyu koyup buzdolabından peynir, zeytin... çıkardım.

Kısa bir sürede kahvaltı sofrasını hazırladığımda kaynayan çay suyunu demleyip onu da masaya koydum.

KALBİN ESARETİ +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin