9. BÖLÜM

8.1K 609 7.7K
                                    

Şükür kavuşturana...

Ve herkese merhaba, umarım hepiniz iyisinizdir.

Baktım bölümü bitirdim hiç bekletmeye gerek yok deyip hemen attım, lütfen siz de bol bol yorum yapın. Bu defa yorum rekorumuzu kırmanızı istiyorum.

Bir değişiklik yapıp oyları şimdi verelim mi? Yıldıza basmayı unutmayın lütfen bölüm hızlarını önemli derece de etkiliyor.

Buraya bir galp bırakır mısınız benim için?♥️

Bölüm şarkıları

•Lp ~ Lost on you

•Mabel Matiz ~ Öyle kolaysa

•Fikri Karayel ~ Yol

Bu bölümü; DilanKaya773, zeynepkuter77, haydiyallahbaby, kardelen137524, busesa11, N_il_A_y, sugarrboss, silafroni, bookworm7121, iremyldirim, BerraksuArslan0, geceyi_cok_seviyorum, kartanesi103, yorumcujonghyun, yoon_oh_2012ithaf ediyorum.

Ve tüm okuyularıma...

Bu arada ithaf bölümünü kaldırmayacağım, eğer oraya yazarsanız hepinizi sırayla bir bölüme ithaf ediyorum.

Keyifli okumalar.🍂

İnsan hiç ummadığı bir zaman da kalbinin kapılarını açar ve içeriye ansızın sızan kişi yüreğinde kendine yer edinirdi. Lakin o kalbin anahtarını da bir kuyunun içine atmayı unutmaz kendini oraya ömür boyu hapsederdi.

Çıkmak istese çıkamaz.

Kaçmak istese kaçamaz.

O yüreğe sığındığı vakit geri dönüşü olmayan bir yola adım atmış olurdu. Tıpkı onun gibi...

Sessizlik aynı bir hastalık gibi arabanın içine yayılmış aramıza kalın bir duvar örmüştü. Ne benim o duvarı tırmanacak kadar gücüm vardı, ne de onun o duvarı yıkacak kadar gücü.

Susuyordu. Susuyordum. Belki de konuşsak her şey daha farklı olacaktı. Huzursuzca bir iç çekerek gözlerimi yeniden yola mıhladım.

Kollarımı birbirine dolayıp yumruk haline getirdiğim ellerimi koltuk altlarıma saklarken bir taraftan da gelip geçen insanları izliyordum. Arabanın içi yeterince sıcaktı fakat dışarıya bakınca bile içim ürperiyordu âdeta.

Hava kararmaya başlamıştı. Hafiften yağmur çiseliyordu. Küçük, ince yağmur damlaları ön cama her çarptığında sanki aramızdaki bu dipsiz sessizliğin dilini kırmak istiyor gibi bir mesaj vermeye çalışıyordu bize.

Trafik bu saatlerde çok yoğun olmuştu. İlerleyemeyen arabalar canımı sıkarken sessiz bir 'of' çekip kafamı cama yasladım ve trafik işaretinin bir an önce yeşil olup yanmasını bekledim.

En nihayetinde trafik biraz durulduğunda araba eski normal hızına geri dönebilmişti. Emniyet kemerimden ötürü daralmaya başlamış ve hafiften terlediğimi hissetmiştim.

KALBİN ESARETİ +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin