ATARLIM

4. Bölüm

Hikayemin kapağını yapan kişiye çok çok teşekkür ederim. Bu bölümü de ona ithaf ettim. 

       👉YENİ BÖLÜM👈

Gözlerimi açmaya çalışıyordum. Ne olmuştu bana anlamadım. Gözlerimi yavaşça açtım.İlkten bulanık görünüyordu her şey. Biraz daha gözlerimi kırptıktan sonra görüntü netleşti. 

Hatırladığım kadarıyla en son kapının önündeydim. Kapıyı açmıştım ve kerem karşımdaydı. Yine saydırıyordum ona ve birden gözlerimin önüne bir perde indi ve gerisini karanlık. 

Şu an odamdayım da evet kendi odamdayım ama  ben buraya nasıl?..  Tabi ya kerem. Beni buraya tasıdıysaa o nerdeki.

Yerimde kıpırdanmaya başladım. İlk önce doğruldum ama sonradan ayaklarımı yataktan aşağıya sarkıttım. Yataktan destek alarak ayağa kalktım. Hafiften başım döndü ama geçti. Yavaş yavaş kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtım. Adım atarak odadan çıktım. Salona doğru ilerledim. Ses geliyordu. ilk önce korkmadım değil ama kerem geldi aklıma. Kerem görüş alanıma girdi evet tahminim doğru çıktı. O kişi keremdi.

Ona doğru ilerleyerek hafifden öksürdüm beni fark etmesi için. Bana döndü baktı eliyle bir i yaptı. Yani bir dakika dur diyordu. Tekrar telefona döndü bir şeyler konuştu ve kapattı. Tekrar bana döndü ve yaklaşmaya başladı. Ahh hayır ya bana yaklaşmıyormuş bende istemiyordum yani bana yaklaşmasını tabikide istemiyordum. Koltuğa oturdu.

Eliyle otur isareti yaptı bana.Bu yine konuşmama kararı aldı herhalde. Şuna bak yaa gıcık. Oturdum bende koltuğa. Oturduktan sonra tekrar ona bakmaya başladım. Bana bakıyordu. Bakacağına iki kelime etsene be gıcık.

En önemliside benim şimdi ona teşekkür edecek olmamdı. Aslında kolay teşekkür ederim ve özür dilerim ama konu keremse  bilemicem orasını ama kim olursa olsun umursamadan teşekkürümü edecektim. Çünkü ben buyum.

Hafif öksürerek

Zaten bana bakıyordu. Ay iyice gerildim. Derin bir nefes aldım ve

" Teşekkür ederim." dedim.

Kafa salladı olumlu şekilde.

Bir konuşsana ya dilini mi yuttun be Adam?

"Dilini mi yuttun? " dedim yorgun ama bir o kadar da sinirli bir şekilde.

Yine konuşmuyor ayyy çıldıracağım şimdi.

Sinirden ayaklarımı sallamaya başladım. Şu an nasıl bakıyordum ona bilemem ama kötü kötü baktığıma emindim.Bir süre böyle sallamaya devam ettim. Birden sırıtmaya başladı. Ben daha da sinir olmaya başladım uyuza. Kalkıp dalacağım şimdi sana kendimi zor tutuyorum. O sinirle ayağımı daha hızlı sallamaya başladım Üstüne bir de tırnaklarımı sömürmeye başladım.

" Yeter " dedi tok bir sesle.

" Senin dilindemi vardı konuştun" bunu alayla birde sinirle demiştim.

" Şu an şöyle bakmayı kes" dedi. Nasıl bakıyordum ki.

" Ne?" dedim. Birden kahkaha atmaya başladı.

Çok güzel gülüyor ama yaa. Şey neyse bak güzel gülmesi bir yana ama sinirimi çok kötü zıplattın üşenmesem kalkıp döveceğim seni ama dua et üşeniyorum. Yoksa hastanelik olmuştun. ( he zeynep he bizde yedik eminiz ki üşeniyorsun birde hastanelik edecektin değil mi? buna biz sadece güleriz😂😂)

" Gülme!" diyerek bağırdım.

Birazdaha güldü ve kendini toparladı.

" Gülmeye devam edersem ne olacak?" diye sordu.

Cevap vermedim.

Konuyu değiştirmek amaçlı"Ne olmuş bana? Niye bayılmışım?" deyiverdim. İçimden sırıttım artık o nasıl oluyorsa. O da sırıttı ve

Ciddi bir hale geldi ve" hamileymişsin" dedi.

" Neyy"diye cırladım. Gözlerimi de pörtletmeyi ial etmedim.

"Kim ben miğğ? Ben ben olan ben. Nasıl yaa Ben kimseyle sevgili olmayan ben hamile! Nasıl ya?" saçmaladım resmen. Ama nasıl ya

Kahkaha attı tekrar.

" Sen ne acayip bir kızsın ya hemende inandın. safım ya " dedi ve güldü.

" Ne?" dedim anlamayarak. Bir dakikaa bir dakika. Kaşlarım kendiliğinden havaya kalktı ve

" Seni varya. Sen nasıl bir insansın ya?" ayağa kalkmıştım bunları söylerken. Başım dönmüştü. Kafamı tutuyordum ki hemen tuttu beni ve koltuğa oturttu.

" Niye kandırıyorsun beni ya" dedim sessizce.

" Sende o kadar saf olmasan" dedi. Hem de gülerek dedi.

" Gıcıksın gıcık" diye tısladım. 

   👉BÖLÜM SONU👈

Bölüm ile olan görüşlerinizi bekliyorum.