ATARLIM

6.Bölüm.

   

       👉YENİ BÖLÜM👈

Hani bazı anlar vardırya çok nadir karşılaşırsın işte o da geldi beni buldu. Karnımda bir şeyler oluyor ama ne olduğunu anlayamıyordum. Bu güne dek kimseyle öpüşmeyen ben hatta öpüşmeyi bırak sevgili bile olmadım. Onuda geçtim. Hiç bir erkekle samimi bile olmadım... Her zaman itildim, dışlandım...Küçükken hep benimle dalga geçerlerdi.. Arkadaşlarım yanımda ailesini anlatırdı. Hep yarım bir gülümsemeyle dinlerdim. Kızlar babalarına düşkündür.  Ama ben... Küçükken mahalledeki kızlar babalarıyla yaptıkları aktiviteleri anlatırdı. Sadece dinlerdim. Annem ne kadar çabalasada babamın yokluğunu hissettirmemeye çalışsada hep bir yarımdım ben. Annem öldükten sonra ise artık sokulacak derdimi anlatacak kimsem kalmadı. Yalnızdım artık...

Keremi ittirmeye çalıştım fakat pek te başarılı olamadım. Yavaşça kendi isteğiyle geri çekildi ve hiç bir şey olmamış gibi baktı bana. Ben bakamadım ona o ayrı bir mesele ama baktığını hissettim bakmadığım halde. Nasıl bakabilirdim ki? Yanaklarımın kıpkırmızı olduğuna eminim. Vücudum zangır zangır titriyordu.Genellikle heyecanlandığım zaman olurdu. Ama böyle yapması yanlıştı hemde çok büyük yanlıştı.Yapmaması gerekiyordu. 

Zorla yutkundum. Bir şeyler yapmam gerekiyordu ama cesaretim tamamıyla uçup gitmişti.Derin bir nefes aldım. Ağzımı açtım bir şeyler söyleyecektim ki ayağa kalktı. Göz göze geldiğimiz de hemen bakışlarımı yerdeki halıya çevirdim.

Boğazını temizledi sanırım sırıtmıştı ve " Yarın erkenden şirkete gel. Yine bir sakarlık etme" dedi. Hiç bir şey yaşanmamış gibi nasıl davranıyorsun anlamıyorum. Sana zaten sinir oluyordum şimdi daha çok sinir oldum. Sinirli ve ters bir şekilde ona baktım.

Lafından sonra arkasını döndü gidiyordu ki durdu ve bana döndü. Kaşlarını çattı ve o buz gibi donduran sesiyle "anlaşıldı mı?" diye tısladı.

Kabuğuma çekildim.  Ürkmüştüm. Kim ürkmezdi ki? Öyle delici bakışları var ki o an yer yarılsada içine girsem daha iyiydi. Bakma ya öyle.

Bana biraz daha yaklaşmaya başladı. Bende koltukta ne kadar olursa artık büzüştüm. Bir şey yapmasa iyiydi ya.

Tekrar aynı şekilde tıslayarak" anlaşıldı mı?" dedi ama bu sefer biraz daha yüksek sesle söylemişti.

"An anlaşıldı" diye kekeledim.

Zafer kazanmışcasına sırıttı ve "Güzel" dedi. Senden bir kez daha nefret ediyorum piskopqt herif.

"Şimdi de kapıya gelerek yolcu et beni" dedi. Mecbur kalktım. Bir kez daha o soğukluğuyla üşümeye gönlüm el vermezdi.

Ayaklandım ve onu görmezlikten gelerek kapıya dogru adım attığım da kolumdan tutarak " beni görmemezlikten de bir daha gelme" diye uyardı.Yüzümü ona dönerek artık nasıl baktıysam dudaklarını dişliyordu gülmemek için. Ama bu haksızlık burada ciddi bir şekilde bakıyorum! Yalnız o gamze..neyse ne ya of banane.