ATARLIM

2.BÖLÜM

    

      YENİ BÖLÜM

Sabahın erken saatlerinde uyandım. Saat daha erken olduğundan kafamı dağıtmak amacıyla sahile koşmak için gitmeye karar verdim. Eşofmanımı ve hırkamı giyerek evden çıktım ve kapıyı kilitledim.

Günün bu saatlerini çok seviyorum kalabalık olmuyor ve sessiz sakin oluyor. Yavaştan tempo tutmaya başladım. Bir an neye uğradığımı şaşırdım. Sanki yoldan geçen bir arabadan o adamı gördüm. Yok ya iyice saçmalamaya başladım. Bilinç altıma yerleştirdim diye şey oldu. Evet evet bilinç altım kesinlikle. Tekrar yürümeye başladım.

Artık geriye dönmem gerekiyordu. Geriye dönerek yavaştan koşmaya başladım. Hem koşuyordum hemde denizi izliyordum. Çok güzeldi. Annemden sonra huzur veren tek şeydi hayatımda. Tam düşüncelere daldım ki olan oldu. Zaten bende şans olsa şaşardım. Offf popom çok acıyor ya. 

Şimdi siz merak ettiniz ne oldu diye. Koşuyordum ya sert bir şeye çarparak yeri boyladım. Popom çok fena ağrıyo. Bana çarpan kişiye bakmadan hem ona saydırıyordum hemde yerden kalkmaya çalışyordum.

" dikkat etsene bee ne yaptığını sanıyorsun sen..."

Laflarıma devam edecektim ki bana çarpan kişi bana elini uzattı. Vay bayağa büyük eli varmış. Birde erkek eli yaktım çıranı şimdi senin. Onun yardımıyla ayağa kalktım. Kendimi gaza getirdim ve tam saydırıcaktım ona ki yüzüne bakmamla geriye adım atmam bir oldu. Oha yuh yani çarpa çarpa kime çarptım ben ya bende şans yok ya off. Yalnız çok fena bakıyor bana. 

" Dikkatli olsan diyorum" Dedim bilmişçe ama bunu neden dediğimi bende bilmiyorum. Salaklık bende hangi mantığa dayanarak dedim bunu anlamıyorum. Off çok fena bakıyor bana. Gözlere bak ya bir kaşık suda bogacak beni. En iyisi kaçayım ben buradan. Tam yanından geciyordum ki kolumdan tuttu. Gözlerimin içine baktı. Ben korkudan titremeye başladım. 

" bıraksana" diye cırladım. Bugün ne oldu bana bilmiyorum ama bayağa cesaretli davranıyorum.

O ise sert sert baktı gözlerime ve bıraktı kolumu . Bu niye hiç konuşmuyor acaba? Konuşamıyor mu diye düşünürken

"konuşabiliyorum "

Oha yuh ben onu içimden demedim mi? Yok ya ben onu içimden dedim. Evet evet içimden dedim. Ama içimden dediysem nereden bildi ki?

Son bir bakış attım ona ama halen daha sert bakıyordu. Bende eve dogru yürümeye başladım. Depar attım desek daha mantıklı. Hızlı hızlı kapıyı açtım ve içeriye girdim. Yalnız yakışıklıy dı. şiii sessiz olun aramızda kalsın. Ama beni ilgilendirmez yok ya vazgeçtim hiç de yakışıklı degil.Ben daha yakışıklıyım. Yuh zeynep en sonunda kafayı da yedin.

Duş almam gerekiyordu. Banyoya gittim kıyafetlerimi çıkardım ve banyo etmeye başladım. Hep onun gözleri gözlerimin önüne geliyordu. Bakışları zaten hiç çıkmıyordu aklımdan. Duş aldıktan sonra bornozumu giydim. Saçlarımı kurutma makinesiyle kuruladım ve giysi dolabımın önüne geçtim. 

Of ya ben çok kararsızım acaba nasıl bir şey giysem. O olmaz hayır o da olmaz o hiç giyilmez. Off ya ben ne giyeceğim şimdi ya. En iyisi dar paça ile bir kazak giyeyim nasılsa gittiğim şirket almayacak beni işe. Kıyafetleri yatağımın üzerine koydum ve yavaştan giyinmeye başladım. Saçlarımıda topuz yaptım. Beremide kafama geçirdim oh mis. Annem örmüştü bu bereyi bana. Canım annem. Neyse yine başlamadan en iyisi bu evden çıkmak.

Gazetede gördüğüm ilana bakarak şirketin adresine baktım... Bir süre sonra şirkete gelmiştim. Sekreter kadının yanına gittim ve

" Ben iş ilanı için gelmiştim" dedim karşımda duran kadına. Dikkatlice üzerimi süzdü. Arkamdan geçen kızların " bu erkek değilmiydi " dediğinide duydum. Yakardım çıranıza ama dua edin iş için geldim eğer işe alınmazsam yaktım sizi.

En sonunda konuştu bu kadın da patronun odasının yerini öğrendim. Patronun odasının yerini öğrendim. Asansöre doğru ilerlemeye başladım. Asansörü bekliyordum. Yanımda biri durdu ama bakmadım erkek olduğunu anladığımdan bakmamıştım. Asansör geldi içeriye girdim ve 12. Kata bastım. Kaçıncı katta olduğuma bakacaktım ki şaşkınlıktan ağzım açık kaldı. Yine o adam ve yine soğuk bir şekilde bana bakıyor. Eyvahhh ne yapacağım ben şimdi ya. Bu beni öldürür ha benden söylemesi.

" Ne bakıyorsun" Hangi cesaretle dedim onu bende bilmiyorum. Onun konuşmasına izin vermeden

" iş için geldiysen ilk ben geldim" 10. kata gelmiştik. Oh rahatladım. Asansörden dışarı adım attım ve patronun odasını bulmak için etrafıma bakındım ve odasını gördüm. Hızlıca kapıyı tıklatıp içeriye daldım. Arkamdan o adamda girdi içeriye.

" Ya ilk ben geldim iş için hadi sen uzaa"  Valla batıyorum gittikçe bu adam beni öldürecek. Ayy bakışlara bak.

Adam bildiğin gitti patronun koltuğuna oturdu. Manyağa bak ya küstah.

" Patron koltuğuna ancak patton oturur bilmiyor musun? " dedim kızarak. Bana ne olduysa ağzımı tutamıyordum.

En sonunda konuştu beyfendi.

" Evet biliyorum" Artiste bak salak.

" Kalksana o zaman" 

" kalkmıyorum" Şuna bak ya

" kalksana patron gelecek birazdan" 

" karşında duruyor ya" dedi bilmişçe.

" hani nerde?" Aynı zamanda etrafa bakınıyordum.

Ama hayır yaa olamaz o kadar da değil. Yok canım. Rüya degil mi bu olanlar evet evet kesin rüya. Cimcikledim kendimi ah hayır rüya degilmiş. Zeynep sen bittin bu sefer. Onu geçtim rezil oldum resmen. Onu da geçtim ne yapacağım şimdi ben.

Bölüm sonu

Yorumlarnızı bekliyorum lütfen üşenmeyin yazın hadii :)