Tunç okulun karanlık koridorlarında geliyordu. Midesi iki nedenden bulanıyor olabilirdi. Ya içkiyi fazla kaçırmıştı ya da onları öpüşürken görmek midesini bozmuşdu. Okul tuvaletine doğru ilerledi. Tuvalete girdi. O hayatında hiç kusmamıştı. Midesi bulanıyordu fakat kusamıyordu. Oturup en baştan kendini düşünmeye başladı. O anda telefonu çaldı. Ezgi arıyordu. Telefonu kapatıp cebine koydu. Kendisinin yakın zaman içinde ölebileceği ihtimalini düşünüyordu. Ölüm nasıl birşey merak ediyordu. Ölünce nereye gidecekti. Yoksa olanlar bir şakamıydı. Bu düşünceler arasında sıkıldı. Dışarı çıktı. Fısıldaşmalar duydu. O tarafa doğru yürüdü. Kişilerin gölgesi çıkınca sınıfa gizlendi. Onları dinliyordu. "Ah! Hadi ama seni çok beğeniyorum biliyorsun."dedi erkek olan kız bu sözünü alaya alarak "Hadi canım resmen sahnede kızla öpüştün. " diye ekledi. O anda o kişinin Melis olduğunu anlayarak gizlice kenardan baktı. Bunlar Mert ve Elif idi.
Parti bitmiş herkes eve dağılıyordu. Tunç aşağıya inmişti. Ezgi hızlı adımlarla sinirli sinirli ona doğru yürüdü. "Iyi misin sen? seni arıyorum kaç saattir."dedi."iyiyim Ezgi abartma!"diye bağırdı. Ezgi üzülmüstü ama belli etmedi. Tunç önemli bir sırrı biliyordu. Bunu kullanmalımıydı. Melis Mert'i arıyordu. Ezgi "istersen evine bırakalım." dedi. Melis saatin geç olduğunu farkederek bunu kabul etti. Arabayı Tunç kullanıyordu. Yanında Ezgi vardı arkada ise Melis vardı.Melis'in telefonu ardı ardına çalıyordu. Melis telefonunu çıkardı ve açtı. "Alo..."diye seslendi karşı tarafa biraz dinledi ve bir çığlık attı
"Mert..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eğer sen yoksan...
RomansAşk denen duyguyu ilk defa yaşayan ve yaşadığı bu duygunun bedelini canıyla ödeyen bir gencin hikayesi...
