Bu sabah erkenden kalkıp seninle buluşmak için hazırlansam.
Buluşma vaktinden 15 dakika geç geldiğim için senden bir sürü laf işitsem.
Sahile insek ve kayalıklara oturup o muhteşem deniz manzarasını izlesek.
Arada bir sarılıp öpsen.
Ellerim ellerinde olsa.
Sonra birlikte bir film izlemek için sinemaya gitsek.
Film seçerken fikir uyuşmazlığı olsa ve kavga etsek.
Sonunda senin istediğin filme gitsek.
Ben filmden çok sıkılsam ve seni izlesem.
Her teline sevdalandığım kirpiklerini.
Güldüğünde sen gülüyorsun diye ben de gülsem.
Başımı omzuna yaslasam.
Tam boynundan koklanarak öpsem.
Sende bana hiç aldırış etmeden filmi izlesen.
Ne kadar da imkansız gözüküyor dimi?
Sizin yarın sevgililerinizle buluşup yaşayacağınız şeyler bana çok imkansız geliyor.
Aslında seven insanın 14 Şubat kutlaması saçma.
Seviyorsan her gün sizin gününüzdür.
Sevgi 1 günlük bir şey değil ki.
Biz 565 gün birbirimizi sevmişken 14 Şubat koymaz.
Tamam birazcık koyabilir ama işte neyse :')
Keşke bunlar hayal olarak kalmasa.
İnanın çok acıtıyor.
Ah, mesafeler!
İnanın elimde olsa gözlerini gözlerimden ayırmam.
Ama yok işte.
Ne kadar arzu etsek te yok.
Olabildiğince uzak dur bana.
Aramıza kilometreler, yıllar girsin.
Hangi uzaklık alır seni benden?
Kaç yıl geçse unutur bu kalp seni?
Ne kadar uzak ta kalabilirsin ki!?
En fazla kaç ay?
kaç kilometre?
Aramıza hangisi girebilir ki?
Seni yanımda hissederken
onca yol, onca yıl
utansın.
İnan ellerini yüreğimde hissediyorum.
Başımı hep omzunda.
Her saniye teninin sıcaklığında,
gözlerinin kahvesinde
kendimi buluyorum.
Bu kadar sana karışmışken kaç ay uzak duyabilirsin ki şehrimden?
Mesafeler bahane edilmek için.
Bu kalpte seni sevmek, her anı yanında hissetmek için var.
Zira bu acı dayanılacak gibi değil.
Ah, ne saçma bu aşk!
inanın sevmek akıl işi değil!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVERKEN MESAFELERİ FARKETMEZ İNSAN
PoetryKüçücük bir kadının kocaman yüreğine sığmayan aşkının hikayesiydi bu. Bi' insan mesafeler öteden nasıl bu kadar güzel sevilirdi? Bu acı küçücük bedenine ağır gelmez miydi? Okuyun ve acımı hissedin.
