Hani sana daha nasıl anlatayım bilmiyorum. Çok çok seviyorum. Bir gün belki sende okuyacaksın bu satırları. Benim öküz sevgilim neler yazmış diyeceksin belkide.Utançtan gözlerinin içine bakarak sevgilim diyememişken bunları yazmam şaşırtacak seni. Kim bilir inanmayacaksın benim yazdığıma. Neden bilmiyorum ama sana bu yazdıklarımı göstermek istemiyorum.Galiba yine utanıyorum. Sen bilmezsin ama ben senden önce hiç böyle süslü cümleler kuramazdım. Ne yaptıysan bana şiirin dibine vurdum. Acılarımı sayfalara aktardım. Gökyüzüne öyle boş gözlerle değil sana bakıyormuş gibi baktım. Neyse konumuza dönelim diyeceğim ama o kadar çok özledim ki bir gecede beş yüz tane şiir yazsam bile geçmez. Bazen otururken diyorum ki kendi kendime yanındayken niye gözlerimi gözlerinden kaçırdım diye. Şuan bir saniyelik te olsa gözlerine bakmayı çok isterdim. Şuan sadece yanımda olmanı isterdim. Sadece seni istedim zaten ben. Kendi iyiliğimden çok senin iyiliğini.Birlikte yürüdüğümüz o yerleri geçerken gözlerim doluyor. Daha nasıl seveyim seni?
Çok şanslıyım aslında. Sevdiğim adam beni seviyor. Kilometreler öteden bana sevgisini hissettiriyor.
Ah, birde Volkan Konak dinleyecek kadar aşık olmuş bana ulan var mı daha güzeli?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVERKEN MESAFELERİ FARKETMEZ İNSAN
PoetryKüçücük bir kadının kocaman yüreğine sığmayan aşkının hikayesiydi bu. Bi' insan mesafeler öteden nasıl bu kadar güzel sevilirdi? Bu acı küçücük bedenine ağır gelmez miydi? Okuyun ve acımı hissedin.
