Yanından geçemiyorum ulan. Kapının önünden yada oturduğun evin sokağından.
Yürüdüğün caddelerde yürüyemiyorum.
Elimden gelen tek şey aynı gökyüzüne bakabilmek.
Ben seni bu kadar çok severken sahip olamıyorum sana
Bu adam benim diyemiyorum
Ellerini tutamıyorum sevdiğim adamın.
Gözlerine bakıp ta sevgilim diyemiyorum.
Ağlasam da sabaha kadar çığlıklar atsam da bu acı hiç geçmeyecek.
Sevdiğim adamdan hep uzak kalacak şu ellerim.
İstediğim zaman dokunamayacağım, o güzel gülüşlerini göremeyeceğim.
Belkide bir sabah gözleri gözlerimde uyanacağım.
Ben hayatım boyunca hiç bu kadar imkansız ve bu kadar güzel bir aşk hikayesine rastlamadım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVERKEN MESAFELERİ FARKETMEZ İNSAN
PoesíaKüçücük bir kadının kocaman yüreğine sığmayan aşkının hikayesiydi bu. Bi' insan mesafeler öteden nasıl bu kadar güzel sevilirdi? Bu acı küçücük bedenine ağır gelmez miydi? Okuyun ve acımı hissedin.
