BİZ AYRI DÜNYALARIN İNSANLARIYIZ

Kalbim Bir Dinamit Kuyusu...

Selam! Ben geldim!
Size ortaya karışık bir bölüm getirdim.
Lütfen oy vermeden geçmeyin.
İçinizden gelmiyorsa elbette yorum yapmayın ama, içinizden gelip üşenenler varsa bilmenizi isterim ki, bölümün ne kadar hızlı geleceğini yorumlar belirliyor.
Bölümü atıp gidiyorum, çalışmam gerek ama akşam yorumlarınızı okumak için sabırsızlanıyorum.
Bölümümü bekleyen
sonkahkahabukucu
Ve hikayeme güzel anlamlar yükleyen haydaaa1 teşekkür eder, bölümü onlara ithaf ederim.🤗

*Bölümün şarkısı Kaan Boşnak/ Sen benimsin
Dediğim yerde açarsanız daha güzel olacağını düşünüyorum.

                     -13.Bölüm-

İçimde öyle güzelsin ki, onu kirletmeyeceğim seninle.

-Neriman, doldur.
+Bahar, çok oldu midene dokunacak.
-Bir şey olmaz, koy.
+Baban kızacak görürse ama.
-Neriman, doldur şu bardağı, hadi!
+Off ya... Noluyor anlamıyorum ki..

Neriman elimdeki bardağı alıp dolduruyor. Sinirle önüme koyuyor sonra.

Yanımda duran radyonun sesini açıyorum.
Apartmanın ortak terasında minderlere yayılmış oturuyoruz.

Saat gece yarısını çoktan geçti ama sesi açmaktan çekinmiyorum.

Önümde duran cips tabağını kucağıma alıp hunharca yiyorum.

Yıldız abla şarkıya giriyor aynı anda.

Anlamaz mı yüreğin, söyle maksadını...
Sözlerinde teselli olsun, kalbimde aşkın var...

Şarkıya eşlik ederken, gözümden akan yaşlara engel olamıyorum.
Neriman delirmişim gibi bana bakarken, elimin tersiyle yaşlarımı silip gülümsüyorum.

Gece yarısı mesaj atıp, çatıda beklediğimi söylediğimde hemen yanıma bitiverdi.
İki haftadır ilk defa yüz yüze gelmemizin şerefine, ağzını açmadan açtığım nevalelerin yanına çöküp, bana ayak uydurdu.
Ve şuan radyoda Yıldız Tilbe dinleyip, dertleniyoruz.

Deliliğe çok yakın bir yerde, ağlamak ile gülmek arasında kararsız kalmış bir vaziyette dururken, ikisini de hatrı ayılır bir şekilde yaşıyorum.

Ve seçtiğim şarkı bana çok yardımcı oluyor.

Çağırsam gelir misin... Neredesin...
Heves değilsin...
Tüm ışıkları söndür öyle gelz kimse görmesin seni...
Hatıran yetmez bana sevgilim, su olsam sensiz akmam ki...

Cips kasesini bırakıp, bardağıma uzanıyorum.
Dudağıma götürmeden önce Neriman'ın bardağına tokuşturup 'şerefe!' diyorum histerik bir kahkaha eşliğinde.

Yüreğinde merhamet olsun...
Alnımda yazın var...

"Bahar, biz neyin acısını çekiyoruz Allah aşkına! Şimdi oturup ağlayacağım."