BİZ AYRI DÜNYALARIN İNSANLARIYIZ

Beni Anlamayışına...

Selamün aleyküm! Yeni bir bölüm ile geldim. Heyecanla yorumlarınızı bekliyorum. Bu bölüme özellikle çok yorum yapmanızı rica ediyorum çünkü yazması zor bir bölüm oldu benim için. Nasıl yansıttığımı, duygunun şişe geçip geçmediğini çok merak ediyorum. Ve çok heyecanlıyım düşünceleriniz için. İyi okumalar!

                -19. Bölüm-
Durdurun gece hücumlarını!
Artık aşk, insan kalbine sığmıyor...

Ali
(Markete gitmeden önce)

Uykusuz ve ruhsuz bir halde arabaya yürüyorum.

Kafam patlamak üzere, fazla düşünmekten ölünüyorsa eğer ölümün kıyısında bir yerdeyim.
Kendimi zorla yataktan kaldırıp markete gitmeye zorladım.

Benim bunalımımdan daha büyük problemleri olan insanlar var ve onları bekletme lüksüm yok.

"Ali!"

İsmimi duymamla kafamı sesin geldiği yere çeviriyorum.

Yukarıda geceden beri uykusuz kalmamın sebebi bana bakıyor şiş gözleriyle.

Dudaklarımda istemsizce oluşan gülüşü yutuyorum bu sabah.

Bu sabaha göğüsümde yeni bir sancı ile başlıyorum.

"Nereye?"

Bir Uçurum bulup atlamaya.

"İşim var."

"Beni de götür."

Zaten öyle yapıyorum, yapıyormuşum yani.

Gittiğim her yere... Seni de...

"Acelem var benim, seni bekleyemem."

Cümlemi bitirmemle Bahar'ın yüzü bulutlanıyor. Tamam deyip camı kapatırken benim göğsümdeki sıkıntılara bir yenisi ekleniyor.

Ellerimi saçlarımdan geçirip rastgele bir tekme savuruyorum.

Arabaya isabet eden tekmem, alarmı çalıştırıyor.

Bir kaç meraklı teyzenin radarına giriyorum çıkan sesle.

Derin bir nefes alıp telefonumu çıkarıyorum.

Bahar'ı beklediğime dair bir şeyler yazmaya çalışıyorum ama olmuyor.

Kafamda dönüp duran görüntüler Bahar'la yüz yüze gelmememin daha iyi olacağını hissettiriyor.
Yine de dayanamayıp mesaj atıyorum.

Bahar, hazırlanacağını söyleyince telefonumu cebime koyuyorum. Beynimdeki kısa film tekrar başlıyor.

Yağmurun altında saçlarına uzanışım...

Kar yağarken kaymasın diye elini tuttuğum gün...

Bahar'ı alnından öpüşüm...

Kaan'a sevgili olduğumuz yalanını atarken içimde duyduğum öfke...

Ve dün gece onu, hiçbir şeyden haberi yokken öpmem....

Bütün görüntüler şimşek hızıyla ard arda beynine hücum ederken, arabaya binip kafamı direksiyona yaslıyorum.

Gözümu her kapattığımda Bahar'ın dün gece uyumuş hali geliyor.
Kafamı iki yana sallayıp, direksiyonu daha çok kavrıyorum.

Dikiz aynasından kendime bakarken yükseliyor sesim

"Saçmalama oğlum... Yok daha neler! Amma abarttın Ali! Nolmuş uyurken kızın gözlerinden öptüysen lan?"