BİZ AYRI DÜNYALARIN İNSANLARIYIZ

Yanılmak Güzeldir...

Selam!
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi heyecanla bekliyorum.
Lütfen yıldızı boyayalım.
Elinizi korkak alıştırmayın, yazın yazın atın 😅

Ben utangaç bir kalbi taşırım geceden, ben sana aşık olduğumu ölsem söyleyemem.

-14. Bölüm-

Babamın bize doğru gelen sinirli yüzüne bakarak dona kalıyorum.

Etraftaki tüm sesler kesiliyor birden.

Simitçi simit satmayı bırakıyor, trafik duruyor.

Broşür dağıtan çocuklar yok oluyor.

Caddede babam ve ben kalıyoruz sadece.

Babamın bu bakışını tanıyorum.
Annem bu bakışa "Deli Sami bakışı" diyor.

Ve Deli Sami bakışı hiç hayra alamet değildir arkadaşlar.

Babamın bize ulaşmasına iki adım kala Ali beni kolumdan tutup arkasına çekiyor.

Şuan korunması gereken sensin salak.

Karşı çıkamadan babam yanımıza ulaşıyor.

"Sami Amca bak-"

Ali'nin cümlesini kaldırdığı eliyle kesiyor babam.

"Kes sesini! Seninle sonra konuşacağız, elimden bir kaza çıkacak şimdi. Yürü Bahar!"

Babamın kükreyen sesiyle irkilip, Ali'nin arkasından çıkıyorum.

Babam hızlı adımlarla yürümeye başlıyor.
Kalbim ağzımda onu takip ederken Ali bir yandan konuşup bir yandan benimle yürüyor.

"Bahar, Sami Amca sana bir şey yapmaz değil mi? Çok sinirli duruyor."

"Saçmalama Ali, niye bana yapsın sana yapacak."

"Oh.. Bir an korktum."

"Rahatlaman gereken bir şey değil bu."

Ali ağzını açıp bir şey diyecekken babam arkasını dönüyor.

Ateş saçan gözleri Ali'yi bulunca yürümesini durduruyor Ali.

Arabaya atlayıp camdan endişeli yüzüne bakıyorum.

Babam ağzında bir şeyler mırıldanıp gaza basıyor.

"Baba... Sandığın gibi bir şey değil valla. Şakalaşıyorduk biz."

"Ne şakalaşması?! Siz böyle mi şakalaşıyorsunuz?! Biz adama güvenip kızımızı emanet ediyoruz, onunla gönderiyoruz göndereceğimiz yere. Şu yaptığına bak! Irz düşmanı! Şerefsiz! Bizim kızımızı öpüyor!
Niye çalmadın ağzına bir tane? Bir yumruk atamadın mı kızım? Ben sana böyle mi öğretim?"

Şok olmuş bir suratla babamı dinliyorum. Ağzından alev çıkararak, konuşmaya devam ediyor. Bana yönelttiği sorulara cevap vermeme müsade etmeden tekrar konuşmaya başlıyor. Kendisini bunun bir taciz olduğuna daha fazla ikna etmeden araya giriyorum.

"Baba, ya biz bir espri üzerinden konuşuyorduk. Birini taklit ediyorduk yani. O yüzden.. Ali O ya, bizim Ali! Kötü bir niyeti yoktu."

"Yok öyle Bizim Ali falan! Bir daha senin yanında bir göreyim onu, o zaman elimden alabiliyor mu kimse. İte bak sen!"

"Baba niy-"

"Sus! Sus konuşma! Seninle ayrı konuşacağız. Bir eve gidelim de."

Babam direksiyonu kırıp, apartmanın önüne giriyor.