BİZ AYRI DÜNYALARIN İNSANLARIYIZ

Gülüşün Eklenir Kimliğime...

-3. Bölüm-

Bu bölümü kuzeyisiiklarii kankime ithaf ediyorum, tüm yardımların ve desteğin için teşekkür ederim 🌺

"Sen geldin benim deli köşemde durdun, bulutlar geldi üstünde durdu. Merhametin ta kendisiydi gözlerin, merhamet;saçlarını ıslatan sessiz bir yağmurdu..."

"Işıkları sönük şehrin, her yer zindan kapkaranlık..." çıktığım koltuğun üstünden atlayarak salonda ki aynanın karşısına geçiyorum, mikrofonumu sağ elime alıp,dizlerimi yere kadar büküyorum. Kendimi sahnede beyaz bir takım elbise ile hayal etmem pek de zor olmuyor.

Gözlerimi efkarlı bir şekilde kapatıp en yanık sesimle devam ediyorum; "Bir kor gibi bedenimde,gezer durur bu yalnızlık gell..."

Annemle ablam bana "napıyor yine bu salak" bakışı atıp işlerine devam ediyorlar.
Çok geçmeden "Kapı" diye bağırıyor annem, duymamış gibi şarkıma devam ederken, yanındakı yastıklardan birini fırlatıyor. İkinci darbenin terlik olup olmadığını bilmediğim için adımlarımı kapıya doğru yöneltiyorum.

"Çıkıp da gel bir sürpriz yap, yüreğime bir ışık yak, acımasız kor bir bıçak, çekilmiyor bu yalnızlık gell..."

Holu bitirip bir elimle kapı koluna uzanırken diğer elimle mikrofonu tutmaya devam ediyorum, şarkının en sevdiğim kısmı gelince söylemeye devam ediyorum, sesim o kadar yükses çıkıyor ki televizyondan gelen Mülüm babanın sesi arkada fon gibi kalıyor.

"Gel bahtımın kar beyazı, gel canımın can yoldaşı, gel bitsin bu zalim sızı, çekilmiyor bu yalnızlık gel..."

Karşımda ifadesiz bir yüzle bana baman Ali'yi umursamadan son kelimemi daha fazla uzatarak söylüyorum.

"Müzik dinleme isteğini anlıyorum ama neden kendinle birlikte bütün apartmana da dinletmek istediğini anlayamıyorum," diyor,
hafif kapıya yaslanmış vaziyette.

Üzerinde ki eşortman takımlarına bakılırsa henüz evden çıkmamış, dağnık saçları ve uykusuz gözleri uzun süredir ders çalıştığına işaret ediyor.

"Sen niye evdesin?" diyorum
az önceki cümlesini es geçerek.

"Bugün dersim yok, kütüphaneyede gitmek istemedim o yuzden evde ders çalışıyorum ama tembel ve saygısız üst komşum işlerimi zorlaştırıyor," diyor sakin ama altan alta sinirlenmiş bir ses tonuyla.

"Ben ne yaptım yaa" diyorum zeytinyağı moduna geçip.

"Bahar 45 dakikadır şarkı söylüyorsun,"

"Susayım susayım dedim ama sen susmuyorsun ki!"

"Allah kuru iftiradan korusun, şurada 5 dakika şarkı söyledim gözünüze battı."

"Senin dersin yok mu? hayır, anlamıyorum bana mı sadece bu sınavlar, senin dersin yok mu?niye çalışmıyorsun?"

"Onu sormuştum zaten, dersin yok mu sorusunu iki kez sordun."

"Cevap almam için üçüncü kez mi sormam gerekiyor?" diyor, sinirlendiğini belli eden ses tonuyla.

"Sakin ol şampiyon,"
"ben de çalışıyorum ama senin gibi ineklemdiğim için pek göze çarpmıyor tabi." diyorum en gevşekhalimi takınıp.

Arkada Müslüm Gürses şarkısı başa sarıyor.

"Beş dakika içinde kitaplarını alıp yanıma gel," diyor Ali.