BİZ AYRI DÜNYALARIN İNSANLARIYIZ

Sen Kaç Köşeli Yıldızsın?...

~7.Bölüm~

"Saçlarını kimler için bölük bölük yapmışsın?
Saçlarını ruhumun evliyalarınca örülen,
Tarif edilmez güllerin yankısı gözlerin...
Gözlerin kaç kişinin gözlerinde gezinir?
Sen kaç köşeli yıldızsın?"

"Hayat bazen öyle insafsız ki...
Küçük bir boşluğundan yakalar...
Hissettirmez en zayıf anında, seni ta yüreğinden yaralar..."

"Abla ne diyorsun?"

Yanımda oturup şaşkın bir yüzle suratıma bakan velete dönüyorum.

"Anlatıyorum ya iki saattir, Sen beni dinlemiyor musun?"

"Dinliyorum da anlamıyorum ki abla. Bir şey sorucam 2 dakika otursana dedin, sabahtan beri oturuyorum. Beni bi sal yaa."

Fenerbahçe formasını iki eliyle tutup çekiyor.

Yaka silkme işareti mi yaptı o?

Evet, beden dilinde böyle bir anlamı var Bahar. Şimdi konuya odaklan.

Ayağa kalkmaya yeltenen Fenerbahçeliyi son anda kolundan tutuyorum.
Hafifçe ona doğru eğilip ciddi bir suratla "Ne kadar istiyorsun?" diyorum.

"Nasıl abla?"

"Beni yarım saat daha dinlemek için ne kadar istiyorsun?"

"Harbi mi? 20 kağıt ver yeter."

"Höst lan! O paraya ben de dinlerim kendimi, o parayı karşıma koyar anlatırım o bile dinler beni.
Para kolay mı kazanılıyor?"

"Senin aklında ne kadar var?" diyor futbol topunu ayağının altına yerleştirip, yüzünü bana dönüyor.

"5 kağıt çalışır."

'Tamam' diyor, anlaşmak için elini uzatırken.

"Ama güzel dinliceksin, arada soru falan sor. 'ah' 'vah' gibi efekt yap. Anlatıcaklarıma çok iyi gidiyor.

Kafasını sallayıp bana okey işareti yapıyor.

Ben de kaldığım yerden anlatmaya devam ediyorum.

"Odamda sessizce dizi izliyordum, her şey bir anda oldu. Yatağıma test kitabımı, kalemlerimi yaymış telefondan da dizime bakıyordum."

Oturduğum kaldırım taşı artık popomu rahatsız etmeye başladığı için kıpırdanıyorum.

"Sonra... Kapı birden açıldı. Dizide de tam üvey annesinin eski sevgilisiyle evlenen kızın, babasının sevgilisiyle, yeni evlendiği kocasının eskiden evlendiklerini öğrendiği bir sahne vardı. Ben de diziye odaklandığım için kamuflaj olarak kullandığım ders kitaplarını elime alamadım ve olanlar oldu."

"Noldu?" diyor Fenerbahçeli çocuk heyecanla.

Adı Yiğit, bizim Süheyla teyzenin en küçük torunu. Ama Fenerbahçeli olmak ona çok yakıştığı için böyle sesleniyorum.

Gerçi Fenerbahçe'nin yeryüzünde yakışmayacağı herhangi bir şey var mı?

Derin bir nefes verip hikayeme devam ediyorum.